آمنه‌خانم قزوینی

آمنه‌خانم قزوینی، (۱۲۰۲–۱۲۶۹) شاعر و مدرس دینی، از زنان عالم و فقیه قرن سیزده قمری است. او قصیده‌ای بلند در چهارصدوهشتاد بیت از زبان زینب کبری در واقعه کربلا سروده است. دخترش طاهره قرةالعین نیز عالم مشهوری بود و الگوی زن در بهائیت محسوب می‌شود. طاهره اولین زن ایرانی بود که بعد از اسلام کشف حجاب کرد.

آمنه‌خانم قزوینی
زادهٔ	۱۲۰۲
درگذشت	۱۲۶۹
ملیت	ایرانی
پیشه	شاعر و مدرس دینی
فرزندان	ربابه‌خانم و طاهره قرةالعین
والدین	دختر سید محمدعلی قزوینی و فاطمه قزوینی نوهٔ سید حسین قزوینی و سید محمدمهدی بحرالعلوم

زندگی

آمنه‌خانم قزوینی در ۱۲۰۲ در خانواده‌ای از علمای مذهبی به دنیا آمد. او دختر شیخ سیدمحمدعلی قزوینی (پسر سیدحسین قزوینی) و بانویی به نام فاطمه (دختر سیدمحمدمهدی بحرالعلوم) بود. پدربزرگ‌های او و نیز برادرش عبدالوهاب قزوینی (پدر علامه قزوینی از فقها و علمای بنام آن دوران بودند.

آمنه‌خانم در ۱۷سالگی با ملامحمدصالح برغانی که از علمای وقت بود ازدواج کرد و پس از درس آموختن از علمای بزرگ زمان خود و با اجازه رسمی آن‌ها که درجه اجتهاد او را تأیید می‌کردند در قزوین و سپس کربلا کلاس درس علوم دینی دایر کرد.

او مادر ربابه خانم و طاهره قرةالعین و عمهٔ علامه محمد قزوینی بود.

منابع

• حجازی، بنفشه (۱۳۸۲)، تذکره اندرونی: شرح احوال و شعر شاعران زن در عصر قاجار تا پهلوی اول، تهران: نشر قصیده سرا، شابک ۹۶۴-۷۶۷۵-۷۶-۳
• فرخ‌زاد، پوران (۱۳۸۱)، کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز)، تهران: نشر قطره، شابک ۹۶۴-۳۴۱-۱۱۶-۸