استرالیا

کشوری در اقیانوسیه

استرالیا (به انگلیسی: Australia، /ɑ:ˈstreɪl.jə/[۱۴]) با نام رسمی قلمرو همسود استرالیا (به انگلیسی: Commonwealth of Australia) یک کشور فراقاره‌ای است که از سرزمین اصلی قاره استرالیا، جزیره تاسمانی و جزایر کوچکتر متعددی تشکیل شده‌است. این کشور از نظر مساحت بزرگ‌ترین کشور اقیانوسیه و ششمین کشور بزرگ جهان است. جمعیت استرالیا نزدیک به ۲۶ میلیون نفر و مساحت آن ۷٬۶۱۷٬۹۳۰ کیلومتر مربع (۲٬۹۴۱٬۳۰۰ مایل مربع) می‌باشد. استرالیا کشوری با نرخ شهرنشینی بسیار بالا است و بیشتر شهرهای این کشور در ساحل شرقی متمرکز هستند. کانبرا پایتخت کشور است، در حالی که بزرگ‌ترین شهر سیدنی است و سایر مناطق کلانشهری مهم شامل ملبورن، بریزبن، پرث و آدلاید است.

استرالیا
سرزمین همسود استرالیا
موقعیت استرالیا
پایتختکانبرا
بزرگترین شهرسیدنی
زبان(های) رسمیاسترالیا زبان رسمی ندارد و زبان ملی آن انگلیسی استرالیایی است.[۳]
دین(ها)
(۲۰۲۱)[۵]
حکومتپادشاهی مشروطه پارلمانی فدرال
چارلز سوم
دیوید هرلی
آنتونی آلبانیزی
مساحت
• کل
۷٬۶۹۲٬۰۲۴ کیلومتر مربع (۲٬۹۶۹٬۹۰۷ مایل مربع) (۶ام)
• آبها (٪)
۰/۷۶
جمعیت
• برآورد سال ۲۰۲۴
۲۷٬۰۳۲٬۷۰۰[۶] (۵۱ام)
• سرشماری ۲۰۲۱
۲۶٬۳۰۲٬۷۰۹[۷]
• تراکم
۳٫۳ بر کیلومتر مربع (۸٫۵ بر مایل مربع) (۲۳۶ام)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۲۰ 
• کل
افزایش ۱/۴۲۳ تریلیون دلار آمریکا[۸] (۱۹ام)
• سرانه
افزایش ۵۴٬۷۹۹ دلار آمریکا[۸] (۱۷ام)
شاخص جینی (۲۰۱۸)۳۴[۹]
۲۲ام(بی‌تغییر)
شاخص توسعه انسانی (۲۰۲۲)۰/۹۵۱[۱۰]
پنجم(افزایش)
واحد پولدلار استرالیا (AUD)
منطقه زمانیمتفاوت (+۸؛ +۹/۵؛ +۱۰)
• تابستان (ساعت تابستانی)
متفاوت (+۸؛ +۹/۵؛ +۱۰؛
+۱۰/۵؛ +۱۱)
گاه‌شماریسال/ماه/روز[۱۱]
برق شهری
- اختلاف پتانسیل ۲۳۰ ولت
جهت رانندگیچپ
پیش‌شماره تلفنی۶۱
کد ایزو ۳۱۶۶AU
دامنه سطح‌بالا.au
وبگاه رسمی

بومیان استرالیا از حدود ۶۵۰۰۰ سال پیش، قبل از ورود اولین کاشفان هلندی در اوایل سده هفدهم، که آن را نیوهلند نامیده بودند، در این قاره ساکن بودند. در سال ۱۷۷۰، نیمه شرقی استرالیا توسط بریتانیای کبیر تسخیر شد. در زمان هجوم طلا در دهه ۱۸۵۰، بیشتر قاره توسط مهاجران اروپایی اکتشاف شد و پنج مستعمره دیگر تأسیس شد. در ۱ ژانویه ۱۹۰۱، شش مستعمره با هم متحد شدند و مشترک المنافع استرالیا را تشکیل دادند. استرالیا از آن زمان یک سیستم سیاسی لیبرال دموکراتیک باثبات را حفظ کرده‌است که به عنوان یک سلطنت قانون اساسی پارلمانی فدرال عمل می‌کند که شامل شش ایالت و ده قلمرو است.

استرالیا قدیمی‌ترین، مسطح‌ترین، و خشک‌ترین قاره مسکونی است، با کمترین خاک حاصلخیز. این کشور بسیار متنوع است و وسعت آن تنوع زیادی از مناظر و آب و هوا را به آن می‌دهد، با بیابان‌ها در مرکز، جنگل‌های بارانی استوایی در شمال شرقی و رشته کوه‌ها در جنوب شرقی. استرالیا خشک‌ترین قاره مسکونی در جهان است. ۷۰ درصد آن یا خشک یا نیمه خشک است. منطقه خشک به عنوان مناطقی تعریف می‌شود که میانگین بارندگی آنها ۲۵۰ میلی‌متر یا کمتر است. منطقه نیمه خشک به عنوان مناطقی تعریف می‌شود که میانگین بارندگی آنها بین ۲۵۰–۳۵۰ میلی‌متر است. موقعیت گرمسیری/نیمه‌گرمسیری استرالیا و آب‌های سرد اقیانوس در کرانه‌های غربی، بیشتر غرب استرالیا را به بیابانی گرم و خشک تبدیل کرده‌است که یکی از ویژگی‌های بارز قسمت اعظم این قاره است. این آب‌های سرد رطوبت کمی را برای سرزمین اصلی استرالیا تولید می‌کنند. ناحیه صحرای استرالیا موسوم به آوت‌بَک، ۷۰ درصد قاره استرالیا را پوشش می‌دهد.

