تیگران مانسوریان
آهنگساز اهل ارمنستان
تیگران مانسوریان (ارمنی: Տիգրան Մանսուրյան؛ زادهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۳۹) یک آهنگساز موسیقی فیلم و موسیقی کلاسیک ارمنی است.
| تیگران مانسوریان | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۳۹ (۸۵ سال) بیروت، لبنان |
| خاستگاه | ارمنستانی |
| ژانر | موسیقی کلاسیک، موسیقی فیلم |
| پیشه(ها) | آهنگساز، آموزگار موسیقی |
| ساز(ها) | پیانو |
| محل تحصیل | کالج دولتی موسیقی رومانوس ملیکیانکنسرواتوار دولتی کومیتاس ایروان |
| جوایز |       |
زندگی
ویرایشمانسوریان در بیروت پایتخت لبنان به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۷ به همراه خانواده اش به ارمنستان نقل مکان نمود و در ایروان سکونت گزید و در ۱۹۵۶ آموزش ابتدایی را فرا گرفت. وی زیر نظر رومانوس ملیکیان و ادوارد باغداساریان و سپس در کنسرواتوار دولتی کومیتاس ایروان به فراگیری موسیقی پرداخت. در سال ۲۰۰۵ آلبوم مونودیا "Monodia" وی نامزد دریافت جایزه گرمی در رده بهترین اجرای تک‌نوازی ساز (به همراه ارکستر) و بهترین اثر موسیقایی کلاسیک معاصر شد.
آثار
ویرایشارکسترال
ویرایش- کنسرتو برای ارگ و ارکستر کوچک، ۱۹۶۴
- پارتیتا برای ارکستر بزرگ، ۱۹۶۵
- موسیقی برای دوازده ساز زهی، ۱۹۶۶
- پرلود برای ارکستر بزرگ، ۱۹۷۵
- برای ویولنسل و ارکستر بزرگ (به یاد دیمیتری شوستاکوویچ)، ۱۹۷۶
- قصیدهٔ مرسوم، برای هارپ، ارگ و ۲ ارکستر زهی، ۱۹۷۷
- کنسرتو شماره ۲ برای ویلنسل و ارکستر زهی، ۱۹۷۸
- دوبل کنسرتو برای ویولن، ویولنسل و ارکستر زهی، ۱۹۷۸
- Tovem، برای ارکستر کوچک، ۱۹۷۹
- موسیقی شبانه برای ارکستر بزرگ، ۱۹۸۰
- چون امید ندارم (به یاد ایگور استراوینسکی)، برای ارکستر کوچک، ۱۹۸۱
- کنسرتو برای ویولن و ارکستر زهی، ۱۹۸۱
- کنسرتو شماره ۳ برای ویولنسل و ارکستر کوچک، ۱۹۸۳
- کنسرتو Postludio برای کلارینت، ویولنسل و ارکستر زهی، ۱۹۹۳
- کنسرتو برای ویولا و ارکستر زهی، ۱۹۹۵
- فانتزی برای پیانو و ارکستر زهی، ۲۰۰۳
- کنسرتو شماره ۲ (چهار آهنگ جدی) برای ویولن و ارکستر زهی، ۲۰۰۶
- کنسرتو شماره 4 (?Ubi est Abel frater tuus) برای ویولنسل و ارکستر کوچک، ۲۰۱۰
- رمانس برای ویولن و ارکستر زهی، ۲۰۱۱
- Quasi parlando برای ویولنسل و ارکستر زهی، ۲۰۱۲
موسیقی متن فیلم‌ها
ویرایش- رنگ انار, ۱۹۶۸ (به کارگردانی سرگئی پاراجانف)
- رنگ سرزمین ارمنیان، ۱۹۶۸ (به کارگردانی میکائیل وارطانوف)
- پاستورال پاییزی, ۱۹۷۱ (به کارگردانی میکائیل وارطانوف)
- And So Every Day, ۱۹۷۲ (به کارگردانی میکائیل وارطانوف)
- ما کوه‌های خود هستیم, ۱۹۶۹ (به کارگردانی هنریک مالیان)
- فصل‌های سال, ۱۹۷۵ (به کارگردانی آرتاوازد پلشیان)
- آفتاب پاییزی, ۱۹۷۹ (به کارگردانی باگرات اوگانسیان)
- اسطوره دلقک, ۱۹۷۹ (به کارگردانی لوون آساطریان)
- یک تکه از آسمان, ۱۹۸۰ (به کارگردانی هنریک مالیان)
- تانگوی کودکی ما, ۱۹۸۴ (به کارگردانی آلبرت مکرتچیان)
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tigran Mansurian». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۴.
- «Tigran Mansurian». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۴.
- بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine Տիգրան Մանսուրյան at Avproduction.am
- Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.
- Ստեփանյան, Գառնիկ (1973). Կենսագրական բառարան. Vol. Բ. Երևան: «Հայաստան» հրատարակչություն. p. 287. ISBN 978-5-550-00265-0.
- Այվազյան, Հ. Մ. (2007). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
- Տիգրան Մանսուրյան at Encyclopedia.am
پیوند به بیرون
ویرایش | این یک مقالهٔ خرد درباره یک آهنگساز ارمنی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |