یکاترینا بودانوا
یکاترینا بودانوا (روسی: Екатерина Васильевна Буданова، مشهور به کاتیا؛ ۶ دسامبر ۱۹۱۶–۱۹ ژوئیه ۱۹۴۳)، سروان خلبان جنگنده لاگگ-۳ نیروی هوایی شوروی در طول جنگ جهانی دوم بود. او دارای پنج پیروزی هوایی است و همراه با لیدیا لیتویاک یکی از دو زن خلبان تک‌خال جهان است.[۱][۲]
یکاترینا بودانوا | |
|---|---|
 | |
| نام(های) مستعار | کاتیا |
| زاده | ۶ دسامبر ۱۹۱۶ کونوپلانکا، استان اسمولنسک، امپراتوری روسیه |
| درگذشته | ۱۹ ژوئیهٔ ۱۹۴۳ (۲۶ سال) نووکراسنوفکا، استان لوهانسک، جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین، اتحاد شوروی |
| وفاداری |  شوروی |
| شاخه نظامی |  نیروی هوایی شوروی |
| سال‌های خدمت | ۱۹۴۱–۱۹۴۳ |
| درجه | سروان |
| نشان‌ها | قهرمان فدراسیون روسیه |
ادعاشده جنگنده وی سرانجام در ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۳ توسط سروان خلبان مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹ امیل بیتش از مشهورترین خلبانان لوفت‌وافه سرنگون شده‌است.[۳]
پیشینه ویرایش
بودانوا در خانواده ای دهقان در دهکده کونوپلانکا در استان اسمولنسک به دنیا آمد. وی به دلیل مرگ پدر تنها دوره دبستان را با کارنامه ممتاز سپری کرد و سپس به عنوان پرستار کودک به مدت محدودی به کار پرداخت. در ۱۳ سالگی با تشویق مادرش به مسکو نزد خواهرش رفت تا به همراه او در واحد چوب و نجاری یک شرکت تولید هواپیما به کار مشغول شود. علاقه وی به پرواز و همچنین هوش ذاتی او باعث شد به باشگاه پرواز محلق شود و در سال ۱۹۳۴ مجوز پرواز دریافت کرد و در سال ۱۹۳۷ به عنوان مربی پرواز فارغ‌التحصیل شد. او با پرواز تک نفره یاکوولف یاک-۱ در رژه‌های هوایی شرکت کرد.[۴][۵]
جنگ جهانی دوم ویرایش
پس از حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در ژوئن ۱۹۴۱، وی به هنگ هواپیمایی جنگنده ۵۸۶ واردشد که توسط مارینا راسکووا تشکیل و سر و شکل گرفته بود. این واحد کاملاً از خلبانان زن تشکیل شده بود و به جنگنده یاکوولف یاک-۱ مجهز بود. در ابتدا، زنان خلبان در سه یگان متشکل از خلبانان زن مستقر شدند: هنگ هواپیمای جنگنده ۵۸۶، هنگ بمب‌افکن ۵۸۷ و هنگ بمب‌افکن شب ۵۸۸. در نیروی هوایی شوروی کد ۵۰۰ به معنای ذخیره‌های دفاعی بود. این واحدها در اصل زنانی بودند که مربی پرواز یا اعضای باشگاه‌های پرواز قبل از جنگ بودند. در ۱۰ سپتامبر۱۹۴۱، بودانوا به همراه لیدیا لیتویاک، ماریا کوزنتسوا و رائسا بلیایوا به هنگ هواپیمایی جنگنده ۴۳۷ ملحق شدند. سرگرد خوستیکوف فرمانده این هنگ، در ابتدا به توانایی خلبانان زن بدبین بود. اما در مدت کوتاهی بودانوا و دیگر خلبانان زن به خاطر حمله تهاجمی و مهارت خلبانی بالا، به شهرت رسیدند.[۶]
در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۳ بودانوا ۲ فروند مسرشمیت ب‌اف ۱۱۰ را سرنگون کرد. پس از این پیروزی‌ها بودانوا مجوز شکار انفرادی را گرفت و در ۱۰ فوریه ۱۹۴۳، در نزدیکی روستوف، وی یک مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹ را سرنگون کرد.[۷][۸]
آخرین مأموریت ویرایش
در ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۳ او آخرین مأموریت خود را در نزدیکی استان لوهانسک انجام داد. داگ‌فایت یا رزم هوایی مستقیم بین دو هواپیمای جنگی باعث کشته شدن او پس از سرنگون کردن دو فروند هواپیمای مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹ شد. در نهایت هواپیمای وی توسط امیل بیتش از مشهورترین خلبانان لوفت‌وافه مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد. کشاورزان محلی که به سرعت خود را به پرنده کاتیا رسانیده بودند تنها توانستند جسم بی‌جان او را از هواپیما خارج کنند.[۹][۱۰]
افتخارات ویرایش
- قهرمان فدراسیون روسیه (۱ اکتبر ۱۹۹۳)
- نشان جنگ میهنی (۲۲ ژوئیه ۱۹۴۳)
پانویس ویرایش
- ↑ Simonov, Andrey; Bodrikhin, Nikolai (2017). Боевые лётчики — дважды и трижды Герои Советского Союза [Combat pilots — twice and thrice Heroes of the Soviet Union] (in Russian). Moscow: Russian Knights Foundation and Vadim Zadorozhny Museum of Technology. p. 187. ISBN 9785990960510. OCLC 1005741956.
- ↑ Pennington, Reina (2001). Wings, Women, and War: Soviet Airwomen in World War II Combat. University Press of Kansas. ISBN 0-7006-1554-7.
- ↑ «Герой Российской Федерации Буданова Екатерина Васильевна :: Герои страны». warheroes.ru. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۲۳.
- ↑ Seidl, Hans (1998). Stalin's Eagles – An illustrated Study of the Soviet Aces of World War II and Korea. Atglen, PA: Schiffer Military History. ISBN 0-7643-0476-3.
- ↑ George Mellinger: Yakovlev Aces of World War 2. Osprey Publishing, 2012, ISBN 1-78200-553-6, S. 83.
- ↑ Bykov, Mikhail. "Буданова Екатерина Васильевна". Советские летчики-истребители 1936–1953. Retrieved 24 April 2021.
- ↑ Milanetti, Gian Piero (2011). Le Streghe della Notte: La storia non detta delle eroiche ragazze-pilota dell'Unione Sovietica nella Grande Guerra Patriottica (in Italian). Istituto Bibliografico Napoleone, Roma, Italia. ISBN 978-88-7565-100-8.
- ↑ Simonov, Andrey; Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России. Moscow: Russian Knights Foundation, Museum of Technology V. Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607.
- ↑ Cottam, Kazimiera (1998). Women in Air War – The Eastern front of World War II. Newburyport, Massachusetts: R. Pullins Company. ISBN 978-1-58510-159-7.
- ↑ "Мы Сталинградцы" (PDF). Smena. 7–8 (381–382): 8. April 1943. Я, Екатерина Буданова, – летчик-истребитель, Охраняя небо Сталинграда, я сама сбила три вражеских самолёта, столько же – в группе.