کشور استرالیا درآمد خود را از منابع مختلف، از جمله صادرات مرتبط با معدن، ارتباطات از راه دور، بانکداری، تولید و آموزش بین‌المللی تولید می‌کند. استرالیا کشوری بسیار توسعه یافته و دارای دوازدهمین اقتصاد بزرگ جهان است. این کشور دارای یک اقتصاد پردرآمد است و دارای رتبه دهم درآمد سرانه در جهان است. استرالیا یک قدرت منطقه‌ای است و سیزدهمین هزینه نظامی در جهان را دارد. مهاجران ۳۰ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، که بالاترین نسبت در میان کشورهای اصلی غربی است. استرالیا با داشتن هشتمین شاخص توسعه انسانی و نهمین رتبه برتر دموکراسی در سطح جهان تا سال ۲۰۲۰، از نظر کیفیت زندگی، سلامت، آموزش، آزادی اقتصادی، آزادی‌های مدنی، و حقوق سیاسی، با تمام موارد اصلی خود، رتبه بالایی دارد. این کشور عضو گروه‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، G20، مشترک المنافع ملل، ANZUS, AUKUS, Five Eyes, Quad, OECD, WTO, APEC، مجمع جزایر اقیانوس آرام و جامعه اقیانوس آرام است. یکی از مهم‌ترین کشورهای جهان و اقیانوسیه کشور استرالیا است.

ریشه نام ویرایش

پس از ورود امپراتوری هلند به استرالیا، آبل تاسمان نام این سرزمین را هلند نو[۱۵] گذاشت.[۱۶] هلندی‌ها خودشان علاقه چندانی به سکونت در هلند نو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقی ماند.

نام استرالیا به دو قاره اطلاق شده‌است. در ابتدا در قاره قطب جنوب یا قاره ششم که اکنون به عنوان قطب جنوب شناخته می‌شود، استفاده می‌شد. این نام شکل کوتاه شده‌ای از Terra Australis (سرزمین ناشناخته جنوبی) است که یکی از نام‌هایی است که به توده زمینی تصور شده (اما کشف نشده) که تصور می‌شد قطب جنوب را احاطه کرده‌است، گرفته شده بود.

تاریخ ویرایش

 
مراسم بومی ۱۰۰ سال پیش
 
نقشه استرالیا در نقشه ساموئل دان

بر پایه شواهد به جا ماند ه، حدود۶۵ تا ۸۰ هزار سال پیش نخستین انسان‌ها وارد این سرزمین شدند.[۱۷] در آن هنگام گروهی از مردمان شکارچی جنوب آسیا، برای یافتن غذا و شکار، تدریجی شروع به مهاجرت به سرزمین‌های جنوبی‌تر نمودند و از راه جزایر و کانال‌هایی که آسیا را به شمال استرالیا وارد می‌کند به شمال کوئینزلند وارد شدند و سپس با پراکنده شدن در سراسر استرالیا، قبایل مختلف بومیان استرالیا را بنیان نهادند. این مردمان، ده‌ها هزار سال بدون ارتباط با سایر مناطق جهان در این سرزمین زیسته‌اند. [نیازمند منبع]

طبق تحقیقی که سال ۲۰۱۳ بر روی ژن‌های دی ان ای بومیان استرالیایی انجام شد در حدود ۴۲۳۰ سال پیش گروهی از مهاجران از هند وارد استرالیا شدند. طبق این مطالعه ۱۱٪ دی ان ای بومیان استرالیا از این مهاجران هندی آمده‌است. در همین دوره نخستین فسیل‌های دینگو (سگ وحشی استرالیا) کشف شده و این نشان می‌دهد که هندی‌ها دینگو را با خود به این قاره آوردند. آنها همچنین ابزار‌های سنگی جدیدی نیز با خود وارد استرالیا کردند.[۱۸]

پیشینه تاریخی تلاش برای دستیابی به سرزمین‌های ناشناخته در جنوب خاوری آسیا و نیز اقیانوسیه به هزاره نخست پس از میلاد بازمی‌گردد. در این دوره هندی‌های بودایی و هندو اقدام به استعمار جزیره‌های اندونزی و فراتر از آن کردند و تا جزیره لومبوک هم پیش رفتند. اما با لشکرکشی مسلمانان به هند در سده پانزدهم میلادیپیش روی آن‌ها در این منطقه هم متوقف شد. مهاجر نشینی در جزیره‌های این منطقه از سوی چینی‌ها در سده نهم میلادی آغاز شد. بازرگانان چینی در اوایل سده پانزدهم با سوماترا، جاوه و ماکاسار در سلبز داد و ستد می‌کرند. در نهایت این بازرگانان قایق‌های بسیار بزرگ ماهی‌گیری خود را تا به کرانه‌های شمالی استرالیا گسیل داشتند. سر انجام در سال ۱۳۴۲ در نتیجه دگرگونی در حکومت پکن و روی کار آمدن گروهی که با بازرگانان خارجی مخالف بودند جلوی پیشرفت چینی‌ها به دریاهای جنوب نیز گرفته شد.[۱۹]

نخستین بار هلندی‌ها در سال ۱۶۰۶ میلادی شبه جزیره کیپ یورک (Cape York Peninsula) در شمال کوئینزلند را اکتشاف کردند و در دهه‌های بعد، بیشتر مناطق شمالی و غربی استرالیا را مشاهده و ثبت نمودند. آبل تاسمان هلندی نام این سرزمین را هلند نو[۱۵] گذاشت.[۱۶] هلندی‌ها خود علاقه چندانی به سکونت در هلندنو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقی‌ماند.

 
جنگ ایمو یک عملیات نظامی برای حل مشکل تعداد شترمرغ استرالیایی بود.[۲۰]

در سال ۱۷۷۰ م. کاپیتان جیمز کوک دریانورد بریتانیایی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد. کاپیتان آرتور فیلیپ در ۱۸ ژوئیه ۱۷۸۸ با یازده کشتی و ۱۳۵۰ مسافر به حدود سیدنی رسید و ضمن اعلام این منطقه با نام نیو ساوت ولز به عنوان یکی از مستعمره‌های بریتانیا، خود به فرمانداری آن برگزیده شد.[۲۱] بریتانیایی‌ها در دید اول به استرالیا به عنوان سرزمینی دوردست و خشک برای تبعید محکومین و زندانیان نگاه می‌کردند. به همین دلیل بیشتر مسافران اولیه، به اجبار به منطقه ولز جنوبی تازه آمدند. اما ساکنان دیگر ایالت‌ها بیشتر به اختیار خود به سرزمین تازه مهاجرت کردند.

