برهان‌الدین ابن مفلح
ابواسحاق، ابراهیم بن محمّد رامینی دمشقی ملقب به برهان‌الدین و شهرت‌یافته به ابن مُفلِح/ ابن المفلح (۱۴۱۳–۱۴۷۹م) (نسب کامل: ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن محمد ابن مفلح) تاریخ‌نگار، فقیه حنبلی و قاضی شامی در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود که بزرگ حنبلی‌های روزگارش شمرده می‌شد. شرح المقنع، الآداب الشرعیة لمصالح الرعیة، النکت والفوائد السنیة، مرقاة الوصول إلی علم الاصول و المقصد لأرشد فی ترجمة أصحاب الإمام أحمد از آثار اوست که بیشتر آنان در ناآرامی‌های تیموریان در دمشق نابود شد. [۱]
برهان‌الدین ابن مفلح | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۴۱۳م / ۸۱۶ق |
| درگذشت | ۱۴۷۹م / ۸۸۴ق |
| پیشه(ها) | فقیه، قاضی، تاریخ‌نگار |
منابع
ویرایش- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن مفلح». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
پیوند به بیرون
ویرایش | این یک مقالهٔ خرد یک تاریخ‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ برهان‌الدین ابن مفلح موجود است.
