بدخشی سمرقندی شاعر، ملک‌الشعرای دربار میرزا الغ‌بیگ در دوره تیموریان بوده است. او به خاطر قصیده‌های نغزش تحسین شده است. معلوم نیست چرا در تذکره‌هایی مثل آتشکده آذر، تذکره دولتشاه و یا حبیب السیر، هیچ اطلاعاتی از نام و سال مرگ او در دسترس نیست. بعضی او را با مولانا محمد بدخشی که سی‌ سال ملازم امیر علیشیر نوایی بوده است، یکی دانسته‌اند.[۱]الغ‌بیگ و درباریانش به او التفات تمام داشته‌اند. [۲]

پانویس

ویرایش

منابع

ویرایش
    • Safa, Zabihollah (1988). "BADAḴŠĪ SAMARQANDĪ". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 4, p. 362.
  • صفا، ذبیح‌الله (۱۳۷۷). مدخل بدخشی سمرقندی در دانشنامه جهان اسلام. ج. دوم. تهران: بنیاد دایرةالمعارف اسلامی.