در سال ۱۹۰۰ میلادی، ملکه ویکتوریا طی قانونی به استرالیا استقلال سیاسی اعطا کرد. استقلال کشور استرالیا به‌طور رسمی در روز اول ژانویه ۱۹۰۱ اعلام شد و از این به بعد استرالیا به عنوان یک قلمرو همسود یا سرزمینی با حکومت مستقل اما در زمره کشورهای تحت حمایت بریتانیا درآمد. استرالیایی‌ها از این روز به عنوان روز ملّی خود یاد می‌کنند.[۲۲] از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد می‌کرد.

این کشور در جنگ جهانی اول به عنوان حامی بریتانیا جنگید و «ارتش مشترک استرالیا و نیوزلند» یا به اختصار روز اَنزَک در نبرد گالیپولی در ترکیه امروزی شرکت کرد. در مجموع بیش از شصت هزار استرالیایی در خلال جنگ جهانی اول کشته شدند.[۲۳] در جنگ جهانی دوم مناطقی از شمال و شرق این کشور توسط ژاپنی‌ها بمباران شد و نیروهای آمریکایی در این کشور پیاده شدند. اما استرالیا از صدمات این جنگ به کنار ماند. طی قانونی در سال ۱۹۸۶ استرالیا به‌طور رسمی دخالت پادشاهی متحده را در امور سیاسی و نظامی این کشور پایان داد، استرالیایی‌ها در ۶ نوامبر ۱۹۹۹ با رأی اکثریت (۸۲٪ آرا) رأی به تحت قیمومیت بودن ملکه دادند تا همچنان ملکه انگلیس برایشان «فرماندار کل» تعیین کند. [نیازمند منبع]

جغرافیا ویرایش

 
تصویر ماهواره‌ای از استرالیا

استرالیا یا اقیانوسیه با ۷/۶ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به‌شمار می‌رود.[۲۴] استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوه جداکننده تشکیل می‌دهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه است. بلندترین نقطه استرالیا قله‌ای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پست‌ترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد.[۲۵] بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از ۲۷۰۰ کیلومتر طول دارد. این رود با پیوستن به رود ماری که دومین رود بزرگ استرالیا است در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی می‌ریزد.

استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به‌شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است.[۲۶] و بالغ بر ۴۰٪ از زمین‌های این کشور تپه ماسه‌ای است.[۲۷] کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوع‌ترین کشور در جهان از لحاظ زیست‌بوم است.[۲۸]

جنوبگان ویرایش

 
قلمرو جنوبگان استرالیا

استرالیا با ادعای مالکیت نزدیک به ۴۰٪ از جنوبگان، سرمایه‌گذاری چشمگیری روی پروژه‌های پژوهشی در این قاره انجام داده‌است. بر پایه برنامه راهبردی ۱۰ ساله پژوهشی این کشور در جنوبگان، استرالیا تمرکز ویژه‌ای بر پژوهش‌ها در این بخش دارد. یکی از دلایل اصلی این پژوهش‌ها، ارتباط تنگاتنگ اکوسیستم جنوبگان و استرالیا است. این کشور، چهار ایستگاه پژوهشی در جنوبگان دارد و به‌طور میانگین ۸۰ تا ۹۰ نفر از دو کشور استرالیا و نیوزیلند در آنها زندگی می‌کنند.[۲۹]

تقسیمات کشوری ویرایش

تقسیمات کشوری، سلسله مراتب اداری ـ سیاسی در تقسیم هر کشور به واحدهای کوچکتر، برای سهولت اداره آن و تأمین امنیت و بهبود اوضاع اجتماعی و اقتصادی است. تقسیمات کشوری استرالیا، حدنگاری (کاداستر) استرالیا به منظور شناسایی سرزمین‌ها برای اطمینان از امنیت مالکیت زمین است. در اکثر ایالت‌های استرالیا این تقسیمات شامل شهرستان و در برخی موارد پریش و یکصد (هاندرد) می‌باشد.

ایالت‌ها و قلمروها ویرایش

لازم است ذکر شود استرالیا پنجمین قاره ازنظر بزرگی است.

استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین تشکیل شده‌است که اختیاراتشان کمتر از ایالت‌ها است. ایالت‌های استرالیا عبارت‌اند از:

  1. ایالت کوئینزلند (QLD) که مرکز آن بریزبن است.
  2. ایالت استرالیای جنوبی (SA) که مرکز آن آدلاید است.
  3. ایالت تاسمانی (TAS) که جزیره‌ای است در جنوب شرقی سرزمین اصلی و مرکز آن هوبارت است.
  4. ایالت ویکتوریا (VIC) که مرکز آن ملبورن است.
  5. ایالت استرالیای غربی (WA) که مرکز آن پرت است.
  6. ایالت نیو ساوت ولز (NSW) یا ولز جنوبی تازه که مرکز آن سیدنی است.

قلمروهای استرالیا عبارت‌اند از:

  1. قلمرو پایتختی استرالیا (ACT) شامل شهر کانبرا (پایتخت استرالیا) در ایالت نیو ساوت ولز.
  2. قلمرو سرزمین شمالی (NT) که مرکز شهر آن داروین است.

شهرها ویرایش

پایتخت استرالیا شهر کانبرا است و از شهرهای استرالیا؛ سیدنی، ملبورن، بریزبن، پرت، آدلاید، و تانزویل جزو شهرهای مهم هستند. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی چارلز سوم ریاست دولت استرالیا را به عهده دارد. در عمل نخست‌وزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند.

سرزمین‌های فرادریایی ویرایش

مردم‌شناسی ویرایش

 
بیشتر استرالیایی‌ها در نزدیکی خط ساحلی زندگی می‌کنند. در اینجا تصویر گلد کوست است.

جمعیت استرالیا در ژوئیه ۲۰۱۵ به‌طور تقریبی ۲۲٬۷۵۱٬۰۱۴ نفر بوده‌است.[۲۲] و با تراکم نسبی ۳/۱۴ نفر در هر کیلومتر مربع، یکی از پایین‌ترین ارقام میزان تراکم در جهان را دارد.[۳۱] کرانه جنوب شرق این کشور تراکم جمعیتی بیشتری نسبت به سایر نقاط دارد. یک سوم جمعیت کشور در ایالت نیو ساوت ولز و یک چهارم دیگر در ایالت ویکتوریا به سر می‌برند. میانگین نرخ رشد جمعیت در سال ۱/۲۲۱ است[۲۲] و تقریباً در هر دو دقیقه یک نوزاد در این کشور زاده می‌شود.[۳۲]

بومیان استرالیا حدود نیم میلیون نفر تخمین زده شده‌اند که دو و نیم درصد جمعیت کل کشور را تشکیل می‌دهند[۳۳].

