بهاروند

طایفه بـَهاروند یکی از طوایف لر و جز ایل دیرکوند در جنوب خرم‌آباد است. گستره سکونتگاه این طایفه از جنوب خرم‌آباد یعنی دشت کرگاه تا دزفول در شمال استان خوزستان کنونی می‌باشد.

وجه تسمیه نام

بهاروند، از نام بهار، نیای دوازدهم و بانی طایفه مشتق شده‌است. پسوند «وند» نشانه پیوند نسبی و بانی آن است. بهاروند به کسانی گفته می‌شود که از نسل بهار بوده‌اند .

ساختار طایفه ای

طایفه بهاروند از دو تیره مرادعلیوند و کردعلیوند تشکیل شده؛ نام این دو تیره از نام پسران بهار، یعنی مرالی (مرادعلی) و کُردَلی (کرد علی) تشکیل شده‌است. این دو نفر حدود ۳۵۰ سال پیش می‌زیسته‌اند. شعبهٔ کردعلیوند حدود یک قرن پیش جدا شده و به صورت طایفه مستقل درآمده است. اکنون نام مراد علیوند هم رایج نیست بلکه اخلاف او به بهاروند معروف شده‌اند، ولی نام کردعلیوندها تغییر نکرده‌است.

●تیره مرادعلیوند:

۱ امان الله

۲ باوک

۳متسی

۴ جافر

۵ ولی

۶ شیرولی وند

۷ گنجلی وند

۸ داوید وند

۹ کهزادوند

۱۰ کوگانی

۱۱ شیخ

۱۲ بووه

۱۳ کرنوکر

۱۴ نوکرامرا

۱۵ کوشکی

۱۶ چوتاشی

●تیره کردعلیوند: این طایفه که خود را از نسل بهار می‌دانستند، از ۷ شاخه اصلی تشکیل می‌شد:

۱ ممیرزا

۲ ممجو

۳ بهروم

۴ شاپور

۵ شیری

۶ صفر

۷ نظرعلی وند

جستارهای مرتبط

• ایل دریکوند
• گویش بالاگریوه‌ای