اِنگ مویی (五枚؛ چینی: t 五枚, p Wú Méi؛ کانتونی: Ng5 Mui4) یکی از پنج مرشد افسانه‌ای چین است که پس از تخریب معبد شائولین به‌دست دولتمردان در دوران حکمفرمایی دودمان چینگ، از آن جان سالم به‌در بردند. بر پایهٔ یکی از افسانه‌های محلی، او دختر یکی از فرماندهان نظامی در دودمان مینگ بوده‌است.

اِنگ مویی
زادهٔچین
ملیتچین چینی
سبکوینگ‌چون

گفته می‌شود این بانوی افسانه‌ای، استادِ رشته‌های گوناگونی از شائولین کونگ‌فو، «وودانگ کوآن»، «یوئجی‌آکوان»[۱] بوده‌است. همچنین او را، بنیان‌گذار سبک‌های «وو مِی پای» ،[۲] وینگ‌چون، کونگ‌فوی اژدهای جنوبی و «لاما پای» می‌دانند.

در مورد محل استقرار و سکونت وی، روایت‌های گوناگونی موجود است: از معبد شائولین در استان هنان یا فوجیان تا کوهستان وودانگ در هوبئی و همچنین کوهستان امی در سیچوآن، معبد دُرنای سفید، کوه‌های دالیانگ در مرزِ سیچوآن و یون‌نان و نقاطی از گوانگشی و گوانگ‌دونگ.

یادداشت‌ها ویرایش

چینی پین‌یین Cantonese Yale
^ Yuejiaquan 岳家拳 Yùejiāquán
^ Wu Mei Pai 五枚派 Wǔ Méi Pài Ng5 Mui4 Paai1 Ng Mui style
^ Daliang Mountains 大涼山 Dàliángshān

منابع ویرایش