ایندیا پیل ایل

آبجوی بریتانیایی

ایندیا پِیل اِیل (به انگلیسی: India pale ale) (IPA) نوعی آبجوی رازکی است که در دسته‌بندی کلی‌تر پیل ایل تعریف می‌شود.[۱][۲] آی‌پی‌ای در ابتدا یک آبجوی صادراتی بود که به هند، که تحت کنترل کمپانی هند شرقی بریتانیا تا سال ۱۸۵۸ بود، ارسال می‌شد.[۱][۲][۳][۴]

ایندیا پِیل اِیل
India pale ale
ایندیا پِیل اِیل هاردکور از بریفداگ
کشوربریتانیا
درصد الکل۴٫۵–۲۰٪
تلخی (IBU)۲۵–۱۲۰
گرانش اصلی۱٫۰۵۰–۱٫۰۹۰
گرانش نهایی۱٫۰۰۰–۱٫۰۲۵

تاریخچه

ویرایش

پیل ایل‌های اوایل قرن ۱۸ به‌طور نسبی رازک کمی داشته و با پیل ایل‌های امروزی تفاوت بسیاری داشتند.[۵] تا اواسط قرن ۱۸، پیل ایل عمدتاً با مالت کک‌سوز تهیه می‌شد که باعث کاهش دود و برشته شدن جو در فرایند مالت‌سازی و در نتیجه تولید آبجوی روشن‌تر می‌شد.[۶][۷] یکی از این انواع آبجو، آبجوی اکتبر بود، یک آبجوی روشن و رازکی که در بین مالکین زمین محبوب بود و به‌طور خانگی تهیه می‌شد؛ پس از تهیه، قرار بود دو سال در زیرزمین نگهداری شود.[۸]

از اولین تولیدکنندگانی که آبجو را به هند صادر کردند، کارخانهٔ آبجوسازی Bow Brewery جرج هاجسون بود،[۹] که در مرز میدلسکس و اسکس قرار داشت. آبجوهای این کارخانه در اواخر قرن ۱۸ در بین تجار کمپانی هند شرقی بریتانیا محبوب شدند، زیرا دو مایل تا بندر لی فاصله داشتند، و هاجسون خط اعتباری لیبرال ۱۸ ماهه داشت. کشتی‌ها این آبجو را به هند صادر می‌کردند و یکی از آن‌ها آبجوی اکتبر بود که از شرایط سفر بهره برده و در هند بسیار مورد تقدیر قرار گرفت.[۱۰] این کارخانه در اوایل قرن بعد به دست پسر هاجسون افتاد.

کارخانه‌های آبجوسازی برتون بازار صادراتی خود را در اروپا قاره‌ای، از جمله اسکاندیناوی و روسیه، به دلیل محاصرهٔ قاره‌ای ناپلئون از دست دادند و به دنبال بازار جدید صادراتی برای آبجوی خود بودند.[۱۱]

 
پوستری از قرن ۱۹ برای Phipps، تولیدکنندهٔ آی‌پی‌ای در نورث‌همپتون

به دستور کمپانی هند شرقی، کارخانهٔ آبجوسازی آلسوپ، پیل ایل رازکی قوی‌ای را در سبک هاجسون برای صادرات به هند توسعه داد.[۱۲][۱۳] سایر کارخانه‌های برتون، از جمله بس و سالط و شرکا، از آلسوپ پیروی کرده و از آب برتون در تهیه آبجوهای مشابه استفاده کردند.

کارخانهٔ آبجوسازی شرق لندن چریگتون محموله‌های آزمایشی از بشکه‌های "India Ale" به مادراس و کالکاتا در ۱۸۲۷ ارسال کرد که موفقیت‌آمیز بود و تجارتی منظم با نمایندگان و خرده‌فروشان کلیدی بریتانیایی شکل گرفت: Griffiths & Co در مادراس؛ Adam, Skinner و Co. در بمبئی و Bruce, Allen & Co. در کلکته.[۱۴]

آی‌پی‌ای‌های اولیه تنها کمی بیشتر از سایر آبجوهای تولیدی در آن زمان الکل داشتند، اما بیشتر حریره تخمیر می‌شد، به این معنی که قندهای باقی‌ماندهٔ کمی داشتند و به شدت رازکی بودند.[۱۵][۱۶] در حالی که آی‌پی‌ای‌ها برای زنده ماندن در سفرهای طولانی دریایی بهتر از سایر سبک‌های آن زمان فرموله شده بودند، پورتر نیز به‌طور موفقیت‌آمیز به هند و کالیفرنیا ارسال می‌شد.[۱۷] تا دههٔ ۱۸۶۰، آی‌پی‌ای‌ها به‌طور گسترده‌ای در انگلستان تولید می‌شدند و بسیار بیشتر از پرت‌ها و ایل‌ها رازکی و خشک بودند.[۱۸]

 
Best India Pale Ale، بطری شده به‌طور خاص برای صادرات توسط A. W. Palmer & Co.

