تعقیب بزرگ
تعقیب بزرگ (انگلیسی: The Big Heat) فیلم نوآر جنایی به کارگردانی فریتس لانگ و محصول سال ۱۹۵۳ آمریکا است.
| تعقیب بزرگ | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | فریتس لانگ |
| تهیه‌کننده | رابرت آرتور |
| فیلمنامه‌نویس | سیدنی بوم ویلیام پی. مک‌گیورن فریتس لانگ |
| بر پایه | داستان‌های دنباله‌دار روزنامهٔ ستردی ایونیگ پست رمان ۱۹۵۳ اثر ویلیام پی. مک‌گیورن |
| بازیگران | گلن فورد گلوریا گراهام جاسلین براندو لی ماروین جانت نولان کارولین جونز |
| موسیقی | هنریک وارس |
| فیلم‌بردار | چارلز لنگ |
| تدوین‌گر | چارلز نلسون |
شرکت تولید | |
| توزیع‌کننده | کلمبیا پیکچرز |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۸۹ دقیقه |
| کشور | آمریکا |
| زبان | انگلیسی |
| فروش گیشه | ۱٫۲۵ میلیون دلار (آمریکا)[۱] |
خلاصه داستانویرایش
پلیسی خودکشی می‌کند و «کارآگاه دیو بانیون» (فورد) مأمور پیگیری پرونده می‌شود. خیلی زود «بانیون» متوجه می‌شود که هیچ‌کس، از جمله همسر پلیس، و دیگر هم قطاران، مایل به روشن شدن ماجرا نیستند.
بازخوردهاویرایش
— تاریخ‌نگار فیلم اندرو ساریس در «تو هنوز چیزی نشنیده‌ای» دایرهٔ تاریخ و خاطرات فیلم آمریکا، ۱۹۲۷–۱۹۴۹.[۲]
نیویورک تایمز و ورایتی بازخوردهای بسیار مثبتی به فیلم داشتند. بوزلی کروتر منتقد تایمز گلن فورد را ستاره‌ای شق‌ورق و بی‌رحم توصیف کرد و فریتز لانگ را را برای نمایش گزنده و پرحرارت فیلم ستایش کرد.[۳] ورایتی، کارگردانی لانگ را پرتعلیق و قدرتمند خواند.[۴] راجر ایبرت تعقیب بزرگ را در میان بهترین فیلم‌هایش قرار داد و بازیگران مکمل را ستود.[۵]
دیوید میر در یادداشتی نوشت که فیلم هیچ‌گاه نتوانست به دافعهٔ قهرمان خود غلبه کند اما بعضی از قسمت‌های فیلم با اینکه خشونت‌آمیز بودند از کلیت فیلم بهتر هستند: «بهترین آن از ریخت افتادن گلوریا گراهام به دست لی ماروین، لات دیوانه، بود که قهوهٔ جوش را روی صورت او ریخت.[۶]»
گرنت تریسی منتقد سینما، فیلم نقش زن اغواگر را در طول فیلم وارونه کرد: «با اینکه بسیاری از فیلم‌های نوآر، سنت زن اغواگر را که زندگی مرد خود و خانواده و شغل مرد را نابود می‌کند، تعقیب بزرگ این الگوی روایتی را با تبدیل فورد (کارآگاه بنیون) به مأمور غیر مستقیم خرابی‌های مرگبار، وارونه می‌کند. هر چهار زنی که او ملاقات می‌کند، همگی نابود می‌شوند[۷] .»
بازیگرانویرایش
- گلن فورد
- گلوریا گراهام
- جاسلین براندو
- لی ماروین
- جانت نولان
- کارولین جونز
- الگزندر اسکوربی
- ویلیس بوشی
- رابرت برتون
- آدام ویلیامز
- سیسیلیا لاوسکی
- داروثی گرین
- ادیت اوانسون
- پیتر ویتنی
ستایش‌ها و جوایزویرایش
به انتخاب بنیاد فیلم آمریکاویرایش
- نامزد ورود به فهرست «۱۰۰ سال... ۱۰۰ هیجان به انتخاب بفا»[۸]
- نامزد ورود به فهرست «۱۰۰ سال...۱۰۰ نقل قول به انتخاب بفا»[۹]
- نامزد ورود به فهرست «۱۰ فیلم برتر در ۱۰ ژانر به انتخاب بفا»[۱۰]
در دسامبر ۲۰۱۱، کتابخانه کنگره این فیلم را برای حفظ و نگهداری دائمی، به فهرست ملی ثبت فیلم اضافه نمود[۱۱] و اعلام کرد این فیلم «یکی از بزرگترین فیلم‌های نوآر سال‌های پس از جنگ» است.
منابعویرایش
- ↑ 'The Top Box Office Hits of ۱۹۵۳'، Variety, January 13, 1954
- ↑ Sarris, 1998. p.119
- ↑ Crowther, Bosley (October 15, 1953). "The Screen In Review; 'The Big Heat' Has Premiere at the Criterion -- 'Grapes Are Ripe' Also Opens Here". New York Times. Retrieved January 8, 2009.
- ↑ Variety staff (January 1, 1953). "The Big Heat". Variety. Retrieved January 9, 2009.
- ↑ Ebert, Roger (June 6, 2004). "The Big Heat (1953)". The Chicago Sun Times.
- ↑ Meyer, David M. (1998). A Girl and a Gun: The Complete Guide to Film Noir on Video. Avon Books. ISBN 0-380-79067-X.
- ↑ Tracey, Grant (January 1997). "10 Shades of Noir: The Big Heat". Images (2). Retrieved January 8, 2009.
- ↑ AFI's 100 Years...100 Thrills Nominees
- ↑ AFI's 100 Years...100 Movie Quotes Nominees
- ↑ AFI's 10 Top 10 Ballot
- ↑ "2011 National Film Registry More Than a Box of Chocolates". Library of Congress. December 28, 2011. Retrieved December 28, 2011.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Big Heat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرونویرایش
- تعقیب بزرگ در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
- تعقیب بزرگ در آل‌مووی
- تعقیب بزرگ در پایگاه داده‌های فیلم تی‌سی‌ام
- تعقیب بزرگ در راتن تومیتوز
- تعقیب بزرگ در فهرستِ بنیاد فیلم آمریکا
 |
این یک مقالهٔ خرد فیلم است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |