جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷
جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ (با نام رسمی جام باشگاه‌های جهان ژاپن ۲۰۰۷ که توسط تویوتا حمایت مالی شد) یک تورنمنت فوتبال بود که از ۷ تا ۱۶ دسامبر ۲۰۰۷ در ژاپن برگزار شد. این چهارمین دوره جام باشگاه‌های جهان بود، مسابقاتی که توسط فیفا برای برندگان برتر مسابقات باشگاهی قاره ای هر کنفدراسیون سازماندهی شد.
| FIFA Club World Cup Japan 2007 presented by Toyota Toyota プレゼンツ FIFAクラブワールドカップ ジャパン2007 | |
|---|---|
 | |
| جزئیات مسابقات | |
| کشور میزبان |  ژاپن |
| تاریخ برگزاری | ۷–۱۶ دسامبر |
| شمار تیم‌ها | ۷ (از ۶ کنفدراسیون) |
| شمار ورزشگاه‌ها | ۳ (در ۳ شهر) |
| رده‌بندی نهایی | |
 میلان (یکمین عنوان) | |
| نایب‌قهرمان |  بوکا جونیورز |
| جایگاه سوم | اوراوا رد دایموندز |
| جایگاه چهارم |  ستاره ساحلی |
| آمار مسابقات | |
| بازی‌های برگزار شده | ۷ |
| گل‌های زده شده | ۲۱ (۳ گل به‌ازای هر بازی) |
| تماشاگران | ۳۱۵٬۲۷۹ (۴۵٬۰۴۰ نفر به‌ازای هر بازی) |
| بیشترین گلزن(ـان) | واشینگتن (اوراوا رد دایموندز) ۳ گل |
| بهترین بازیکن(ـان) | کاکا (میلان) |
| جایزه بازی جوانمردانه | اوراوا رد دایموندز |
هفت تیم از شش کنفدراسیون وارد مسابقات شدند. مدافع عنوان قهرمانی، اینترناسیونال به دلیل حذف در مرحله دوم جام لیبرتادورس ۲۰۰۷ واجد شرایط نشد.
تیم ایتالیایی میلان با پیروزی ۴–۲ مقابل باشگاه آرژانتینی بوکا جونیورز در فینال به اولین تیم اروپایی تبدیل شد که قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد. این عنوان آنها را به موفق‌ترین تیم جهان از نظر کسب جام‌های بین المللی (۱۸ عنوان) تبدیل کرد.
انتخاب میزبانویرایش
کمیته اجرایی فیفا در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶ ژاپن را به عنوان میزبان مسابقات سال ۲۰۰۷ طی نشست خود در زوریخ سوئیس منصوب کرد.[۱]
تیم‌های حاضرویرایش
تیم‌های حاضر در این مسابقات، از طریق شش مسابقات بزرگ از شش قاره موفق به رسیدن به جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ شدند. برنده هر قاره در جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ شرکت کرد. در مارس ۲۰۰۷، کمیته اجرایی فیفا یک مرحله پلی آف مقدماتی را بین قهرمان لیگ قهرمانان اقیانوسیه ۲۰۰۷ و قهرمان جام جی‌لیگ ۲۰۰۷، برخلاف سال‌های گذشته، معرفی کرد که در آن قهرمانان اقیانوسیه به طور مستقیم به مسابقات اجازه ورود پیدا کردند.[۲] برای جلوگیری از حضور دو تیم از یک کشور، بهترین تیم غیرژاپنی در لیگ قهرمانان آسیا در صورت پیروزی یک تیم ژاپنی در آن رقابت، جایگاه "میزبان" را می‌گیرد.[۳] اتفاقا اوراوا رد دایموندز در سال ۲۰۰۷ قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شد. همچنین مسابقه مقام پنجمی برای این دوره حذف شد.
تمامی تیم‌ها برای اولین بار وارد مسابقات شده بودند.
.svg)
| تیم | کنفدراسیون | نحوهٔ راهیابی |
|---|---|---|
| ورود از نیمه نهایی | ||
| بوکا جونیورز
|
کونمبول | قهرمان جام لیبرتادورس ۲۰۰۷ |
| میلان
|
یوفا | قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۰۷–۲۰۰۶ |
| ورود از یک‌چهارم نهایی | ||
| ستاره ساحلی
|
کاف | قهرمان لیگ قهرمانان آفریقا ۲۰۰۷ |
 پاچوکا
|
کونکاکاف | قهرمان جام قهرمانان کونکاکاف ۲۰۰۷ |
| اوراوا رد دایموندز
|
ای‌اف‌سی | قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ |
| ورود از پلی آف | ||
 سپاهان
|
اِی‌اف‌سی (میزبان)[یادداشت ۱] | نایب قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷[یادداشت ۱] |
 ویتاکر یونایتد
|
اواف‌سی | قهرمان لیگ قهرمانان اقیانوسیه ۲۰۰۷ |
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ سپاهان با قهرمانی اوراوا رد دایموندز در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ جانشین میزبان ژاپن شد. در نتیجه، قهرمان جام جی‌لیگ ۲۰۰۷ که بعداً در ۱ دسامبر ۲۰۰۷ مشخص شد کاشیما آنتلرز است، در مسابقات شرکت نکرد.