تقاضا برای سبک صادراتی پیل ایل، که به "India pale ale" معروف شده بود، در حدود سال ۱۸۴۰ در انگلستان شکل گرفت و آی‌پی‌ای‌های داخلی بسیاری تولید شدند.[۳][۴] در سال ۱۸۳۷، آی‌پی‌ای‌های هاجسون معمولاً ۶/۶ (۶٫۶ پنس) برای یک دوجین بطری نیم‌لیتری هزینه داشت، معادل گینس دوبل استوت، ۵۳٪ بیشتر از ۴/۳ (۴٫۳ پنس) برای یک دوجین بطری پورتر.[۱۹] برخی از آبجوسازان در اواخر قرن ۱۹ اصطلاح "India" را حذف کردند، اما سوابق نشان می‌دهد که این "پیل ایل‌هاً ویژگی‌های آی‌پی‌ای‌های قبلی را حفظ کردند.[۲۰] آبجوسازان آمریکایی، استرالیایی و کانادایی پیش از سال ۱۹۰۰ آبجوهایی با برچسب IPA تولید کردند و سوابق نشان می‌دهد که این آبجوها شبیه آی‌پی‌ای‌های انگلیسی آن دوره بودند.[۲۱][۲۲] آبجوی سبک آی‌پی‌ای از این زمان به کشورهای مستعمراتی دیگر مانند استرالیا و نیوزیلند صادر شد و بسیاری از کارخانه‌های آبجوسازی 'I' را از نام 'IPA' حذف کرده و آن‌ها را به‌سادگی پیل ایل یا پیل‌های صادراتی نامیدند. Kirkstall Brewery و بسیاری از رقبای دیگر، مقدار زیادی آبجوی صادراتی را به‌وسیلهٔ کشتی‌های بخار به سراسر جهان ارسال کرده و در مقصد به حراج گذاشتند تا به عمده‌فروشان بفروشند.

پانویس

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "A history of the authentically global beer". The Economist. ISSN 0013-0613. Retrieved 2020-04-11.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Oliver, Garrett (2012). The Oxford Companion to Beer. New York: Oxford University Press. p. 485. ISBN 978-0-19-536713-3. OCLC 706025045.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ (Daniels 1996، ص. 155)
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ (Cornell 2008، ص. 104)
  5. (Anonymous 1744، صص. 72–73)
  6. (Foster 1999، ص. 13)
  7. (Daniels 1996، ص. 154)
  8. (Cornell 2008، صص. 97–98)
  9. "How the India Pale Ale Got Its Name". Smithsonian Magazine. Retrieved 6 November 2017.
  10. (Cornell 2008، ص. 98)
  11. Pryor, Alan (2009). "Indian Pale Ale: an Icon of Empire" (PDF). Commodities of Empire Working Paper (13). ISSN 1756-0098. Retrieved 17 February 2015.
  12. (Foster 1999، ص. 26)
  13. (Cornell 2008، ص. 102)
  14. Mathias 1959, p. 190.
  15. (Foster 1999، صص. 17–21) بحث در مورد نرخ رازک‌دهی؛ (Daniels 1996، ص. 154) بحث در مورد سطح بالای تخمیر.
  16. (Foster 1999، ص. 21)
  17. "In the Room: The Story of Anchor IPA". Anchor Brewing Blog. Anchor Brewing Company. 14 February 2014. Retrieved 28 April 2014..
  18. (Daniels 1996، ص. 156)
  19. "Wandsworth in the Fields. In thorough." The Times, 15 June 1837, p. 2.
  20. (Foster 1999، ص. 65)
  21. (Daniels 1996، صص. 157–58)
  22. (Cornell 2008، ص. 112)

منابع

ویرایش

مطالعهٔ بیشتر

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش
  •   پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به India Pale Ales در ویکی‌انبار