یادگیری قانون
یادگیری قانون (Learning Law) کتابی است که توسط گلانویل ویلیامز نوشته است.[۱] این کتاب یک اثر «استاندارد» است[۲] که به آن «کلاسیک» گفته شده‌است،[۳] و گفته می‌شود «مفید»[۴] و «اصلی ترین» است.[۵] مجله حقوقی گفته‌است که آنها انتظار داشتند که این کرسی برای یک کلاس تحصیل کننده حقوق تبدیل شود.[۶] دانشگاه لندن دانشجویان خود را ترغیب به استفاده از کتاب کرد.[۷]
یازده نسخه اول توسط گلانویل ویلیامز چاپ شد. چاپ اول و دوم در سال ۱۹۴۵، چاپ سوم در سال ۱۹۵۰، چهارم در سال ۱۹۵۳، پنجمین در سال ۱۹۵۴، ششم در سال ۱۹۵۷، هفتم در سال ۱۹۶۳، هشتمین در سال ۱۹۶۹، نهمین در سال ۱۹۷۳، دهم در سال ۱۹۷۸، یازدهم در سال ۱۹۸۲، دوازدهمین در سال ۲۰۰۲، سیزدهمین در سال ۲۰۰۶، چهاردهمین در سال ۲۰۱۰، چهاردهمین در سال ۲۰۱۳ و شانزدهم در سال ۲۰۱۶. دوم برداشت‌های اصلاح شده از نسخه دوم در سال ۱۹۴۶ منتشر شد. نسخه‌های هفتم و نهم تا یازدهم نیز بیش از یک برداشت داشتند. این کتاب در گالینگور و شومیز منتشر شده‌است.
منابع
ویرایش- ↑ These words appear as a heading on the front cover of the Tenth and Eleventh Editions.
- ↑ Mike McConville and Wing Hong Chui (eds). Research Methods for Law. Edinburgh University Press. Second Edition. 2017. Page 21
- ↑ "Book Reviews" (1980) 7 Monash University Law Review 115 Google Books
- ↑ Noel Lyon. Inside Law School: Two Dialogues about Legal Education. University of Calgary Press. 1999. Page Page 209.
- ↑ 61 Law Quarterly Review 304
- ↑ (1950) 114 Justice of the Peace and Local Government Review 303 Google Books
- ↑ Regulations for External Students. University of London. 1958. Pages 228 and 608. Google Books