جان رابرت وودیارد

فیزیکدان آمریکایی

جان رابرت وودیارد (به انگلیسی: John Robert Woodyard) (زادهٔ ۱۹۰۴ – درگذشتهٔ ۱۹۸۱) فیزیکدان آمریکایی بود که کمک‌های مهمی به فناوری الکترونیک مایکروویو کرد و «دوپینگ» را برای بهبود عملکرد نیمه هادی‌ها اختراع کرد.

زندگی شخصی ویرایش

وودیارد که در ویرجینیای غربی به دنیا آمد و در واشینگتن تحصیل کرد، علاقه اولیه به تلگراف رادیویی را نشان داد و به عنوان اپراتور و تکنسین رادیویی در دریا و خشکی آموزش دید و کار کرد. در سال ۱۹۲۸ در دانشگاه واشینگتن برای تحصیل در رشته مهندسی برق ثبت نام کرد و در سال ۱۹۳۲ فارغ‌التحصیل شد. او سپس حرفه آکادمیک را دنبال کرد و در نهایت به دانشگاه استنفورد رسید تا با راسل و سیگورد اف. واریان، دبلیو. هانسن و ادوارد گینزتون کار کند.[۱]

با هانسن، او اصل هانسن-وودیارد را برای طراحی بهینه آنتن‌های جهت دار توسعه داد.[۲] او در سال ۱۹۴۰ دکترای خود را دریافت کرد و به همراه سایر اعضای تیم هنسن به شرکت ژیروسکوپ اسپری رفت تا در طول جنگ جهانی دوم روی رادار کار کند.[۱] وودیارد اختراعات زیادی را برای اسپری ثبت کرد که مهم‌ترین آنها برای فرایند «دوپینگ» برای بهبود عملکرد نیمه هادی‌ها بود.[۳] خواسته‌های کار جنگ فرصت وودیارد را برای پیگیری این خط تحقیقاتی دریغ کرد، اما، پس از جنگ، این تکنیک در صنعت نیمه‌رسانا اهمیت بسیار زیادی پیدا کرد و زمینه‌های دعاوی گسترده توسط اسپری رند را ثابت کرد.[۱]

در سال ۱۹۴۵ وودیارد برای مدت کوتاهی قبل از انتصاب در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی به دانشگاه پردو پیوست تا با لوئیس والتر آلوارز و ولفگانگ کی اچ پانوفسکی بر روی شتاب‌دهنده پروتون برکلی کار کند.[۱]

او که معلمی مشتاق و توانا بود، پس از بازنشستگی در سال ۱۹۷۱ به سخنرانی ادامه داد.

پانویس ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Morton et al.(1985)
  2. Hansen, W. W.; Woodyard, J. R. (1938). "A new principle in directional antenna design". Proceedings of the Institute of Radio Engineers. 26 (3): 333–345. doi:10.1109/jrproc.1938.228128. S2CID 51637970.
  3. US Patent No.2,530,110, filed, 1944, granted 1950

منابع ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش