تراکم کلایزن
تراکم کلایزن(به انگلیسی: Claisen condensation) یک نام واکنش در شیمی آلی از نوع تراکمی است که طی آن یک استر با یک استر دیگر یا با یک ترکیب کربونیل‌دار واکنش داده و تشکیل یک بتا-کتو استر یا یک بتا-دی‌کتون را می‌دهد. این واکنش باید در حضور یک باز قوی انجام گیرد.[۱] تراکم کلایزن که نوعی واکنش تشکیل پیوند کربن-کربن است، نخستین بار در سال ۱۸۸۷ میلادی توسط شیمیدان آلمانی رینر لودویگ کلایزن کشف شد.[۲][۳][۴]
| تراکم کلایزن | |
|---|---|
| نامگذاری شده پس از | رینر لودویگ کلایزن |
| نوع واکنش | واکنش‌های جفت‌شدن |
| شناسه‌ها | |
| در درگاه شیمی آلی | claisen-condensation |
| RSC ontology ID | RXNO:0000043 |
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Carey, F. A. (2006). Organic Chemistry (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill. ISBN 0-07-111562-5.
- ↑ Claisen, L.; Claparede, A. (1881). "Condensationen von Ketonen mit Aldehyden". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 14 (2): 2460–2468. doi:10.1002/cber.188101402192.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Claisen, L. (1887). "Ueber die Einführung von Säureradicalen in Ketone". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 20 (1): 655–657. doi:10.1002/cber.188702001150.
- ↑ Hauser, C. R.; Hudson, B. E. Jr. (1942). "The Acetoacetic Ester Condensation and Certain Related Reactions". Organic Reactions. 1. doi:10.1002/0471264180.or001.09.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
پیوند به بیرون
ویرایش- "Claisen Condensation". Organic Chemistry Portal.