فابیانیسم
فابیانیسم (به انگلیسی: Fabianism) یک جنبش سوسیالیستی است که در انگلستان پدید آمد. هواداران این جنبش در سال ۱۸۸۴ در جامعهٔ فابین متشکل شدند و از سردمداران این جنبش، سیدنی و بئاتریس وب، جرج برنارد شاو، گراهام والاس و اچ. جی. ولز بودند.فابیانیسم یک جنبش مسالمت‌جو است و نام خود را از نام فابیوس، سردار رومی، گرفته‌است که با استراتژی صبورانه و جنگ و گریز، هانیبال سردار کارتاژی را شکست داد. به عقیدهٔ فابین‌ها، سوسیالیسم از طریق عکس‌العمل مسالمت‌جویانه و تدریجی جامعه در برابر مالکیت انحصاری و در نتیجه پیشرفت دموکراسی سیاسی و تطبیق اصول دموکراسی بر اقتصاد و توسعهٔ مالکیت کلی و تغییر نظر نسبت به اخلاق اجتماعی و احساس مسئولیت در برابر منافع عمومی، پدید می‌آید. برنارد شاو و دیگر فابین‌ها از تئوری ارزش مارکس انتقاد می‌کردند و پیرو نظریهٔ استوارت میل و هنری جورج بودند. بعد از تشکیل حزب کارگر جامعهٔ فابین به آن پیوست اما موجودیت خود را از دست نداد و به صورت یک گروه روشنفکر برای تحقیق و تبلیغ در داخل حزب باقی ماند.
 لوگوی جامعهٔ فابیان | |
| کوته‌نوشت | F.S. |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۴ ژانویه ۱۸۸۴ |
| هدف | برای ترویج برابری بیشتر قدرت، ثروت و فرصت؛ ارزش اقدام جمعی و خدمات عمومی؛ دموکراسی پاسخگو، بردبار و فعال؛ شهروندی، آزادی و حقوق بشر؛ توسعهٔ پایدار؛ و همکاری‌های بین‌المللی چندجانبه |
| ستاد | بریتانیا،لندن |
اعضا | ۷٬۰۰۰ |
زبان رسمی | انگلیسی |
دبیر کل | اندرو هاروپ |
عضو اصلی | کمیته اجرایی |
| شرکت‌های تابعه | Young Fabians, Fabian Women's Network, Scottish Fabians, around 60 local Fabian Societies |
| وابستگی | حزب کارگر (بریتانیا)، Foundation for European Progressive Studies |
| وبگاه | |
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- روزبه، خسرو، واژه‌های سیاسی،انتشارات پژوهش
 | این یک مقالهٔ خرد جامعه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |