تفسیر قرآنی و زبان عرفانی
تفسیر قرآنی و زبان عرفانی کتابی از پل نویا است که در آن نویسنده به اصطلاحات عرفانی می‌پردازد.[۱]
| نویسنده(ها) | پل نویا |
|---|---|
| برگرداننده(ها) | اسماعیل سعادت |
| موضوع(ها) | علوم قرآنی |
| ناشر | مرکز نشر دانشگاهی |
تاریخ نشر | ۱۳۷۳ |
نویا در این کتاب، بسط و تکامل زبان و تفکر عارفان را تحت‌تأثیر زبان قرآن و مفاهیم آن می‌داند. به باور او، تجربهٔ عرفانی مبنای تفسیر قرآن قرار گرفته و سپس زبان قرآن برای بیان این تجارب به‌شکل مستقل استفاده شده‌است.
نقد ویرایش
دانیل ژیماره معتقد است این کتاب مرحله نوینی در مطالعات عرفان اسلامی است.[۲] این کتاب را از مهم‌ترین کتاب در زمینهٔ زبان عرفانی دانسته‌اند.[۳]
ترجمهٔ فارسی ویرایش
این کتاب با ترجمهٔ اسماعیل سعادت در سال ۱۳۷۳ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب شایسته تقدیر معرفی شد.[۴]
منابع ویرایش
- ↑ «تفسیر قرآنی و زبان عرفانی». ویکی‌نور.
- ↑ مقدمهٔ کتاب
- ↑ «روش تمثیلی در تفسیر قرآنی و تکامل زبان عرفانی (نشانه‌شناسی تفسیر عرفانی در روح الارواح سمعانی)». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ آیینه دوران: گزارش سی و شش دوره کتاب سال ایران، تهیه و تنظیم مؤسسه خانه کتاب، تهران: خانه کتاب، ۱۳۹۷
پیوند به بیرون ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد کتاب است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |