جیمز مارس
جیمز مارس (به انگلیسی: James Mars)، (زاده ۳ مارس ۱۷۹۰ - درگذشته ۲۷ مه ۱۸۸۰)[۱] یک نویسنده و فعال سیاسی آمریکایی بود. او که در کنان، کنتیکت در بردگی به‌دنیا آمد، در سال ۱۸۱۱ آزادی خود را به‌دست آورد. در سال ۱۸۶۴، خاطرات خود را با نام زندگی جیمز مارس، برده‌ای متولد و فروخته شده در کنتیکت منتشر کرد؛ این اثر نمونه‌ای قابل‌توجه از ژانر روایی است.[۲][۳] مزار او ایستگاهی در مسیر آزادی کنتیکت است.[۴] در سال ۲۰۲۱، فرماندار ندلامونت، اول ماه مه را روز جیمز مارس در کنتیکت اعلام کرد.[۵]
جیمز مارس | |
|---|---|
 مارس 1870 | |
| زاده | ۳ مارس ۱۷۹۰ کنان، کنتیکت، ایالات متحده |
| درگذشته | ۲۷ مهٔ ۱۸۸۰ (۹۰ سال) اشلی فالس، ماساچوست، ایالات متحده |
| زبان(ها) | انگلیسی |
| کار(های) برجسته | زندگی جیمز مارس، برده‌ای که در کانکتیکات متولد و فروخته شد |
زندگی اولیه و رهایی ویرایش
مارس در کنان، کنتیکت در بردگی به‌دنیا آمد. والدین او، ژوپیتر و فانی مارس، برده‌هایی بودند که متعلق به کشیش آموس تامپسون، فرماندار کنان، و همسر تامپسون در ویرجینیا بودند. ژوپیتر مارس در انقلاب آمریکا جنگید. خواهر جیمز، الیزابت، ۳۴ سال مبلّغ در لیبریا بود.[۶]
در سال ۱۷۸۴، کنتیکت قانون رهایی تدریجی را وضع کرده بود که هر برده‌ای را که در اول مارس ۱۷۸۴ یا پس از آن در ایالت متولد می‌شد، پس از رسیدن به سن معین (در مورد مارس، ۲۵ سالگی) آزاد می‌کرد. با این حال، تامپسون با رفتن به ویرجینیا (یک ایالت برده‌داری) و مجبور کردن جیمز و برادر، خواهر و والدینش به همراهی او، سعی کرد قانون رهایی را دور بزند. خانواده مارس به نورفولک، همسایه کنتیکت گریختند و به طرفداران لغو قوانین برده‌داری پناه بردند، که آن‌ها را مخفی و ایمن نگه می‌داشت. تامپسون و مأمورانش تلاش کردند تا فراریان را دوباره دستگیر کنند.[۱][۷]
در سپتامبر ۱۷۹۸، تامپسون از طریق واسطه‌ها با خانواده مارس معامله کرد. به‌عنوان بخشی از این قرارداد، جیمز مارس و برادرش موافقت کردند که تا ۲۵ سالگی به‌عنوان برده در نورفولک کار کنند. صاحب جدید جیمز، مردی به نام مانگر، نشان داد که کارفرمایی خشن است. در سال ۱۸۱۱، مارس ۹۰ دلار برای خرید سال‌های باقی‌مانده از بندگی خود پرداخت.[۸] او بعداً با صاحبان خود آشتی کرد و از آقای مانگر بیمار و دخترش مراقبت کرد تا این‌که هر دو مردند.[۹][۷]
فعالیت‌ها ویرایش
مارس در جامعه آزادگان نیوانگلند و جنبش‌های اصلاحی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار برای کسب حق رأی پیشگام شد. در طول دهه ۱۸۳۰، در یک فروشگاه در هارتفورد، کنتیکت، کار می‌کرد. او به تأسیس کلیسای خیابان تالکوت کمک کرد، که در آن به‌عنوان شماس در کنار جیمز دبلیوسی پنینگتون خدمت می‌کرد. مارس در پرونده تاریخی جکسون علیه بولوچ در سال ۱۸۳۷ که در آن دادگاه عالی کنتیکت یک زن برده فراری به‌نام نانسی جکسون را پس از دو سال زندگی در کنتیکت با کارفرمای خود در جورجیا، جیمز بولوک، آزاد کرد. مارس همچنین برای دفاع از مسافران لاآمیستاد کمک مالی جمع‌آوری کرد. در سال ۱۸۴۰، در هیئت مدیره انجمن ضدبرده‌داری کنتیکت که عمدتاً سفیدپوست بودند، خدمت کرد.[۱۰]
ادامه زندگی ویرایش
مارس در اوایل دهه ۱۸۳۰ ازدواج کرد. زمانی که هارتفورد را ترک کردند، او و همسرش صاحب هشت فرزند شدند که یکی از آن‌ها در دوران نوزادی فوت کرد. در حدود سال ۱۸۴۵، خانواده به پیتسفیلد، ماساچوست نقل مکان کردند. مارس در آن‌جا به مدت بیست سال زندگی کرد، زمین خرید، کشاورزی کرده و به مشارکت در اصلاحات سیاه‌پوستان و جنبش‌های ضدبرده‌داری ادامه داد. سه تن از پسرانش در جنگ داخلی جنگیدند.[۷]
