ابن حبان
ابوحاتم، محمّد بن حِبّان بُستی (۸۸۳–۹۶۵م) محدث برجستهٔ سیستانی بود. از استادان برجستهاش ابوبکر ابن خزیمه بود و ابوعبدالله حاکم نیشابوری از او روایت کرد. حاکم همچنین ذکر میکند که او مدتی قاضی نسا بوده و به به علوم گوناگونی مثل پزشکی، اخترشناسی و فلسفه نیز پرداختهاست. حاکم شگفتی خود را از این امر بیان کرده و نوشت که معمولاً علمای حدیث به این علوم نمیپرداختهاند. همچنین ابن حبان مدتی قاضی سمرقند بودهاست. چند اثر برجسته از ابن حبان بهجای ماندهاست.[۲]
ابن حِبّان | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶۱ق/ ۸۸۳م |
درگذشت | ۲۲ شوال ۳۵۴ق/ ۲۶ اکتبر ۹۶۵م |
تحصیلات | علم حدیث |
پیشه | محدث |
آثار | «التفاسیم و الانوع» |
آثار
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ سید باقر حسینی، کتاب علما و دانشمندان سیستان، ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
- ↑ ابوشهبه، محمد بن محمد (۱۹۶۳). أعلام المحدثین (PDF). قاهره: درالکتاب العربی. ص. ۳۰۶–۸. دریافتشده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶.