اوغاریت
پادشاهی اوغاریت یا اوگاریت (در محل رأس شمراء امروزی) که دیرینگی آن به نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد بازمی‌گردد در شمال غربی سوریه در ۱۶ کیلومتری شمال شهر لاذقیه واقع شده بود. باستان شناسان در کاوش‌های خود در این منطقه، متونی را یافته‌اند که به یک زبان ناشناخته نوشته شده‌اند. این متون نخستین نمونه‌های خط الفبایی جهان بشمار می‌آیند. باستان‌شناسان فرانسوی از سال ۱۹۲۹ کاوش در کاوشگاه باستانی اوگاریت را آغاز کرده‌اند. آنها موفق به کشف لوحه‌هایی به زبان اکدی، زبان مرجع برای دادوستد در آن دوره شدند و در عین حال متونی را یافتند که از نشانه‌هایی نزدیک به نشانه‌های زبان اکدی تشکیل می‌شدند و متعلق به یک زبان ناشناخته بودند. خط‌شناسانی که به رمزگشایی این متون پرداختند به این نتیجه رسیدند که این نشانه‌ها در واقع نخستین خط الفبایی است، به عبارت دیگر یک خط که نه از نشانه‌ها و نه از هجاها تشکیل شده بلکه در واقع از حروف تشکیل گردیده است. الفبای اوگاریت شامل ۲۹ حرف است.
 ورودی قصر سلطنتی اوغاریت | |
  موقعیت در سوریه | |
| موقعیت | استان لاذقیه، سوریه |
|---|---|
| منطقه | هلال حاصل‌خیز |
| مختصات | ۳۵°۳۶′۰۷″شمالی ۳۵°۴۶′۵۵″شرقی / ۳۵٫۶۰۲°شمالی ۳۵٫۷۸۲°شرقی |
| نوع | سکونتگاه |
| تاریخ | |
| ساخته‌شده | c. ۶۰۰۰ قبل از میلاد |
| رهاشده | c. ۱۱۹۰ قبل از میلاد |
| دوره‌ها | دوران نوسنگی–عصر برنز |
| فرهنگ‌ها | کنعان |
| حادثه‌ها | فروپاشی تمدن در اواخر عصر برنز |
| اطلاعات بیشتر | |
| تاریخ‌های کاوش | ۱۹۲۸-اکنون |
| باستان‌شناسان | کلود شفر |
| وضعیت | مخروبه |
| مالکیت | عمومی |
| دسترسی عمومی | بله |
شهر اوگاریت در یک کیلومتری کرانه دریای مدیترانه واقع شده بود و شهری بود که با دنیای خارج در پیوند بود. شهر اوگاریت که مهد الفبا بوده یک جامعه «باسواد» بشمار می‌آمد. ایو کالوه باستان‌شناس فرانسوی که به همراه بسام جموس باستان‌شناس سوری، مدیریت هیئت باستان‌شناسی اوگاریت را به عهده دارند، می‌گوید: «در کاوشگاه اوگاریت فرهنگنامه‌هایی ترجمه شده به زبان اوغاریتی و نوشته‌هایی در مورد سومر کهن کشف شده‌اند که توسط دبیران آن دوره نگهداری شده بودند».
خط اوگاریتی با ازهم‌گسستن این پادشاهی پیرامون ۱۱۸۵ نابود شد و شهر اوگاریت نیز متروک گردید.
تاریخ
ویرایشتاریخ اوگاریت به دوره نوسنگی می‌رسد و این مکان از پایان هزاره هشتم پیش از میلاد، مسکونی بوده است و به عنوان یک سکونتگاه در طول دوره‌های مس و برنز، مورد استفاده بوده است.[۱] در دوره پایانی عصر برنز، اوگاریت رشد قابل توجهی را تجربه کرد که به تأسیس پادشاهی اوگاریت منجر شد.[۲]
این شهر ارتباط نزدیکی با امپراتوری هیتی داشت و در زمان‌های بعد به عنوان یک خراجگزار، گاه به مصر خراج می‌فرستاد و همچنین ارتباطات تجاری و سیاسی با قبرس (که در آن زمان آلشیا نامیده می‌شد) برقرار می‌کرد.[۳] در بایگانی‌های به‌دست‌آمده از این مکان که بازخوانی شده، سفال‌های میسنی و قبرسی یافت‌شده است. این حکومت از حدود ۱۴۵۰ پیش از میلاد تا زمان ویرانی آن در حدود ۱۱۸۵ پیش از میلاد، در اوج خود بود.[۴] این ویرانی ممکن است به دلیل هجوم اقوام بیگانه از سمت دریا یا یک درگیری داخلی ایجاد شده باشد.
این پادشاهی یکی از موارد بسیاری بود که در طول فروپاشی عصر برنز سقوط کرده است. جیبالا (تل توینی)، شهر ساحلی در لبه جنوبی پادشاهی اوگاریت نیز در این زمان ویران شد. بر اساس کاوش‌های باستان‌شناسی، این مکان از هزاره هشتم پیش از میلاد مسکونی بوده است. بیشتر تحقیقات باستان‌شناسی بر روی سطوح مربوط به عصر برنز پایانی متمرکز شده است، بنابراین اطلاعات کمی دربارهٔ سکونت‌های قبلی در دسترس است.
منابع
ویرایش- ↑ Gates, Charles (2011). Ancient cities: the archaeology of urban life in the ancient Near East and Egypt, Greece and Rome (2nd ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-203-83057-4.
- ↑ Yon, Marguerite (2006). The City of Ugarit at Tell Ras Shamra. Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-029-3.
- ↑ Helène Whittaker, "Mycenaean cult buildings: a study of their architecture and function in the context of the Aegean and the Eastern Mediterranean", Monographs from the Norwegian Institute at Athens, v. 1. Bergen: Norwegian Institute at Athens, 1997 ISBN 9788291626031.
- ↑ Kemp, Luke; Cline, Eric H. , "Systemic Risk and Resilience: The Bronze Age Collapse and Recovery", in: Adam Izdebski, John Haldon, and Piotr Filipkowski (eds.), Perspectives on Public Policy in Societal-Environmental Crises, Springer, pp. 207-223, (2022). ISBN 978-3-030-94137-6. p. 206.
پیوند به بیرون
ویرایش- Kessler, P L. "Kingdoms of Syria - Ugarit". The History Files (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-28.
