ان راینکینگ

بازیگر آمریکایی

اَن راینکینگ[۱] (انگلیسی: Ann Reinking؛ زادهٔ ۱۰ نوامبر ۱۹۴۹) یک هنرپیشه، طراح رقص و هنرمندِ رقص اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی از سال ۱۹۶۵ تا ۲۰۱۱ میلادی مشغول فعالیت بود. راینکینگ در ۱۰ نوامبر ۱۹۴۹ در سیاتل بدنیا آمد. والدین او، فرانسیس هریسون و والتر راینکینگ بودند. اولین کار خود را در ۱۲ سالگی و در باله سلطنتی انگلستان انجام داد اما اولین کار جدی را در تئاتر برادوی بعنوان رقصنده و در نمایش (کوکو ۱۹۶۹) و (وحشی و شگفت‌انگیز ۱۹۷۱) انجام داد. در آنجا بود که مورد توجه کارگردان و طراح رقص بزرگ، (باب فوس) قرار گرفت و همان‌جا بود که رابطه عاشقانه بین آنها شکل گرفت. هر چند فوس در آن زمان با (گوئن وردون) ازدواج کرده بود و جدا از یکدیگر زندگی می‌کردند اما عشق میان راینکیتگ و فوس شکل گرفت. فوس در زندگی هنری راینکینگ همواره تأثیر شگرف داشت و باعث پیمودن پله‌های ترقی او شد.

اَن راینکینگ

عکسی از «اَن راینکینگ» اثرِ «جک میچل»
زمینه فعالیت بازیگر، رقصنده و طراح رقص
تولد ۱۰ نوامبر ۱۹۴۹
سیاتل، واشینگتن، ایالات متحده آمریکا
مرگ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۰ (۷۱ سالگی)
سیاتل واشینگتن
ملیت ایالات متحده آمریکا آمریکایی
پیشه هنرپیشه، طراح رقص، هنرمندِ رقص
سال‌های فعالیت ۱۹۶۵–۲۰۱۱
همسر(ها) لری اسمال (۱۹۷۰؛ جدا شدند)
هربرت اَلن جونیور (۱۹۸۹–۱۹۸۲؛ جدا شدند)
جیمز استوآرت (۱۹۹۱–۱۹۸۹؛ جدا شدند)
پیتر تالبرت (۱۹۹۱ تا کنون)
شریک(های)
زندگی
فوسه
فرزندان ۱
تأثیرپذیرفته(‌ها) فوسه

او برندهٔ جوایز گوناگونی از جمله جایزه تونی شده بود.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به اینطور چیزها و فیلم فیلم اشاره کرد. رینکینگ چهار بار ازدواج کرد. اولین بار در ۱۹ مارس ۱۹۷۲ با لری اسمال بازیگر تئاتر بود در برادوی که سرانجامش طلاق بود. پس از آن با هربرت آلن جونیور که سرمایه‌دار بود در سال ۱۹۸۲ ازدواج کرد. آنها در سال ۱۹۸۹ از یکدیگر جدا شدند. در همان سال ۱۹۸۹ بازرگانی بنام جیمز استوارت با رینکینگ ازدواج نمود که، صاحب پسری بنام کریستوفر شدند. این ازدواج نیز، در سال ۱۹۹۱ به جدایی و طلاق انجامید. پسر دیگر او، کریس به ستدرم مارفان مبتلا می‌باشد. به همین دلیل او با بنیاد (مارفان) که به مردم در این خصوص اطلاعات و آگاهی می‌دهد، همکاری می‌کرد. رینکینگ برای نمایش موزیکال (اینجا) به کارگردانی (ریچارد مورتون شرمن) در سال ۱۹۷۴ برنده جایزه جهانی تئاتر شد. او دوبار در ۱۹۷۵ و ۱۹۷۸ نامزد جایزه تونی برای نمایشنامه‌های موزیکال (وقت بخیر چارلی) و (Dancin) شد که در نهایت این جایزه را برای نمایشنامه موزیکال (شیکاگو) در ۱۹۹۷ برای بهترین رقص و همچنین بهترین بازیگر نقش اول زن برنده شد. او تئاترهای زیادی در برادوی اجرا کرد که در آنها بازیگر، رقصنده یا طراح رقص بود. نمایشهایی نظیر شیکاگو، خیریه شیرین، وحشی و شگفت‌انگیز، اینجا، وقت بخیر چارلی و غیره. در سال ۲۰۰۱ برای تأثیر در هنر و سهمی که از وجودش در طی سالها به روح هنر بخشید، از دانشگاه ایالتی فلوریدا دکترای افتخاری دریافت کرد.

منابع ویرایش

  1. «Ann Reinking - 2014 Priscilla Cicciariello Award». دریافت‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون ویرایش