اکسیفدرین
اکسیفدرین (انگلیسی: Oxyfedrine) یک گشادکننده عروق و یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک β است. مشخص شده است که تونیسیته عروق کرونر را کاهش میدهد، متابولیسم میوکارد را بهبود میبخشد (به طوری که قلب میتواند هیپوکسی را بهتر حفظ کند) و همچنین اثرات کرونوتروپیک و اینوتروپیک مثبت دارد، در نتیجه آنژین صدری را تسریع نمیکند. خاصیت دوم (اثرات کرونوتروپیک و اینوتروپیک مثبت) به ویژه مهم است، زیرا سایر گشادکنندههای عروقی که در آنژین استفاده میشوند ممکن است در ایجاد پدیده سرقت عروق کرونر مؤثر باشند.
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
کد ATC | |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C19H23NO3 |
جرم مولی | ۳۱۳٫۳۹۷ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
برای این دارو اثرات همافزایی با آنتیبیوتیکها پیشنهاد شده است.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ Mazumdar K, Dutta NK, Kumar KA, Dastidar SG (April 2005). "In vitro and in vivo synergism between tetracycline and the cardiovascular agent oxyfedrine HCl against common bacterial strains". Biological & Pharmaceutical Bulletin. 28 (4): 713–7. doi:10.1248/bpb.28.713. PMID 15802815.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Oxyfedrine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۲.