اثر جان تلر
اثر جان تلر (اثر JT یا JTE) مکانیزم مهم شکست تقارن خود به خود در سیستمهای مولکولی و حالت جامد است که پیامدهای گستردهای در زمینههای مختلف دارد و مسئول پدیدههای مختلفی در طیفسنجی، استریوشیمی(شیمی فضایی)، شیمی کریستال، فیزیک حالت جامد، و علم مواد است. این اثر به نام هرمان آرتور جان و ادوارد تلر نامگذاریشده است که برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ مطالعات و پژوهشهایی را در مورد آن گزارش کردند. اثر جان-تلر و اثر مربوط به آن یعنی اثر رنر-تلر، در بخش ۱۳.۴ کتاب «تقارن مولکولی و طیفسنجی»[۱] توسط بانکر و جنسن[۲] مورد بحث قرار گرفتهاند.[۳]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/09/Hexaaquacopper%28II%29-3D-balls.png/220px-Hexaaquacopper%28II%29-3D-balls.png)
+۲ [ ۶ ( ۲ HO)Cu]
که در غیر اینصورت، ممکن است دارای هندسهٔ هشتوجهی منظم باشد. دو فاصله محوری Cu−O ۲۳۸pm هستند، در حالیکه چهار فاصلهٔ Cu−O استوایی ~۱۹۵ pm هستند. این هندسه در ساختارهای بلوری رایج است. هندسه در محلول نامشخص است.