آخالتکه
آخالتِکِه نژادی از اسب است که در ترکمنستان و ایران و روسیه پرورش میدهند و از نمادهای ملی کشور ترکمنستان شمرده میشود.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/Garant.jpg/220px-Garant.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/87/Cult_of_Heavenly_horse_bronze_horse_ancient_finial_Bucephalus_Ancient_Akhal_Teke.jpg/220px-Cult_of_Heavenly_horse_bronze_horse_ancient_finial_Bucephalus_Ancient_Akhal_Teke.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Akhal-Teke_Mele_Koush_born_1909.jpg/220px-Akhal-Teke_Mele_Koush_born_1909.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/Akhal_Teke_Stallion_-_Gaman_%282849815708%29.jpg/220px-Akhal_Teke_Stallion_-_Gaman_%282849815708%29.jpg)
همه ساله در آخرین یکشنبه آوریل، جشن اسب ترکمن که به خواست و ابتکار رئیسجمهور این کشور، بردیمحمداف، به وجود آمده برگزار میشود. در طی آن آخال تکه را گرامی میدارند، حیوانی با قامت و گردنی کشیده و سر کوچک، و موهای ظریف یال و دم که میتواند هزار کیلومتر را در کمتر از یک هفته طی کند. جمعی از کارشناسان محلی و خارجی رقابت اسبها این مسابقات را دنبال کنند.[۱]
این اسبها ۱۴۷ تا ۱۶۳ سانتیمتر ارتفاع دارند و رنگ براق متالیک آنها (به ویژه در رنگهای روشنتر) مشهور است. این اسب در رنگهای کهر، نیله (طوسی)، سمند، کرنگ، سیاه، و سفید وجود دارد.اسب آخال تکه ترکمن [۲] آخال تکه به جز در سرزمین مادری ایران، ترکمنستان، در روسیه و آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی پرورش داده میشود. از اسبهای آخال تکه برای تولید نژادهای جدید استفاده شدهاست. آخال تکه میتواند یک اسب ورزشی باشد و در رشتههای درساژ، پرش، دو سرعت و استقامت رقابت کند. اما این اسب به دلیل سمهای نرم شکننده خود برای مسیرهای کوهستانی
مناسب نیستند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Merv.jpg/220px-Merv.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Dirkhan.jpg/220px-Dirkhan.jpg)
نگارخانه
ویرایش-
تمبر جمهوری آذربایجان سال ۱۹۹۳
-
تمبر جمهوری آذربایجان سال ۱۹۹۷
-
تمبر قزاقستان سال ۲۰۰۲
-
تمبر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سال ۱۹۶۸
-
تمبر ترکمنستان سال ۱۹۹۲
-
ترکمنستان سال ۲۰۰۱
-
ترکمنستان سال ۲۰۰۱
جستارهای وابسته
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ لوموند دیپلماتیک فارسی. آخال تکه، دیپلماسی بر پشت اسب
- ↑ مجتبی قربانی. «رنگ و توارث آن در اسب». مجتمع آموزش عالی ابوریحان بیرونی - دانشگاه تهران، ۱۳۷۸ (بازنشر در فدراسیون سوارکاری). بایگانیشده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Akhal-Teke». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۲.