تفتیش عقاید رومی
اَنکیزیسیون (به فرانسوی: Inquisition)، با نام رسمی جماعت عالی مقدس تفتیش عقاید رومی و جهانی، دادگاههای بازجویی دینی و تفتیش عقاید بود،[۱][۲] که سدهٔ سیزدهم میلادی از سوی پاپ گرگوری نهم بنیان نهادهشد و در طول جنگهای مذهبی پروتستانها و کاتولیکها در سدههای شانزدهم و هفدهم میلادی، بسیار فعال بود و با تکیه بر قدرت حکومت دینی از قرائت خاص کلیسای کاتولیک دفاع میکرد و به سرکوب و آزار دیگر قرائتها از مسیحیت میپرداخت.[۳] انگلستان، تنها کشور قارهٔ اروپا بود که در آن محکمههای انکیزیسیون تسلط پیدا نکرد. سدهٔ ۱۸ میلادی، محکمههای تفتیش عقاید در اغلب کشورها و قلمروهای اروپایی برچیده شد و در اسپانیا، ناپلئون بناپارت آن را از میان برد.[۴]
نیکلاس کوپرنیک[۵] و گالیلئو گالیله[۲] از کسانی بودند که بهاتهام «افکار کفرآمیز» در محکمهٔ تفتیش عقاید محاکمه شدند.
منابع
ویرایش- ↑ احمد کسروی، انکیزیسیون در ایران ،۱۳۲۶ ماهنامهٔ باهماد آزادگان
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ اعترافات گالیله، شعور انسان در محکمه، بیبیسی فارسی
- ↑ سکولاریزم سیاسی، علیه یا له دین؟، سکولاریسم نو
- ↑ «انکیزیسیون - لغتنامه دهخدا». بایگانیشده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۸ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ آشتی کلیسای کاتولیک با کوپرنیک، بیبیسی فارسی