ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی
ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی (۱۲۱۷–۱۲۸۸م) نویسنده و تاریخ‌نگار اندلسی در سدهٔ هفتم هجری بود که بیشتر در دمشق زیست. او در شام، قاضی مالکی‌ها شد، سپس در دارالحدیث ظاهریه، استاد بزرگ برگزیده شد. به هنگام حج در ینبع درگذشت. اختصار وفیات الأعیان را در سه جزء نگاشت.[۱]
| ابراهیم بن عبدالعزیز لوزی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۱۷م / ۶۱۴ق ؟، اندلس |
| درگذشت | ۱۲۸۸م/ ۶۸۷ق ینبع، در طی حج |
| پیشه | نویسنده و تاریخ‌نگار |
منابع ویرایش
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «اللوزی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۷. دریافت‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)