جامعه ویرایش

دین مردم استرالیا بر اساس سرشماری 2021[۳۴][۳۵]

  بی‌دین (38.9٪)
  آنگلیکان (9.8٪)
  دیگر مسیحیان (14.1٪)
  اسلام (3.2٪)
  هندوئیسم (2.7٪)
  بودیسم (2.4٪)
  آیین سیک (0.8٪)
  ادیان دیگر (0.9٪)
  بی پاسخ و نامشخص (7.2٪)

ادیان و مذاهب ویرایش

تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی می‌کردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویده‌اند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقه‌های گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیایی‌ها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاورمیانه، آیین‌ها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. استرالیا دین رسمی ندارد و قانون اساسی استرالیا دولت را از تصویب هر قانونی که بر پایه دین بنا شده باشد منع می‌کند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون، دین و مذهب آزاد بوده و هر کس می‌تواند آئین‌های ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. در سال ۲۰۰۱، بیش از ۷۰٪ استرالیایی‌ها خود را مسیحی معرفی کرده‌اند و بیش از ۱۵٪ نیز پیرو هیچ آئینی نبوده‌اند. بودائیسم و اسلام نیز هر یک با کمتر از دو درصد، در رده‌های بعدی قرار داشته‌اند.[۳۶]

اقوام ویرایش

حدود ۴۰ هزار سال پیش اولین انسان‌ها (بومیان استرالیا) از جنوب آسیا و گینه نو وارد استرالیا شدند. بر پایه اولین برآوردها جمعیت بومیان استرالیا در سال ۱۷۸۸ که اروپایی‌ها وارد این قاره شدند حدود ۳۱۴ هزار نفر بود اما مطالعات تازه‌تر نشان می‌دهد که جمعیت بومیان می‌توانسته بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار نفر و حتی تا یک میلیون نفر باشد و بیشترین تراکم جمعیتی هم بر پایه تمامی شواهد در منطقه کوئینزلند بوده‌است. از جمعیت بومیان استرالیا به تدریج کاسته شده و امروزه بومیان، بخش کوچکی از جمعیت استرالیا را تشکیل می‌دهند. بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۱ حدود ۳۶ درصد مردم اصلیت خود را انگلیسی ذکر کرده‌اند. ایرلندی‌ها ۱۰٫۴٪، اسکاتلندی ۸٫۹٪، ایتالیایی ۴٫۶٪، آلمانی ۴٫۵٪، چینی ۴٫۳٪، هندی ۲٪، یونانی ۱٫۹٪ و هلندی ۱٫۷٪ در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند. تعداد بومیان در این سرشماری ۵۴۶ هزار نفر (۲٫۵٪) بود.

زبان و خط ویرایش

استرالیا زبان رسمی ندارد و زبان ملی آن انگلیسی استرالیایی است.[۳] اختلافات بسیار نامحسوسی در لهجه مناطق گوناگون وجود دارد. زبان‌های دیگر مانند ایتالیایی و چینی نیز در بین مهاجران بسیار رایج است.[۲۲]

کشاورزی ویرایش

بر اساس گزارش فائو[۳۷]مهم‌ترین محصولات کشاورزی و باغی استرالیا در سال ۲۰۱۸ به این شرح بوده‌است:

بادام (۶۹٬۸۸۰ تن)- سیب (۲۶۸٬۰۰۰ تن)- جو (۹٬۲۵۳٬۰۰۰ تن)- باقلا (۳۷۷٬۰۰۰ تن)- انگور (۱٬۶۶۳٬۰۰۰ تن)- کاسنی (۱۴۸٬۰۰۰ تن)- قارچ (۴۳٬۴۴۰ تن)

یولاف(۱٬۲۲۷٬۰۰۰ تن) - زیتون (۶۲٬۱۸۰ تن) - پیاز (۲۷۹٬۰۰۰ تن)- پرتقال (۳۷۸٬۰۰۰ تن)- گلابی (۱۰۳٬۰۰۰ تن)- آناناس (۸۸٬۶۰۰ تن)

سیب زمینی (۱٬۱۸۸٬۰۰۰تن)- دانه کلزا (۳٬۸۹۳٬۰۰۰ تن)- برنج (۶۳۵٬۰۰۰ تن)- ذرت خوشه ای (۱٬۲۵۷٬۰۰۰ تن)- نیشکر (۳۳٬۵۰۰٬۰۰۰ تن)

گوجه فرنگی (۳۸۶٬۰۰۰ تن)- گندم (۲۰٬۹۴۰٬۰۰۰ تن)

اقتصاد ویرایش

 
شرکت بی‌اچ‌پی در استرالیا

استرالیا کشوری توسعه یافته با اقتصاد متکی بر بازرگانی و کشاورزی است. در میان قابل زندگی‌ترین شهرهای جهان در سال ۲۰۰۸ به گزارش اکونومیست، ملبورن دوم، پرت چهارم، آدلاید هفتم و سیدنی نهم بود.[۳۸] محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است.[۳۹] این کشور معادن فراوانی دارد. شرکای بازرگانی استرالیا بیشتر چین، ژاپن و کره جنوبی در آسیا و نیز ایالات متحده آمریکا هستند. بنا بر گزارش بانک جهانی، این کشور در سال ۲۰۰۵ از نظر تولید ناخالص داخلی یا GDP در رده پانزدهم جهان قرار داشته‌است[۴۰] و نیز بر پایه گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد، استرالیا از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۰۶ سومین کشور توسعه یافته جهان به حساب می‌آید.[۴۱]

مجموع صادرات این کشور در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۶۶ میلیارد دلار و واردات آن حدود ۲۲۱ میلیارد دلار بوده‌است.[۴۲]

