مردم سواحلی
مردم سواحلی (به سواحلی: Waswahili) گروهی از بانتوها هستند که در شرق آفریقا به سر میبرند. این مردم در حوالی کشورهای تانزانیا، زنگبار، کنیا و موزامبیک ساکن هستند. جمعیت سواحلیها در حدود ۱٬۳۲۸٬۰۰۰ نفر میباشد.
کل جمعیت | |
---|---|
۱٬۳۲۸٬۰۰۰ | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
تانزانیا (به ویژه زنگبار)، کنیا، سومالی،[۱] موزامبیک، عربستان، عمان، کنگو | |
زبانها | |
سواحلی، انگلیسی، پرتغالی، عربی، فرانسوی | |
دین | |
بیشتر اسلام (سنی، شیعه، تصوف)،[۲] اقلیت مسیحی (کاتولیک، پروتستان، ارتدکس)[۳] | |
قومیتهای وابسته | |
میجیکنداها، پوکوموها، قمریها، باجونیها، شیرازیها و باراوانیها |
ریشه نام ویرایش
نام سواحیلی به قومیت و زبان این قوم اطلاق میشود و این نام خود ریشهای عربی دارد. واژه سواحیلی به معنی ساکنان سواحل بکار میبرد و اطلاق این نام بدیشان از آن جهت است که عمده سواحیلیها ساکن کنارههای غربی اقیانوس هند در قاره آفریقا هستند.
ریشه و تبار ویرایش
مردم سواحلی بانتو تبار هستند. همچنین آمیختگی زیادی با اقوام عرب و ایرانی نیز داشتهاند و این تا حدودی ایشان را از سایر اهالی شرق آفریقا متمایز میکند. سواحلیها در گذشته دور از قبایل آفریقایی فاصله گرفتند و دلیل آن داشتن روابط تجاری و آمیختگی با مردم متدن نواحی دیگر به ویژه مصریها، عربها و ایرانیان و نیز هندیها بود. امروزه فرهنگ و هنر سواحیلیها آمیزهای از هنرهای مناطق مختلف جهان میباشد.[۴]
زبان ویرایش
زبان مردم سواحلی به همین نام سواحیلی مشهور است و از خانواده زبانهای بانتو و زیرگروه زبانهای نیجر-کنگو است. به دلیل همنشینی و روابط گسترده با عربها زبان سواحلی وامواژههای فراوانی را از زبان عربی پذیرفتهاست.[۵] این زبان در منطقه دریاچههای بزرگ آفریقا در میان طبقه شهری رایج است و در شرق آفریقا زبان میانجی محسوب میشود. بیشتر گویشوران زبان سواحلی این زبان را به عنوان زبان مادری خود به کار نمیبرند و از میان کسانی که زبان مادریشان سواحلیست شمار بسیار کمتری سواحیلیتبار هستند.[۶]
دین و مذهب ویرایش
دین اسلام از حدود سده نهم میلادی وارد شرق آفریقا شد. ورود اسلام در این منطقه بر اثر نفوذ مسلمانان عرب و سومالیایی رخ داد. امروزه دین اسلام به عنوان بخشی از هویت قومی سواحیلیها درآمدهاست.[۷]
فرهنگ و هنر ویرایش
روابط با ایران ویرایش
به گزارش رویترز، مطالعه بر روی «دیانای» چند صد ساله، از اجداد پیچیده مردم سواحیلی در آفریقای شرقی رمزگشایی کرده است و نشان میدهد که چگونه تمدن جهانی مرفه قرون وسطایی به لطف زنان آفریقایی و مردانی که از ایران آمدهاند، شکل گرفته است.
پژوهشگران گفتند که آنها دیانای ۸۰ نفر را در پنج مکان در کنیا و تانزانیا که مربوط به سالهای ۱۲۵۰ تا ۱۸۰۰ پس از میلاد است را بررسی کردند.
بیش از نیمی از ورودی ژنتیکی در بسیاری از آنها به اجداد زن از سواحل شرقی آفریقا باز میگردد، در حالی سهم قابل توجهی نیز از آسیا بدست آمده است که حدود ۹۰ درصد آن از مردان ایرانی و ۱۰ درصد از هند است.
این مطالعه نشان میدهد که از حدود ۱۵۰۰ پس از میلاد، بخش عمدهای از سهم ژنتیکی آسیایی به منابع عربی منتقل شد. استر بریل، کارشناس ژنتیک دانشگاه هاروارد، نویسنده ارشد این مطالعه است که در مجله «نیچر» منتشر شده است.
به گفته او :«تعصب جنسی درآمیختگی آفریقایی-آسیایی، پرسشهایی را در مورد پویاییهای اجتماعی و نقشهای جنسیتی ایجاد میکند. از یک طرف، شما مردان ایرانی را دارید که با زنان آفریقایی مخلوط میشوند، که ممکن است نابرابریهای اجتماعی را برجسته کند، معمولا با جمعیت زنانی که وضعیت پایینتری دارند.»
استر بریل در ادامه میافزاید :«با این حال، در این مورد، از آنجا که جمعیت بانتو در شرق آفریقا اغلب متمایل به سمت مادری هستند، زنان آفریقایی احتمالا استقبال بیشتری در انتخاب شریک زندگی خود برای تشکیل خانواده داشتند، نوعی پیوندهای ازدواج سودمند.»
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ "Swahili facts, information, pictures - Encyclopedia.com articles about Swahili". Encyclopedia.com. Retrieved 11 April 2017.
- ↑ https://www.nationalgeographic.org/article/people-coast/3rd-grade/#:~:text=Today%2C%20most%20Swahili%20people%20are,within%20the%20religion%20of%20Islam.&text=The%20Swahili%20Coast%20peaked%20during,century%20to%20the%2015th%20century
- ↑ https://joshuaproject.net/people_groups/15145/KE
- ↑ «Coastal East Africa and the Western Indian Ocean». بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۳ اوت ۲۰۱۲. دریافتشده در ۳ اوت ۲۰۱۲.
- ↑ Daniel Don Nanjira, African Foreign Policy and Diplomacy: From Antiquity to the 21st Century, ABC-CLIO, 2010, p.114
- ↑ Harvey J. Sindima, Religious and political ethics in Africa: a moral inquiry, Greenwood Publishing Group, 1998, page 144
- ↑ Christine Stephanie Nicholls, The Swahili coast: politics, diplomacy and trade on the East African littoral, 1798-1856, Africana Pub. Corp. , 1971