باستر داگلاس

جیمز باستر داگلاس (انگلیسی: James "Buster" Douglas؛ زادهٔ ۷ آوریل ۱۹۶۰) بوکسور سابق سنگین‌وزن اهل ایالات متحده آمریکا است. او به‌خاطر ورق‌برگردانی (Upset) و پیروزی خیره‌کننده‌اش در برابر مایک تایسون که خود قهرمان بی چون و چرای سنگین‌وزن جهان بود، مشهوراست. داگلاس در این مبارزه که سال ۱۹۹۰ در توکیو برگزار شد برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها به سلطهٔ چندسالهٔ تایسون پایان داد و قهرمان سنگین‌وزن جهان شد. شد؛ البته تایسون در راند هشتم با ضربه آپرکات داگلاس را به مدت ۱۳ ثانیه ناک داون کرد اما به دلیل شمارش کند داور ناک اوت حساب نشد و خیلی‌ها این عمل رو یکی از افتضاحات تاریخ داوری بوکس می‌دانند .

باستر داگلاس
آمار
نام واقعی	جیمز داگلاس
لقب(ها)	باستر
وزن(ها)	سنگین‌وزن
قد	۶ ft و ۳+۱/۲ in (۱۹۲ cm)
بازهٔ دستان	۸۳ اینچ
ملیت	ایالات متحده آمریکا
زادهٔ	۷ آوریل ۱۹۶۰ ‏(۶۴ سال)
طرز ایستادن	ارتدوکس
سوابق بوکس
مجموع مبارزه‌ها	۴۶
تعداد برد	۳۸
برد با ناک‌اوت	۲۵
تعداد باخت	۶
تعداد تساوی	۱
بدون نتیجه	۱

کارنامه بوکس حرفه ای

خلاصه بوکس حرفه‌ای
۴۶ مبارزه	۳۸ بُرد	۶ شکست
با ناک‌اوت	۲۵	۵
با تصمیم داور	۱۲	۱
با رد صلاحیت	۱	۰
تساوی‌ها	۱
بی‌نتیجه	۱