واحد پول این کشور دلار استرالیا نام دارد. هر دلار استرالیا معادل ۰٫۷۳۹ دلار آمریکاست. (آوریل ۲۰۲۲).[۴۳]

تحصیل و آموزش عالی ویرایش

 
کودکان پیش دبستانی در یک آموزشگاه واقع در استرالیا
 
دانشگاه استرالیای جنوبی

دانشگاه‌های استرالیا یکی از بهترین دانشگاه‌های جهان هستند و شمار زیادی از دانشجویان بین‌المللی در آن تحصیل می‌کنند. در سال ۲۰۱۹ بیش از ۳۳۰ هزار دانشجوی بین‌المللی در استرالیا تحصیل می‌کردند. بیشترین مراکز تجمع دانشجویان بین‌المللی در شهرهای سیدنی، ملبورن و آدلاید هستند. هزینه تحصیل در استرالیا نسبت به کشورهای هم‌رده خود یعنی بریتانیا و ایالات متحده آمریکا کمتر است. به دانشجویان خواهان تحصیل در استرالیا روادید SubClass 500 تعلق می‌گیرد.[نیازمند منبع]

استرالیا دارای ۳۷ دانشگاه با بودجه دولتی و سه دانشگاه خصوصی و همچنین تعدادی مؤسسه تخصصی دیگر است که دوره‌های مورد تأیید را در سطح آموزش عالی ارائه می‌دهند. OECD استرالیا را در میان گران‌ترین کشورها برای حضور در دانشگاه قرار می‌دهد. ۳۰٫۹ درصد از جمعیت استرالیا دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی هستند که در میان بالاترین درصدها در جهان است.

انگلیسی زبان بودن، امن بودن و کیفیت آموزش بالا باعث محبوبیت این کشور در بین دانشجویان بین‌المللی شده‌است. دانشجویان بین‌المللی بسیاری در شهرهای ملبورن، سیدنی آدلاید و … در حال تحصیل هستند. اکثر دانشجویان بین‌المللی از کشورهای چون چین، هند، کره، انگلستان، ایران، تایوان و … در این کشور مشغول به تحصیل هستند.[نیازمند منبع]

سیاست ویرایش

 
آنتونی آلبانیزی نخست‌وزیر استرالیا و جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا

استرالیا کشوری از مجموعه کشورهای همسود با حکومت پادشاهی مشروطه است و بالاترین مقام سلطنتی بریتانیا یعنی چارلز سوم پادشاه استرالیا نیز به حساب می‌آید. جانشین پادشاه در این کشور فرماندار کل استرالیا است که وی نیز به نوبه خود فرمانداران ایالت‌های این کشور را تعیین می‌کند. هرچند فرماندار کل بر پایه قانون اساسی، از اختیارات فراوانی برخوردار است اما در عمل شخص اجرایی اول در استرالیا نخست‌وزیر است که طی یک فرایند دموکراتیک انتخاب می‌شود و دولت را تشکیل می‌دهد.[۴۴][۴۵]

در استرالیا، مردم ابتدا نمایندگان مجلس را انتخاب می‌کنند. رئیس حزبی که بیشترین نفرات انتخاب شده را در مجلس داشته باشد به‌عنوان نخست‌وزیر مسئول تشکیل کابینه دولت می‌شود. دولت استرالیا از سه زیرشاخه تشکیل می‌شود: قانون گذاری، اجرایی و قضایی.

پارلمان استرالیا از دو مجلس تشکیل شده‌است. مجلس سنا (مجلس علیا) و مجلس نمایندگان (مجلس سفلا).

دادگاه عالی استرالیا نیز قدرت والای قضایی را در این کشور در اختیار دارد.

حزب‌ها ویرایش

 
جان هوارد نخست وزیر سابق استرالیا از حزب لیبرال، در مراسم روز آنزاک

احزاب عمده استرالیا عبارت‌اند از:

از سال ۱۹۹۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ حزب لیبرال قدرت را در این کشور در دست داشت و جان هوارد به مدت یازده سال نخست‌وزیر این کشور بود.[۴۶] در انتخابات فدرال که در نوامبر سال ۲۰۰۷ برگزار شد حزب کارگر توانست رقیب خود حزب لیبرال را شکست دهد و به این ترتیب کوین راد رئیس این حزب به عنوان نخست‌وزیر تازه استرالیا مسئول تشکیل کابینه دولت شد.[۴۷] در ماه ژوئن سال ۲۰۱۰ پس از کناره‌گیری کوین راد از مقام نخست‌وزیری، جولیا گیلارد که رهبری حزب کارگر را بر عهده دارد توانست به عنوان نخستین نخست‌وزیر زن استرالیا زمام امور را به دست بگیرد[۴۸] در فوریه سال ۲۰۱۳ پس از انتقاداتی که از رهبری حزب کارگر جولیا گیلارد شد و همچنین با درخواست ۳۰ درصد از اعضای حزب، ایشان با انتخابات درون حزبی برای رهبری حزب موافقت کردند که منجر به پیروزی کوین راد شد. در تاریخ ۷ سپتامبر ۲۰۱۳ و در انتخابات فدرال، جناح ائتلافی استرالیا پیروز شد و در نتیجه رهبر این حزب، تونی ابوت، به عنوان نخست‌وزیر آینده استرالیا انتخاب شد. وی بیست و هشتمین نخست‌وزیر استرالیا، محسوب می‌شود. پیروزی تونی ابوت به شش سال حاکمیت حزب چپ‌گرای کار بر استرالیا پایان داد. در حال حاضرآنتونی آلبانیزی نخست‌وزیر استرالیا است.

دفاع ویرایش

در کشور استرالیا اجباری برای خدمت وظیفه عمومی وجود نداشته و افراد برای عضویت و خدمت در ارتش، مانند دیگر شغل‌ها حقوق دریافت می‌کنند.[نیازمند منبع] در استرالیا وظیفه دفاع از این کشور بر عهده نیروی دفاع استرالیا است.

