ابراهیم بن محمد امیر
ابراهیم حمزی حسنی هاشمی شهرت‌یافته به ابراهیمِ بن محمد امیر (۱۷۲۹، صنعا - ۱۷۷۹، مکه) (نسب: ابراهیم بن محمد بن اسماعیل) مفسر صوفی زیدی یمنی در سدهٔ هجدهم میلادی/دوازدهم هجری بود. فتح الرحمان فی تفسیر القرآن بالقرآن، فتح المتعال الفارق بین أهل الهدی و الضلال و مجموع از آثار اوست. او همچنین به شعر پرداخت، از خاندان «بیت الأمیر» در صنعا بوده‌است.[۱]
| ابراهیم بن محمدِ امیر | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۷۲۹م / ۱۱۴۱ق صنعا |
| درگذشت | ۱۷۹۹م/ ۱۲۱۳ق مکه |
| پیشه | مفسر، متصوف |
| آثار | فتح الرحمان فی تفسیر القرآن بالقرآن |
منابع ویرایش
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الأمیر». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۹–۷۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