ردیف	نتیجه	رکورد	حریف	ثبت	راند، زمان	تاریخ	محل	توضیحات
۴۶	Win	38–6–1 (۱)	Andre Crowder	TKO	1 (10), ۱:۱۱	۱۹ فوریه ۱۹۹۹	Memorial Auditorium, Burlington, Iowa, U.S.
۴۵	Win	37–6–1 (۱)	Warren Williams	KO	1 (10), ۲:۵۶	۱۲ دسامبر ۱۹۹۸	Bank of America Centre, Boise, Idaho, U.S.
۴۴	Loss	36–6–1 (۱)	لو ساوارس	KO	1 (12), ۲:۳۴	۲۵ ژوئن ۱۹۹۸	Foxwoods Resort Casino, Ledyard, Connecticut, U.S.	For vacant IBA heavyweight title
۴۳	Win	36–5–1 (۱)	Quinn Navarre	TKO	4 (10), ۲:۲۵	Jul 13, 1997	Grand Casino, Biloxi, Mississippi, U.S.
۴۲	Win	35–5–1 (۱)	لوئیس موناکو	DQ	1 (10), ۳:۰۰	۱۳ مه ۱۹۹۷	Grand Casino, Biloxi, Mississippi, U.S.	Monaco disqualified for hitting after the bell
۴۱	Win	34–5–1 (۱)	Brian Scott	KO	6 (10), ۰:۳۰	۳۰ مارس ۱۹۹۷	Mohegan Sun Arena, Montville, Connecticut, U.S.
۴۰	Win	33–5–1 (۱)	Dicky Ryan	UD	۱۰	۱۲ فوریه ۱۹۹۷	The Theater at Madison Square Garden , New York City, New York, U.S.
۳۹	Win	32–5–1 (۱)	Rocky Pepeli	UD	۱۰	۱۰ ژانویه ۱۹۹۷	Mohegan Sun Arena, Montville, Connecticut, U.S.
۳۸	Win	31–5–1 (۱)	Tony LaRosa	RTD	3 (10), ۳:۰۰	۲۲ ژوئن ۱۹۹۶	Etess Arena , Atlantic City, New Jersey, U.S.
۳۷	Loss	30–5–1 (۱)	ایواندر هالیفیلد	KO	3 (12), ۱:۱۰	Oct 25, 1990	The Mirage, Paradise, Nevada, U.S.	Lost WBA, WBC, IBF, and lineal heavyweight titles
۳۶	Win	30–4–1 (۱)	مایک تایسون	KO	10 (12), ۱:۲۲	Feb 11, 1990	Tokyo Dome, Tokyo, Japan	Won WBA, WBC, IBF, and lineal heavyweight titles
۳۵	Win	29–4–1 (۱)	الیور مک‌کال	UD	۱۰	Jul 21, 1989	Convention Hall, Atlantic City, New Jersey, U.S.
۳۴	Win	28–4–1 (۱)	تروور بربیک	UD	۱۰	Feb 25, 1989	Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, U.S.
۳۳	Win	27–4–1 (۱)	Mike Williams	TKO	7 (10), ۲:۴۵	Jun 27, 1988	Convention Hall, Atlantic City, New Jersey, U.S.
۳۲	Win	26–4–1 (۱)	Jerry Halstead	TKO	9 (10)	۱۶ آوریل ۱۹۸۸	Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, U.S.
۳۱	Win	25–4–1 (۱)	Percell Davis	RTD	9 (10)	۲۴ فوریه ۱۹۸۸	Pioneer Hall, Duluth, Minnesota, U.S.
۳۰	Win	24–4–1 (۱)	Donnie Long	KO	2 (10), ۲:۱۸	۱۹ نوامبر ۱۹۸۷	Downtown Sheraton, Columbus, Ohio, U.S.
۲۹	Loss	23–4–1 (۱)	تونی تاکر	TKO	10 (15), ۱:۳۶	May 30, 1987	Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, U.S.	For vacant IBF heavyweight title
۲۸	Win	23–3–1 (۱)	Dee Collier	UD	۱۰	۶ سپتامبر ۱۹۸۶	Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, U.S.
۲۷	Win	22–3–1 (۱)	دیوید جاکو	UD	۱۰	۱۹ آوریل ۱۹۸۶	Las Vegas Hilton, Winchester, Nevada, U.S.
۲۶	Win	21–3–1 (۱)	Greg Page	UD	۱۰	۱۷ ژانویه ۱۹۸۶	Omni Coliseum, Atlanta, Georgia, U.S.
۲۵	Loss	20–3–1 (۱)	Jesse Ferguson	MD	۱۰	۹ مه ۱۹۸۵	Caesars Boardwalk Regency, Atlantic City, New Jersey, U.S.