فرهنگ و هنر ویرایش

 
نمایی از تالار اپرای سیدنی

با اسکان اروپاییان در استرالیا در سده ۱۸ میلادی، شیوه زندگی اروپایی به فرهنگ غالب استرالیا تبدیل شد. افزایش جذابیت فرهنگ استرالیا توسط کمک‌های مالی دولت بود که این کمک برای هنر، تغذیه و بهبود وسایل رفاهی بود. شهرهای کوچک و بزرگی ساخته شد که پر از ساختمان‌های هنری، گالری و تئاتر بود. در اواخر سده ۱۹

«ملبورن حیرت‌آور» (marvelous melbourne) پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا و از ثروتمندترین شهرهای جهان و پس از لندن بزرگ‌ترین شهر در سراسر امپراتوری بریتانیا و دارای گالری‌ها، تئاترها و موزه بود. بهترین معماران، تالار اپرای سیدنی را ساختند. اپرا، رقص باله، ارکستر سمفونی‌ها، بازیگران، نمایش نامه نویسان، شرکت‌های هنری و غیره توسط مجلس استرالیا حمایت می‌شدند. دولت‌های فدرال بر روی کمپانی‌های رادیویی استرالیایی مستقل از شبکه رادیویی و تلویزیونی سراسری سرمایه‌گذاری کردند. استرالیا همچنین دارای شرکت‌های رسانه ای، روزنامه و مجلات زیادی است که به فرهنگ منطقه‌ای کمک بسزایی می‌کنند. امروزه شهر ملبورن به عنوان پایتخت فرهنگی کشور شهرت دارد.

تلویزیون و سینما ویرایش

برخی از مشهورترین بازیگران استرالیایی

استرالیا دارای پنج شبکه تلویزیونی هر یک با چند کانال در سطح ملّی است که برنامه‌های آنها در نواحی مختلف ممکن است متفاوت باشد. همچنین شبکه‌های تلویزیونی پولی زیادی در این کشور قابل دریافت است. به دلیل بزرگی سرزمین استرالیا، تعداد ایستگاه‌های رادیویی این کشور بسیار زیاد است و بیشتر شهر‌های کوچک نیز یک یا چند رادیوی محلی دارند. سینمای استرالیا بیشتر بازتاب زندگی استرالیایی‌ها به ویژه در نقاط غیرشهری است. سینما از تفریحات مورد علاقه استرالیائی هاست و سالن‌های سینمای این کشور از رونق و کثرت زیادی برخوردارند. صنعت فیلمسازی استرالیا با «داستان دار و دسته کلی» که اولین فیلم بلند ساخته شده در جهان است در سال ۱۹۰۶ در ملبورن آغاز گشت. این کشور هنرمندانی چون نیکول کیدمن، کیت بلانشت، مارگو رابی، نائومی واتس، هیت لجر، هیو جکمن، ارول فلین، جودیت اندرسون، جفری راش و تونی کُلِت و هوگو ویوینگ و اریک بانا به سینمای جهانی عرضه کرده‌است. شکوفایی مجدد صنعت فیلم‌سازی در استرالیا به موج نوی دهه ۱۹۷۰ بازمی‌گردد با فیلم‌هایی مانند «پیک نیک در هنگینگ راک» (۱۹۷۵) به کارگردانی پیتر ویر. برخی از معروفترین فیلم‌های استرالیا در عرصه جهانی پیانو، کروکودیل دندی، پریسلا ملکه بیابان، گالیپولی، مدمکس، شاین و بابی پسر بد و ده کانو هستند.[نیازمند منبع]

موسیقی، رقص و نمایش ویرایش

 
رتبه دهم استرالیا در میزان سهیم بودن کشورها در صنعت موسیقی[۴۹]

تاریخ موسیقی اروپایی در استرالیا به دوران ساکن شدن بریتانیایی‌ها در این قاره برمی‌گردد که با خود آواهای دسته جمعی را نیز آوردند. امروزه هر شهر بزرگ، دارای سالن ارکستر و اپرا به همراه شرکت رادیویی استرالیا است. ستارگان بزرگ و رهبران ارکستر از بسیاری از کشورها مرتباً به استرالیا سفر کرده و گرد هم می‌آیند. استرالیا از طریق صدای رسا و بی‌همتای «نلی ملبا» و «جان ساترلند» برای موسیقی جهان اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی می‌کند. استرالیا در زمینه موسیقی مردمی (پاپراک و متال نیز هنرمندان مشهوری دارد. گروه متال ای‌سی/دی‌سی (AC/DC) و خواننده پاپ مشهور کایلی مینوگ این از دسته هستند. کایلی مینوگ که اکنون ساکن بریتانیا است در سال ۲۰۰۷ «نشان امپراتوری بریتانیا» (OBE) را به خاطر خدمات ارزنده اش به هنر موسیقی از الیزابت دوم دریافت کرد.[۵۰][۵۱] او همچنین در یکی از قسمت‌های سریال تلویزیونی محبوب «دکتر هو» (Doctor Who) نقش آفرید که در شب کریسمس سال ۲۰۰۷ از شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی پخش شد.[۵۲]

گل و رنگ ملی ویرایش

 
آکاسیای طلایی گل ملی استرالیا

آکاسیای طلایی گل ملی استرالیا است. این گل، بیشتر روی درخت‌های کوچک در جنوب خاوری استرالیا می‌روید. گلبرگ‌های این گل، طلایی و برگ‌های آن سبز هستند. به خاطر رنگ‌های این گل، پوشاک ورزشی تیم‌های ملی استرالیا طلایی و سبز هستند. این گل، پس زمینه نشان ملی استرالیا است.[۵۳] هر یک از ایالت‌ها و قلمروهای استرالیا گل نمادین ویژه خود را دارند.

