بولومتر
(تغییرمسیر از بلومتر)
این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
بولومتر[۱] دستگاهی برای اندازه‌گیری قدرت (توان) تابش تصادفی الکترومغناطیسی، از طریق حرارت دادن به یک ماده با مقاومت الکتریکی وابسته به دما است. این وسیله در سال ۱۸۷۸ توسط ستاره‌شناس آمریکایی ساموئل پیرپونت لانگلی اختراع شد.[۲]
یک بولومتر تارعنکبوتی برای تشخیص ریزموج‌های کیهانی پس زمینه.