۲۴	Win	20–2–1 (۱)	Dion Simpson	KO	1 (8), ۳:۰۱	۲۷ مارس ۱۹۸۵	Steel Pier, Atlantic City, New Jersey, U.S.
۲۳	Win	19–2–1 (۱)	رندال کوب	MD	۱۰	۹ نوامبر ۱۹۸۴	Riviera, Winchester, Nevada, U.S.
۲۲	NC	18–2–1 (۱)	David Starkey	NC	1 (10)	Jul 9, 1984	East Dallas Club, Columbus, Ohio, U.S.	NC after both boxers' corners stormed the ring
۲۱	Loss	۱۸–۲–۱	Mike White	TKO	9 (10)	۱۷ دسامبر ۱۹۸۳	Sands Hotel and Casino, Paradise, Nevada, U.S.
۲۰	Win	۱۸–۱–۱	Eugene Cato	TKO	1 (8)	۲۸ سپتامبر ۱۹۸۳	Sands Hotel and Casino, Paradise, Nevada, U.S.
۱۹	Win	۱۷–۱–۱	Dave Johnson	MD	۱۰	Jul 5, 1983	Sands Hotel and Casino, Paradise, Nevada, U.S.
۱۸	Win	۱۶–۱–۱	Henry Porter	TKO	2 (8), ۱:۳۶	۲۸ آوریل ۱۹۸۳	Sands Hotel and Casino, Paradise, Nevada, U.S.
۱۷	Win	۱۵–۱–۱	Jesse Clark	KO	2 (8)	۱۶ آوریل ۱۹۸۳	Catholic Central Highschool, Muskegon, Michigan, U.S.
۱۶	Win	۱۴–۱–۱	Leroy Diggs	TKO	7 (10)	۲۹ مارس ۱۹۸۳	Tropicana, Atlantic City, New Jersey, U.S.
۱۵	Win	۱۳–۱–۱	Jesse Clark	KO	2 (8)	۹ مارس ۱۹۸۳	V.I.P. Club, Niles, Ohio, U.S.
۱۴	Win	۱۲–۱–۱	Tim Johnson	KO	1 (8)	۲۰ نوامبر ۱۹۸۲	Infinity Club, Columbus, Ohio, U.S.
۱۳	مساویDraw	۱۱–۱–۱	Steffen Tangstad	UD	۸	۱۶ اکتبر ۱۹۸۲	Bismarck Hotel, Chicago, Illinois, U.S.
۱۲	Win	۱۱–۱	Mel Daniels	TKO	1 (6)	۲۴ آوریل ۱۹۸۲	War Memorial Arena, Johnstown, Pennsylvania, U.S.
۱۱	Win	۱۰–۱	Rick Enis	MD	۶	۸ آوریل ۱۹۸۲	Sherwood Club, Indianapolis, Indiana, U.S.
۱۰	Win	۹–۱	Marvin Earle	TKO	2 (6)	۱۵ فوریه ۱۹۸۲	Stan & Ollie's Lounge, Kalamazoo, Michigan, U.S.
۹	Win	۸–۱	Donny Townsend	UD	۶	۱۳ فوریه ۱۹۸۲	Central Tech High School, Erie, Pennsylvania, U.S.
۸	Win	۷–۱	Hubert Adams	KO	1 (6)	۲۳ ژانویه ۱۹۸۲	Morgan High School, McConnelsville, Ohio, U.S.
۷	Win	۶–۱	Don Johnson	TKO	3 (6)	۲۳ دسامبر ۱۹۸۱	Memorial Civic Center, Canton, Ohio, U.S.
۶	Loss	۵–۱	David Bey	TKO	2 (4)	۶ نوامبر ۱۹۸۱	Civic Arena, Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
۵	Win	۵–۰	Jesse Clark	KO	3 (4)	۲۳ اکتبر ۱۹۸۱	Swayne Hall, Toledo, Ohio, U.S.
۴	Win	۴–۰	Abdul Muhaymin	TKO	5 (6), ۱:۵۶	۱۴ اکتبر ۱۹۸۱	Tyndall Armory, Indianapolis, Indiana, U.S.
۳	Win	۳–۰	Mike Rodgers	TKO	3 (4)	۲۷ سپتامبر ۱۹۸۱	Veterans Memorial Auditorium, Columbus, Ohio, U.S.	Professional debut according to some sources
۲	Win	۲–۰	Mike Lear	UD	۴	Jul 24, 1981	Mount Vernon Plaza, Columbus, Ohio, U.S.
۱	Win	۱–۰	Dan O'Malley	TKO	3 (4)	۳۱ مه ۱۹۸۱	Mount Vernon Plaza, Columbus, Ohio, U.S.	Listed by some sources as an exhibition

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Buster Douglas». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ ژوئن ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

• وبگاه رسمی