ثته‌گوش

ساتراپی هخامنشی، در محدوده در کشورهای افغانستان و پاکستان امروزی

ثَتَه‌گوش (به پارسی باستان: 𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁، Θataguš یا Thataguš یا Sāttagydiⁿa به معنای صدها گاو)،[۱] یکی از ساتراپی‌های هخامنشی، براساس سنگ‌نوشته داریوش یکم در نقش رستم است.[۲] ثته‌گوش سرزمینی باستانی در جنوب غربی در افغانستان مرکزی که تقریباً از هرات تا حوالی سند وسعت داشت. این سرزمین در سنگ‌نوشته بیستون داریوش بزرگ و نقش رستم در دورهٔ هخامنشیان به پارسی باستان «ثَ تَ گوش» نامیده شده‌است.

ثته‌گوش  (پارسی باستان)
𐎰𐎫𐎦𐎢𐏁
Sāttagydiⁿa
ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی
۵۱۳ پ.م.–حدود قرن چهارم پیش از میلاد
Flag of

جایگاه ساتراپی ثته‌گوش در قلمرو هخامنشی
تاریخچه
دولت
شاهنشاه 
• ۵۱۳–۴۹۹ پ.م.
داریوش بزرگ
• ۳۵۸–۳۳۸ پ.م.
اردشیر سوم
دوران تاریخیشاهنشاهی هخامنشی
۵۱۳ پ.م.
• انحلال
حدود قرن چهارم پیش از میلاد
پسین
مقدونیه باستان

بگفتهٔ هرودوت، ساتاگیدها تیره‌ای از مردم شرق یا شمال شرق ایران بودند، و مقر ایشان در تقسیمات شاهنشاهی هخامنشی جزو ایالت هفتم بشمار می‌رفت.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «TITUS Texts: Old Persian Corpus: Frame. Part No. 8, Text: DB1». titus.uni-frankfurt.de. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۵.
  2. «Satraps and satrapies». Livius. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۵.