ورزش ویرایش

ورزش در استرالیا به صورت جدی و گسترده پیگیری می‌شود و به جزئی از سبک زندگی و فرهنگ مردمان آن درآمده‌است. استرالیا از مدال آورترین کشورها در بازی‌های المپیک است. شهر ملبورن به عنوان پایتخت ورزشی استرالیا، همه ساله میزبان بسیاری از رخدادهای مهم ورزشی جهان مانند مسابقات ماشین رانی جایزه بزرگ استرالیا، جام اسب سواری معروف ملبورن کاپ و نیز تنیس آزاد استرالیا است. المپیک تابستانی ۱۹۶۵ و بازی‌های همسود ۲۰۰۶ در ملبورن برگزار شد همچنین المپیک تابستانی ۲۰۰۰ در سیدنی برگزار شد. ورزش‌های گروهی پرطرفدار در استرالیا عبارت‌اند از: راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره، فوتبال استرالیایی (نوعی از ورزش راگبی که به فوتی هم معروف است)، کریکت و بسکتبال. علاوه بر این تیم ملی هاکی روی چمن و تیم ملی واترپولو و والیبال ساحلی بانوان این کشور هم در جمع بهترین تیم‌های جهان قرار دارند. استرالیایی‌ها در برخی ورزش‌های انفرادی هم مانند گلف، شنا و دیگر ورزش‌های آبی، تنیس و اسکواش هم در ردیف کشورهای درجه اول جهان قرار می‌گیرند. در سال‌های اخیر کوشش زیادی برای گسترش ورزش فوتبال در این کشور به عمل آمده‌است[۵۴] [نیازمند منبع] از دهه ۱۹۹۰ تعداد زیادی از فوتبالیست‌های شاخص استرالیایی در لیگ برتر انگلستان بازی می‌کنند. از جمله این بازیکنان می‌توان به هری کیول، مارک بوسنیچ و مارک ویدوکا اشاره کرد.

استرالیا میزبان دو المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بوده‌است و یکی از شش کشوری‌ست که بیش از یک بار میزبان المپیک تابستانی بوده‌اند. این کشور در تمام ادوار المپیک حاضر و بیش از همه در شنا و دو و میدانی موفق بوده، ضمن اینکه در پاروزنی، دوچرخه‌سواری و سوارکاری نیز موفقیت‌هایی داشته‌است. داون فریزر، مورای روز، یان تورپ، گرانت هکت و سوزی اونیل در شنا و مارجوری جکسون، بتی کاتبرت، هرب الیوت و ران کلارک در دو و میدانی از موفق‌ترین ورزش‌کاران استرالیایی در المپیک بوده‌اند. باشکوه‌ترین موفقیت این کشور در المپیک سیدنی به دست آمد که آن‌ها به ۵۸ مدال (شامل ۱۶ طلا) در بیست رشته دست یافت. در المپیک آتن نیز با ۱۷ مدال طلا رده چهارم جدول مدال‌ها را به خود اختصاص دادند.[۵۵] بازی‌های کشورهای همسود هم تاکنون ۴ بار در استرالیا برگزار شده؛ ۱۹۳۸ در سیدنی، ۱۹۶۲ پرث، ۱۹۸۲ بریزبن و ۲۰۰۶ ملبورن. استرالیا با ۱۰ قهرمانی در ۱۸ دوره این مسابقات در جدول مدال‌ها بهترین نتیجه را به دست آورده‌است. رقابت‌های بین‌المللی تنیس آزاد استرالیا نیز که هرساله در ملبورن برگزار می‌شود، یکی از ۴ گرنداسلم ورزش تنیس است. کاپ اسب سواری ملبورن نیز به عنوان یکی از پر طرفدارترین بازیها در استرالیا شناخته می‌شود.

محیط زیست ویرایش

 
یک کوآلا و اکالیپتوس بخشی از نماد محیط زیست استرالیا

استرالیا بخشی از بهترین محیط از نظر پوشش گیاهی است. حیواناتی ویژه‌ای همچون کوالا، کانگورو، سگ‌های دینگو را دارد.

استرالیا پایتخت سرطان پوست در جهان است و سالانه بیش از ۱۱ هزار نفر در این کشور مبتلا به ملانوما تشخیص داده می‌شوند. تخمین زده می‌شود که بیش از ۴۰۰ هزار نفر در این کشور تحت درمان دیگر گونه‌های سرطان پوست قرار دارند.[۵۶]

