بانکداری در هند

بانکداری در هندوستان در اوایل قرن هجدهم ریشه گرفت، و در سال ۱۷۸۶ بانک ملت هندوستان تأسیس گردید.

ساختار بخش سازمان یافته بانکی در هندوستان درون براکت نشان داده شده است.[۱]

امروزه بازار پول هند به بخش‌های زیر تقسیم می‌شود: بخش‌های سازمان‌دهی شده شامل بانک‌های تجاری خصوصی، (دولتی و خارجی) و بانک‌های تعاونی که کلاً از آن‌ها به عنوان "بانک‌های نعیین شده" یاد می‌شود است و بخش‌های سازمان‌دهی نشده (شامل بانکداری بومی شخصی خانوادگی یا وام دهنده و شرکت‌های مالی غیربانکی (NBFCs) است). بخش‌های سازمان‌دهی نشده و اعتبارات خرد هنوز هم در مناطق روستایی و حومهِ شهرها بر بانک‌های سنتی ارجحیت دارند، خصوصاً در مورد اهداف غیرتولیدی مانند وام‌های کوتاه مدت.[۲]

پیشینه و توسعه ویرایش

ایندیرا گاندی در سال ۱۹۶۹ بیش از ۱۴ بانک را در هند ملی کرد و پس از آن در سال ۱۹۸۰ شش بانک دیگر را نیز ملی کرد و بانک‌ها را مجبور ساخت که ۴۰٪ (از آن زمان به ۱۰٪ کاهش یافته) از اعتبارات خالص خود را به بخش‌های مهم مانند کشاورزی، صنایع کوچک، تجارت زنجیره‌ای، تجارت‌های کوچک و غیره اختصاص دهند و این امر برای این بود که تعهدات بانک‌ها به اهداف اجتماعی و توسعه‌ای تضمین شود. ازآن زمان تعداد شعب بانک‌ها از رقم ۱۰ هزار و ۱۲۰ عدد در سال ۱۹۶۹ به سقف ۹۸ هزار و ۹۱۰ شعبه در سال ۲۰۰۳ رسید و تعداد افراد تحت پوشش هر شعبه از رقم ۶۳ هزار و ۸۰۰ به سطح ۱۵ هزار نفر کاهش یافت. کل سپرده‌ها ی بانک‌ها بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ حدوداً ۶/۳۲ برابر شد، این در حالیست که این رقم در فاصلهِ سال‌های بین ۱۹۵۱ تا ۱۹۷۱ کمتر از ۷ برابر بود. با وجود رشد تعداد شعب در مناطق روستایی از رقم ۱ هزار و ۸۶۰ معادل ۲۲٪ کل شعب در سال ۱۹۶۹ به سقف ۳۲ هزار و ۲۷۰ شعب معادل ۴۸٪، تنها ۳۲ هزار و ۲۷۰ روستا از ۵ لک (عدد) (۵۰۰ هزار) روستا تحت پوشش بانک‌های تعیین شده هستند.[۳][۴]

از زمان لیبرال شدن، دولت هند اصلاحات مهمی در بخش بانک‌داری انجام داده‌است. بعضی از این اصلاحات در ارتباط با بانک‌های ملی می‌باشد (مانند تشویق به ادغام، کاهش دخالت دولت و افزایش رقابت و سوددهی) و برخی دیگر درهای بانکداری و بیمه را برای بخش‌های خصوصی و خارجی باز کرده‌اند.[۵][۶]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Old private banks are private banks existing prior to opening up of the banking sector.
  2. Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M., "۵۰", Indian Economy (به انگلیسی), p. 847-850{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M., "۵۰", Indian Economy (به انگلیسی), p. 850-851{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. Ghosh, Jayati, Bank Nationalisation: The Record (به انگلیسی) (Macroscan ed.), archived from the original on 4 March 2016, retrieved 19 March 2008 Retrieved on August 5.
  5. Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M., "۵۰", Indian Economy (به انگلیسی), p. 865-867{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  6. CIA World Factbook