کیک محبوب من
فیلمی از بهتاش صناعیها و مریم مقدم در ۲۰۲۳
کیک محبوب من فیلم درامی محصول سال ۲۰۲۴ به نویسندگی کارگردانی مشترکِ مریم مقدم و بهتاش صناعیها است. لیلی فرهادپور و اسماعیل محرابی در این فیلم بازی میکنند.
کیک محبوب من | |
---|---|
کارگردان | مریم مقدم بهتاش صناعیها |
تهیهکننده |
|
نویسنده |
|
بازیگران | |
موسیقی | هنریک ناگی |
فیلمبردار | محمد حدادی |
تدوینگر | عطا مهراد بهتاش صناعیها ریکاردو ساریوا |
شرکت تولید | Caractères Productions Watchmen Productions HOBAB فیلم سازان جوان |
توزیعکننده | توتم فیلمز |
تاریخهای انتشار | ۱۶ فوریه ۲۰۲۴ برلیناله |
مدت زمان | 97 دقیقه |
این فیلم، تولید مشترک ایران، فرانسه، سوئد و آلمان است و در ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴ در هفتاد و سومین جشنواره بینالمللی فیلم برلین به نمایش درآمد. این فیلم در این مراسم برای دریافت جایزه خرس طلایی در رقابت بود.[۱]
خلاصه داستان
ویرایشاین فیلم به زنی میپردازد که تصمیم میگیرد در کشوری که حقوق زنان در آن بهشدت محدود شده است، خواستههای خود را برآورده کند.[۲] لیلی فرهادپور در این فیلم بدون حجاب اجباری در ایران به ایفای نقش پرداخت.[۳]
بازیگران
ویرایش- لیلی فرهادپور در نقش مهین
- اسماعیل محرابی در نقش فرامرز
جایزهها و نامزدیها
ویرایشجایزه | تاریخ | دستهبندی | دریافتکننده | نتیجه | منا. |
---|---|---|---|---|---|
Eurimages Co-production Development Award | ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲ | Eurimages Award | کیک محبوب من | برنده | [۲] |
جشنواره بینالمللی فیلم برلین | ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۲ | خرس طلایی | مریم مقدم و بهتاش صناعیها | نامزدشده | [۴] |
جایزه فیپرِشی | کیک محبوب من | برنده |
منابع
ویرایش- ↑ محمد عبدی (۱۷ فوریه ۲۰۲۴). ««کیک محبوب من» در جشنواره برلین؛ عشق پیرانهسر یک زن در جامعه بسته ایران». بیبیسی فارسی. دریافتشده در ۱۷ فوریه ۲۰۲۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Economou, Vassilis (15 February 2022). "My Favourite Cake wins the Eurimages Award at the Berlinale Co-Production Market". Cineuropa (به انگلیسی). Retrieved 3 February 2024.
- ↑ «سازندگان «کیک محبوب من»: قصه زن ایرانی را دیگر نمیتوان با قوانینی مثل حجاب تعریف کرد». رادیو فردا. ۲۷ بهمن ۱۴۰۲. دریافتشده در ۱۷ فوریه ۲۰۲۴.
- ↑ Rosser, Michael (22 January 2024). "Berlin film festival reveals 2024 competition line-up". اسکرین اینترنشنال (به انگلیسی). Retrieved 3 February 2024.