مارس مسن و فقیر، به نورفولک بازگشت و کتاب زندگی جیمز مارس: برده‌ای که در کنتیکت خریداری و فروخته شده را منتشر کرد (هارتفورد: کیس، لاک‌وود، ۱۸۶۴).[۱] این کتاب که در قالب جزوه است، شش نسخه، از جمله نسخه ۱۸۶۸ که جزئیات بیشتری از زندگی بعدی او را شامل می‌شود، چاپ شده‌است.[۷] مارس توضیح داده که خاطرات خود را به این دلیل نوشته‌است که «برخی به من گفتند که نمی‌دانستند برده‌داری در کنتیکت مجاز بوده‌است، و برخی تأیید می‌کنند که چنین چیزی هرگز در این ایالت وجود نداشته‌است».[۹]
در آگوست ۱۸۷۹، ایالت کنتیکت به مارس حقوق بازنشستگی اعطا کرد.[۱۱] کمتر از یک سال بعد در اشلی فالز، ماساچوست درگذشت. او در قبرستان سنتر در نورفولک به خاک سپرده شده‌است.[۴]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Hinks, Peter (2006), "Mars, James", African American Studies Center, Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780195301731.013.44876, ISBN 978-0-19-530173-1
- ↑ White, David O. (2004). "The Real Life of James Mars". Connecticut History Review. 43 (1): 28–46. doi:10.2307/44369902. ISSN 0884-7177. JSTOR 44369902. S2CID 254480229.
- ↑ Bontemps, Arna, ed. (1971). Five Black Lives: The Autobiographies of Venture Smith, James Mars, William Grimes, the Rev. G.W. Offley, [and] James L. Smith (به انگلیسی). Middletown, CT: Wesleyan University Press. ISBN 978-0-8195-4036-2. OCLC 159550.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "List of Sites - James Mars Gravesite". Connecticut Freedom Trail. Retrieved 2022-02-01.
- ↑ "Salisbury will honor former enslaved man James Mars". The Register Citizen (به انگلیسی). 2021-04-26. Retrieved 2022-02-01.
- ↑ Conrad, Robert J. (1996-06-16). "Slave's Narrative Tells a History of Humanity". Hartford Courant (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-02.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Hutchins, Zachary (n.d.). "Summary of Life of James Mars, A Slave Born and Sold in Connecticut. Written by Himself". Documenting the American South. University of North Carolina at Chapel Hill. Retrieved 2022-02-02.
- ↑ Menschel, David (2001). "Abolition without Deliverance: The Law of Connecticut Slavery 1784-1848". Yale Law Journal. 111 (1): 183–222. doi:10.2307/797518. ISSN 0044-0094. JSTOR 797518.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Hinks, Peter P. (2015-02-28). "James Mars' Words Illuminate the Cruelty of Slavery in New England". Connecticut History | a CTHumanities Project (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-02.
- ↑ Beeching, Barbara J. (2016). Hopes and Expectations: The Origins of the Black Middle Class in Hartford (به انگلیسی). SUNY Press. pp. 46–47. ISBN 978-1-4384-6165-6.
- ↑ "A Connecticut Slave". St. Louis Post-Dispatch. 1879-08-25. p. 2. Retrieved 2022-02-02.
پیوند به بیرون ویرایش
- Life of James Mars, A Slave Born and Sold in Connecticut - Full text via the Library of Congress