گیلار اوراسیایی
گیلار اوراسیایی یا گیلار یا زرکا یا مرغابی سوتکش[۲] (نام علمی: Anas penelope) (در گذشته Mareca penelope) یکی از سه گونهٔ مرغابیان پهنه‌چین از تیرهٔ مرغابیان است.
| گیلار اوراسیایی | |
|---|---|
| |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | غازسانان |
| تیره: | مرغابیان |
| زیرخانواده: | مرغابیان پهنه‌چین |
| سرده: | مرغابی‌ها |
| زیرسرده: | گیلار |
| گونه: | A. penelope |
| نام دوبخشی | |
| Anas penelope کارل لینه، ۱۷۵۸
| |
پرنده نر گیلار با سر بلوطی رنگ پیشانی و تارک زرد مایل به نخودی، بدن خاکستری و سینه صورتی رنگ شناخته می‌شود. نشانه‌های تشخیص آن در حال پرواز، قسمت‌های پهن و سفید جلوی بال، شکم سفید و انتهای سیاه بدن می‌باشد. در دوران تولک شبیه ماده ولی پررنگ‌تر است و با داشتن شانه‌های سفید از آن مشخص می‌گردد. نسبت به مرغابی سرسبز، در اندازه کوچک‌تر، منقار خیلی کوچک، سر گردتر، دم نوک‌تیز و پر و بال قهوه‌ای مایل به خرمایی است. پروازش سریع است و به‌طور مستقیم از سطح آب برمی‌خیزد، به راحتی در خشکی راه می‌رود و می‌دود. زمستان‌ها در دریاچه‌ها، خورها و آب‌های کم عمق ساحلی. اغلب گله‌های آن‌ها در کشتزارها در حال چریدن دیده می‌شوند.[۳]
این پرنده دارای نوک کوچک و کوتاه است. پرندهٔ نر دارای سر و گردن قهوه‌ای رنگ بوده که در بالای سر کرم رنگ می‌شود. ساق پا خاکستری متمایل به سیاه است. نوک کوچکش آبی رنگ و لبه اش سیاه رنگ است. خوراک اصلی این اردک بیش‌تر از گیاهان آبزی است. بال آن‌ها نوک تیز و دم آن‌ها کوتاه می‌باشد. سرشان گرد و کوچک است این اردک را به خاطر دارا بودن صدایی سوت وار، اردک سوت کش می‌گویند. ماده‌ها در هر دوره تخم‌گذاری تا ۱۲ تخم به رنگ زرد و روشن (کرم رنگ) می‌گذارند. زندگی شان به‌طور دسته جمعی است و زمستان‌ها در مرداب انزلی دیده می‌شوند. محدودهٔ زیست آن‌ها شمال شوروی، سیبری، سوئد، نروژ.
منابع
ویرایش
- ↑ IUCN (2009)
- ↑ حبیبی، طلعت؛ راعی، محمدمهدی (۱۳۷۳). جانورشناسی عمومی مهره‌داران. مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. ص. ۶۵۱. شابک ۹۶۴-۰۳-۳۴۴۴-۸.
- ↑ *پرندگان ایران، بازدید: آوریل ۲۰۰۹.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Eurasian Wigeon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ اسفند ۱۳۹۱.