ورزشگاه‌هاویرایش
توکیو، یوکوهاما و تویوتا، ۳ شهری بودند که مسابقات را میزبانی کردند.
بازیکنانویرایش
داورانویرایش
| کنفدراسیون | داور | کمک داوران |
|---|---|---|
| ای‌اف‌سی |  مارک شیلد
|
بنجامین ویلسون
|
| کاف |  کوفی کاجیا
|
 اواریست منکوانده
|
| کونکاکاف | مارکو آنتونیو رودریگز
|
خوزه لوئیس کامارگو
|
| کونمبول |  جرج لاریوندا
|
مائوریسیو اسپینوسا
|
| اواف‌سی | پیتر اولری
|
برنت بست
|
| یوفا |  کلاوس بو لارسن
|
بیل هانسن
|
مسابقاتویرایش
| پلی-آف | یک‌چهارم‌نهایی | نیمه‌نهایی | نهایی | |||||||||||
| ۷ دسامبر – توکیو | ||||||||||||||
| سپاهان
|
۳ | ۱۰ دسامبر – تویوتا | ||||||||||||
| ویتاکر یونایتد
|
۱ | سپاهان
|
۱ | |||||||||||
| ۱۳ دسامبر – یوکوهاما | ||||||||||||||
| اوراوا رد دایموندز
|
۳ | |||||||||||||
| اوراوا رد دایموندز
|
۰ | |||||||||||||
| میلان
|
۱ | |||||||||||||
| ۱۶ دسامبر – یوکوهاما | ||||||||||||||
| میلان
|
۴ | |||||||||||||
| ۹ دسامبر – توکیو | ||||||||||||||
| بوکا جونیورز
|
۲ | |||||||||||||
| ستاره ساحلی
|
۱ | |||||||||||||
| ۱۲ دسامبر – توکیو | ||||||||||||||
| پاچوکا
|
۰ | |||||||||||||
| ستاره ساحلی
|
۰ | |||||||||||||
| مقام سومی | ||||||||||||||
| بوکا جونیورز
|
۱ | |||||||||||||
| اوراوا رد دایموندز
|
۲ (۴) | |||||||||||||
| ستاره ساحلی
|
۲ (۲) | |||||||||||||
| ۱۶ دسامبر – یوکوهاما | ||||||||||||||
تمامی زمان‌ها محلی هستند (یوتی‌سی ۹:۰۰+)
پلی آف برای یک‌چهارم نهاییویرایش
یک‌چهارم نهاییویرایش
| ستاره ساحلی | ۱–۰ | پاچوکا |
|---|---|---|
نری  '۸۵ |
گزارش |
نیمه نهاییویرایش
| ستاره ساحلی | ۰–۱ | بوکا جونیورز |
|---|---|---|
| گزارش | کاردوزو '۳۷ |
| اوراوا رد دایموندز | ۰–۱ | میلان |
|---|---|---|
| گزارش | سیدورف '۶۸ |
رده بندیویرایش
| ستاره ساحلی | ۲–۲ | اوراوا رد دایموندز |
|---|---|---|
| بن فرج '۵ (پنالتی) الشرمیطی '۷۵ |
گزارش | واشینگتن '۳۵، '۷۰ |
| ضربات پنالتی | ||
نفخه  غزال  بن ناصر تراوی |
۲–۴ | واشینگتن آبه ناگای هوسوگای |
فینالویرایش
گلزنانویرایش
۱ گل به خودی
ماسیمو آمبروزینی (از میلان، در برابر بوکا جونیورز)
۲ گل به خودی
هادی عقیلی (از سپاهان، در برابر ویتاکر یونایتد و اوراوا رد دایموندز)
جوایزویرایش
| توپ طلای آدیداس
جایزه تویوتا |
توپ نقره آدیداس | توپ برنز آدیداس |
|---|---|---|
 کاکا
(میلان) |
 کلارنس سیدورف
(میلان) |
رودریگو پالاسیو
|
| جایزه بازی جوانمردانه | ||
| اوراوا رد دایموندز
| ||
منابعویرایش
- ↑ «FIFA.com The Official web site of the Fédération Internationale de Football Association». web.archive.org. ۲۰۰۶-۱۰-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.
- ↑ «FIFA.com - Green light for further special projects in Oceania, India and the Caribbean». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۰-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.
- ↑ «FIFA.com - Organising Committee strengthens FIFA Club World Cup format». web.archive.org. ۲۰۰۷-۱۰-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۰.