ابن عطاءالله اسکندری
ابوالفضل، احمد بن محمد اسکندری شهرت‌یافته به ابن عطاء/الله اسکندری (؟ - ۱۳۰۹م) فقیه، صوفی و نویسنده مصری بود. او را از برزگان تصوف در روزگارش دانسته‌اند که در مسجد جامع الازهر وعظ داشت، نرم‌سخن بود و بسیار بر شنوندگان تأثیر می‌گذاشت. از جمله کسانی بود که بر آرای ابن تیمیه حمله برد. او نویسنده‌ای پراثر در تصوف است و آثاری از او به جای مانده است.[۱] [۲] [۳]
ابن عطاءالله اسکندری | |
|---|---|
.jpg) مسجد و آرامگاه ابن‌عطاءالله در قاهره | |
| زادهٔ | |
| درگذشت | ۲۰ نوامبر ۱۳۰۹م/ ۱۶ جمادی‌الثانی ۷۰۹ق |
| ملیت |  مصر مملوکی |
| پیشه(ها) | صوفی، واعظ و نویسنده |
| آثار | رسالةٌ القصد المجرد فی معرفة اسم الله المفرد |
| عنوان | تاج‌الدین |
زندگی‌نامه
ویرایشابن عطاءالله در اسکندریه متولد شد و در هر دو مسجد الازهر و مدرسه منصوریه در قاهره تدریس کرد.
منابع
ویرایش- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۱۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۶. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۹. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد (۲۰۰۰). [[الدرر الکامنه]]. ج. ۱. حيدرآباد: دائرةالمعارف العثمانية. ص. ۲۹۱. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
پیوند به بیرون
ویرایش
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن عطاءالله اسکندری موجود است.
