الکتروفورز ژل

روشی برای جداسازی و تجزیه و تحلیل دی‌اِن‌اِی، آراِن‌اِی، پروتئین‌ها و قطعات کوچک آن‌ها

الکتروفورز ژل (انگلیسی: Gel electrophoresis) روشی برای جداسازی و تجزیه و تحلیل ماکرومولکول‌ها (دی‌ان‌ای، آران‌ای و پروتئین‌ها) و قطعات آن‌ها با توجه به اندازه و بار آن‌ها است. در شیمی بالینی برای جداسازی پروتئین‌ها توسط بار یا اندازه استفاده می‌شود و در زیست‌شیمی و زیست‌شناسی مولکولی برای جدا کردن جمعیت ترکیبی از قطعات دی‌ان‌ای و آران‌ای نسبت به طول، همچنین برای برآورد اندازهٔ قطعات دی‌ان‌ای و آران‌ای یا جدا کردن پروتئین‌ها با بار استفاده می‌شود.[۱]

الکتروفورز ژل
دستگاه الکتروفورز ژل - یک ژل آگارز در این جعبهٔ پر از بافر قرار می‌گیرد و یک میدان الکتریکی از طریق منبع تغذیه به عقب اعمال می‌شود. پایهٔ منفی در انتهای دور (سیم سیاه) است، بنابراین دی‌ان‌ای به سمت آند با بار مثبت (سیم قرمز) حرکت می‌کند.
طبقه بندیالکتروفورز
دیگر شگردها
وابستهالکتروفورز مویین
الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید
Two-dimensional gel electrophoresis
Temperature gradient gel electrophoresis

مولکول‌های اسید نوکلئیک با استفاده از یک میدان الکتریکی از هم جدا می‌شوند تا بتوانند مولکول‌های با بار منفی را از طریق ماتریکس آگارز یا سایر مواد منتقل کنند. مولکول‌های کوتاه‌تر سریع‌تر حرکت می‌کنند و دورتر از سلول‌های طولانی‌تر مهاجرت می‌کنند زیرا مولکول‌های کوتاه‌تر با سهولت بیشتری در منافذ ژل حرکت می‌کنند. این پدیده غربال نامیده می‌شود.[۲]همچنین تکنیک ژل الکتروفورز می‌تواند به منظور جداسازی نانوذرات مورد استفاده قرار بگیرد.

از جمله کاربردهایی که ژل‌ها در هنگام الکتروفورز بر عهده دارند، مهار نمودن کنوکسیون دمایی ایجاد شده در اثر میدان الکتریکی، غربالگری و نیز ایجاد تأخیر در حرکت مولکول‌ها است.[۳] ژل الکتروفورز دی‌ان‌ای معمولاً به منظور تجزیه و تحلیل پس از تکثیر دی‌ان‌ای با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) به کار می‌رود، اما ممکن است به عنوان یک تکنیک جهت آماده‌سازی برای تکنیک‌های دیگر مانند اسپکترومتری جرمی، چندریختی طول قطعه بریده‌شده (RFLP)، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، کلون‌سازی، توالی‌یابی دی‌ان‌ای یا ساترن بلاتینگ مورد استفاده قرار بگیرد.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Kryndushkin, Dmitry S.; Alexandrov, Ilya M.; Ter-Avanesyan, Michael D.; Kushnirov, Vitaly V. (2003-12-05). "Yeast [PSI+] prion aggregates are formed by small Sup35 polymers fragmented by Hsp104". The Journal of Biological Chemistry. 278 (49): 49636–49643. doi:10.1074/jbc.M307996200. ISSN 0021-9258. PMID 14507919.
  2. Sambrook J, Russel DW (2001). Molecular Cloning: A Laboratory Manual 3rd Ed. Cold Spring Harbor Laboratory Press. Cold Spring Harbor, NY.
  3. Berg JM, Tymoczko JL, Stryer L (2002). Biochemistry (5th ed.). WH Freeman. ISBN 978-0-7167-4955-4.

پیوند به بیرون

ویرایش