حالت دایمی
(تغییرمسیر از حالت پایدار)
در نظریه سامانهها، یک سامانه با حالت دایمی خواصی دارد که در طی زمان تغییر نمیکند. این بدان معناست که مشتق جزئی آن در طول زمان صفر است:[۱]
کاربردها
ویرایشفیزیولوژی
ویرایشویژگیای از یک سامانه است که محیط داخلی خود را تنظیم میکند و تمایل به حفظ وضعیت ثابت و پایدار دارد، از جمله حفظ ویژگیهایی مانند دما یا پیاچ است. این حفظ پایداری میتواند در یک سیستم باز یا بسته باشد.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Steady state». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۹ اوت ۲۰۱۴.