تمدن دره هیرمند

فرهنگ هیرمند (همچنین تمدن دره هیرمندح. 3300–2350 پ.م، [۱] یک فرهنگ عصر مفرغ است که عمدتاً در دره میانی و پایینی رودخانه هیرمند ، در سیستان ( جنوب افغانستان (سیستان افغانستان) و شرق ایران (سیستان ایران) )است[۲] و عمدتاً در هزاره سوم قبل از میلاد شکوفا شده‌است.[۳]

کوزه سفالی بدست آمده از شهر سوخته از دره هیرمند

مردم تمدن هیرمند در شهرهای با معابد و کاخ‌های عالی زندگی می‌کردند و شواهد نشان می‌دهد که آنها از ساختارهای پیچیده و پیشرفته اجتماعی کار می‌گرفتند. شهرهای اصلی که تاکنون در حوزه تمدن هیرمند شناخته شده‌اند شهر سوخته و شهر مندیگک است. تحقیقات در مورد یافته‌های هر دو مکان نشان داد که این شهرها فرهنگ یکسانی را دارا بودند.[۴] این شهرها اولین شهرهای این منطقه حتی قبل از شهرهای تمدن دره سند بوده‌است. احتمال این وجود دارد که فرهنگ هیرمند زمانی دارای دولت شهرهای در دوره باستان تشکیل داده‌اند.[۵]

آثار سفالی تمدن هیرمند به‌طور رنگارنگ با نقوش هندسی نقاشی شده‌است، گیاهان و حیوانات در آن نیز به تصویر کشیده شده‌اند. آثار برنزی در این منطقه نیز بدست آمده‌است. در شهر سوخته متونی به زبان عیلامی یافت شده که شواهد مربوط به ارتباط تمدن هیرمند با غرب ایران را ارائه می‌دهد. دارای ارتباط با تمدن دره سند نیز داشته بوده‌است، اما به نظر می‌رسد که تمدن هیرمند زودتر از تمدن‌های دره سند و عیلام بوده و از نظر زمانی با شهرهای دره سند همخوانی نداشته‌است.[۶]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Vidale, Massimo, (15 March 2021). "A Warehouse in 3rd Millennium B.C. Sistan and Its Accounting Technology", in Seminar "Early Urbanization in Iran".
  2. Schaffer, Jim G., and Cameron A. Petrie, (2019), "The development of a 'Helmand Civilisation' south of the Hindu Kush", in Raymond Allchin, Warwick Ball, and Norman Hammond (eds.), The Archaeology of Afghanistan, From earliest Times to the Timurid Period, New Edition, Edinburgh University Press, Edinburgh, شابک ‎۹۷۸۰۷۴۸۶۹۹۱۷۹ISBN 9780748699179, pp. 161–259.
  3. کامرون. پتری و جیم ج. شفر، در: ریموند آلچین، وارویک بال، نورمن هاموند (Hrsg.): "باستان‌شناسی افغانستان، از نخستین زمان‌ها تا دوره تیموری"، ادینبورگ، انتشارات دانشگاه، ادینبورگ ٢۰١٩،شابک ‎۹۷۸۰۷۴۸۶۹۹۱۷۹, pp. ١۶١–٢٥٩
  4. Raffaele Biscione: "" تقویم نسبی و ارتباط سفالگری بین شهر سوخته و مندیگک، ایران شرقی"، در انستیتوی باستان‌شناسی انسان ایتالیا "چاپ دوم (١٩٧۴)، صص ١٣١–١۴٥
  5. جین مک اینتاش: دره باستانی سند: چشم‌اندازهای جدید، سانتا باربارا، کالیفرنیا، شابک ‎۹۷۸−۱−۵۷۶۰۷−۹۰۸−۹, pp. ٨۶–٨٧
  6. جین-فرانسیس ژاریژ، آرورو دیدایر، گونزوا کایرون (٢۰١١): "شهر سوخته و گاهشماری مناطق هند و ایران"، در: "Paléorient"، ٢۰١١, vol. 37, n°2. pp. ٧–٣۴.

پیوند به بیرون

ویرایش