رتبه‌های جهانی ویرایش


جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. "Australian National Anthem". Archived from the original on 1 July 2007.
    "16. Other matters – 16.3 Australian National Anthem". Archived from the original on 23 September 2015.
    "National Symbols" (PDF). Parliamentary Handbook of the Commonwealth of Australia (PDF) (29th ed.). 2005 [2002] (PDF). Retrieved 7 June 2007. {{cite book}}: Check |archiveurl= value (help)نگهداری CS1: url-status (link)
  2. [۱]
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "1995 Global Cultural Diversity Conference Proceedings, Sydney". web.archive.org (به انگلیسی). 1995. Archived from the original on 20 December 2008. Retrieved 25 June 2017.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  4. Religion was an optional question on the Census, so percentages for individual religions do not add up to 100%
  5. "Religion in Australia". Australian Bureau of Statistics. 11 July 2018. Retrieved 26 August 2019.
  6. "Population clock". Australian Bureau of Statistics website. Commonwealth of Australia. Retrieved 25 October 2019. The population estimate shown is automatically calculated daily at 00:00 UTC and is based on data obtained from the population clock on the date shown in the citation.
  7. "Population clock". Australian Bureau of Statistics. 2022-12-15. Retrieved 2023-02-16.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ "Australia". International Monetary Fund. 15 October 2019. Retrieved 30 March 2019.
  9. "Inequality in Australia" (PDF). University of New South Wales. Archived from the original (PDF) on 22 March 2020. Retrieved 18 March 2020.
  10. "Human Development Report 2019" (PDF). United Nations Development Programme. 2019. Retrieved 9 December 2019.
  11. Style manual for authors, editors and printers (6 ed.). John Wiley & Sons Australia. 2002. p. 171. ISBN 978-0-7016-3647-0.
  12. See entry in the Macquarie Dictionary.
  13. Collins English Dictionary. Bishopbriggs, Glasgow: HarperCollins. 2009. p. 18. ISBN 978-0-00-786171-2.
  14. "Australia". dictionary.cambridge.org (به انگلیسی). Retrieved 2021-10-08.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Nova Hollandia
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Dampier, William,(1981) A voyage to New Holland: the English voyage of discovery to the South Seas in 1699 edited with an introduction by James Spencer. Gloucester: Alan Sutton. ISBN 0-904387-75-5
  17. Australian dig finds evidence of Aboriginal habitation up to 80,000 years ago
  18. تاریخ مهاجرت به استرالیا
  19. استرالیا (۱۷۹۴)
  20. «ارتش مجهز استرالیا چگونه در نبرد با شترمرغ ها شکست خورد؟ – توریسم اینترنشنال». دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۱۷.
  21. European discovery and the colonisation of Australia بایگانی‌شده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine بازدید ۱۲ مِی ۲۰۰۷
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ ۲۲٫۳ «CIA - The World Factbook - Australia». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۰۹.
  23. تاریخ استرالیا بایگانی‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine وبگاه وزارت خارجه استرالیا بازدید ۱ مِی ۲۰۰۷
  24. World Atlas بایگانی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine بازدید ۱۲/۳/۸۶
  25. جغرافیای استرالیا از ویکی‌پدیای انگلیسی
  26. "The Australian continent". australia.gov.au (به انگلیسی). www.australia.gov.au. Retrieved 2016-09-14.
  27. Laity, Julie J. (2009). Deserts and Desert Environments. John Wiley & Sons. pp. 43, 45. ISBN 1-4443-0074-1. Retrieved 8 November 2012.
  28. Lambertini, A Naturalist's Guide to the Tropics, excerpt at www.press.uchicago.edu
  29. علی عبیری-روزنامه‌نگار (۲۰ فروردین ۱۳۹۹). «تاثیر کرونا بر ایستگاه‌های پژوهشی قطب جنوب». بی‌بی‌سی فارسی.
  30. https://www.abs.gov.au/ausstats/abs@.nsf/0/B7616AB91C66CDCFCA25827800183B7B?Opendocument
  31. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «[[[:en:List of countries and territories by population density]] List of countries and territories by population density]». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴/۰۶/۹۵.
  32. اداره آمار استرالیا بازدید ۱۲ مِی ۲۰۰۷
  33. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Indigenous Australians». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲/۳/۸۶.
  34. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام abs-2016 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  35. "Cultural diversity in Australia". 2071.0 – Reflecting a Nation: Stories from the 2011 Census, 2012–2013. Australian Bureau of Statistics. 21 ژوئن 2012. Archived from the original on 25 April 2016. Retrieved 27 June 2012.
  36. آمار پیروان مذاهب مختلف در استرالیا در سال ۲۰۰۱
  37. «FAOSTAT». www.fao.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۰.
  38. "Liveability ranking: Urban idylls
  39. کشاورزی در استرالیا از ویکی‌پدیای انگلیسی، بازدید ۲۱ ژوئن ۲۰۰۷
  40. تولید ناخالص ملی کشورها در سال ۲۰۰۵ گزارش بانک جهانی، بازدید مِی ۲۰۰۷
  41. شاخص توسعه انسانی کشورها در سال ۲۰۰۶ برنامه توسعه سازمان ملل، بازدید مِی ۲۰۰۷
  42. «UNdata». data.un.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۳.
  43. «Currency Exchange Rates - International Money Transfer | Xe». www.xe.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۴-۱۷.
  44. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «John Howard». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲/۳/۸۶.
  45. «The Reserve Powers of the Governor-General (Research Note ۲۵ ۱۹۹۷–۹۸)». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۰۹.
  46. Prime Minister of Australia: Biography بایگانی‌شده در ۵ ژوئیه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine بازدید ۱۲ مه ۲۰۰۷
  47. شکست هاوارد در انتخابات استرالیا[پیوند مرده] فردا نیوز، ۴ آذر ۱۳۸۶.
  48. «Julia Gillard becomes prime minister». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۰.
  49. Src='https://secure.gravatar.com/Avatar/3185d3657f6e7a69285712c4bb57c0fe?s=32, <img Alt; #038;d=mm; Srcset='https://secure.gravatar.com/Avatar/3185d3657f6e7a69285712c4bb57c0fe?s=64, #038;r=g'; #038;d=mm; says, #038;r=g 2x' class='avatar avatar-32 photo' height=32 width=32> VSCO MOD (2023-04-05). "What are the world's Top 10 Music Markets?". Hypebot (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-03.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  50. «The Orders of Chivalry». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اوت ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۰۸.
  51. BBC NEWS | Entertainment | Minogue tops showbiz honours list
  52. BBC - Doctor Who - News - Kylie Minogue OBE
  53. Boden, Anne (1985). "Golden Wattle: Floral Emblem of Australia". Australian National Botanic Gardens. Archived from the original on 28 August 2007. Retrieved 28 August 2007.
  54. فوتبال در استرالیا از ویکی‌پدیای انگلیسی
  55. NOC Biography, AustraliaAUS - Australia Beijing 2008 website
  56. «هیو جکمن بازیگر سینما احتمالاً دوباره به سرطان پوست مبتلا شده‌است؛ «لطفاً ضدآفتاب بزنید»». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۵ فروردین ۱۴۰۲.
  57. [۱]
  58. [۲]
  59. [۳]
  60. [۴]
  61. [۵]
  62. [۶]
  63. [۷]
  64. [۸]
  65. [۹]
  66. [۱۰]
  67. [۱۱]
  68. [۱۲]
  69. [۱۳]
  70. [۱۴]
  71. [۱۵]
  72. [۱۶]
  73. [۱۷]
  74. [۱۸]
  75. [۱۹]
  76. [۲۰]
  77. [۲۱]
  78. Brands Index General Report Q3 2007 - Germany overtakes UK to reach No 1 Rank - Muslims prefer America.pdf
  79. Brands Index General Report Q3 2007 - Germany overtakes UK to reach No 1 Rank - Muslims prefer America.pdf
  80. [۲۲]
  81. [۲۳]
  82. [۲۴]
  83. [۲۵]
  84. [۲۶]
  85. [۲۷]
  86. [۲۸]
  87. [۲۹]
  88. [۳۰]
  89. [۳۱]
  90. [۳۲]
  91. [۳۳]
  92. EIU Report.pdf
  93. EIU Report.pdf
  94. [۳۴]
  95. [۳۵]
  96. [۳۶]
  97. [۳۷]
  98. [۳۸]
  99. [۳۹]
  100. [۴۰]
  101. [۴۱]
  102. [۴۲]
  103. [۴۳]
  104. [۴۴]
  105. [۴۵]
  106. [۴۶]
  107. [۴۷]
  108. 2008.pdf
  109. [۴۸]
  110. [۴۹]
  111. [۵۰]
  112. [۵۱]

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش