ادبیات سواحلی به ادبیات نوشته‌شده به زبان سواحلی، به‌ویژه توسط مردم سواحلی در سواحل شرق آفریقا و جزیره‌های همسایه اشاره دارد. همچنین می‌تواند به ادبیات نوشته‌شده توسط کسانی که به زبان سواحلی می‌نویسند، اطلاق شود. سواحلی‌ها شاخه‌ای از فرهنگ بانتو هستند.[۱] نخستین آثار ادبی به اوان قرن هجدهم بازمی‌گردند؛ زمانی که تمام ادبیات سواحلی به خط عربی نوشته می‌شد.[۲]

ادبیات سواحلی را گاهی برخی دانشوران غربی مانند یان کناپرت اسلامی تشخیص داده‌اند. این رویکرد مورد انتقاد برخی کارشناسان مانند ابراهیم نور شریف قرار گرفت.[۳] در حقیقت، شعر سواحلی بسیاری کارهای سکولار را توسط شاعرانی مانند محمد کیجوما خلق کرده‌است.[۴]

به‌خاطر این کاوش و علاقه خاورگرایانه به فرهنگ و زبان سواحلی بیشتر تحلیل و بررسی‌ها در مورد ادبیات سواحلی خارج از مکان بومی صورت گرفته‌اند.[۵]

منابع ویرایش

  1. Polome, Edgar C. Swahili Language Handbook. OCLC 911409733.
  2. Kresse, Kai; Vierke, Clarissa (2022-04-07). "Swahili language and literature as resources for Indian Ocean studies". History Compass. 20 (7). doi:10.1111/hic3.12725. ISSN 1478-0542.
  3. Mazrui, Alamin; Ibrahim Noor Shariff (1996). The Swahili. Idiom and Identity of an African People. pp. 95–97.
  4. "Islam, language and ethnicity in Eastern Africa: Some literary considerations" (RTF). Harriet Tubman Seminar. Retrieved 2006-09-26.
  5. A. Ricard, (1995) Introduction à « Comment écrire pour le théâtre en suivant Aristote ? de Ebahim Hussein », in : Alternatives théâtrales n°48, p.64. (به فرانسوی)