حزقیال

(تغییرمسیر از حزقیل)

حزقیال (عبری:יחזקאל به‌معنی «خداوند نیرومندی می‌بخشد») کاهنی از خانواده صادوق[۱] و از پیامبران بنی‌اسرائیل[۲] بود.

مقبره حزقیال در روستای کفل عراق

حِزقیال در سال ۶۲۷ قبل از میلاد ولادت یافت،[۳] و در سی‌سالگی، کاهن اورشلیم شد. حزقیال ازدواج کرد[۴] و در تل‌ابیب در نزدیکی نیپور بابل[۵] و در منزل شخصی خودش[۶] زندگی می‌کرد، و مشایخ یهود با او مشورت می‌کردند.[۷] زن حزقیال در زمان کاهنی وی به‌طور ناگهانی درگذشت[۸] ولی خدا حزقیال را از عزاداری منع کرد.[۹] او به سال ۵۹۲ قبل از میلاد، به پیغمبری بنی‌اسرائیل رسید،[۱۰] و بیست و دو سال بنی‌اسرائیل را از بت‌پرستی بازداشته[۱۱] و به سوی خدا دعوت می‌کرد. در ابتدا بنی‌اسرائیل تحت‌تأثیر او قرار نمی‌گرفتند[۱۲] تا این که سرانجام با شکسته شدن بت‌ها[۱۳] به خدای یگانه روی آوردند.[۱۴] او ابیهود (عبری:אבא של יהודים به معنی پدر یهود)، پسر انسان (عبری:ילד של איש) و تسلی‌دهنده اسرائیل (عبری:עמת) نامیده شده‌است.[۱۵]

در زمان حمله بابلی‌ها، حزقیال در بابل سکونت داشت[۱۶] و بعد از محاصره اورشلیم در سال هشتم پادشاهی نبوکدنصر همراه با یهویاکین به اسارت برده شد.[۱۷] او پیامبری بود که داوری بر هفت قوم آمون، موآب، فلسطین، صور، صیدون و مصر را اعلام کرد.[۱۸] کتاب نبوتی حزقیال شعرگونه‌ است، و در آن وزن و آهنگ وجود دارد. این کتاب شامل چهار رؤیا[۱۹] و پنج پیغام اصلی است که به شکل مثل ارائه شده‌است.[۲۰] کتاب حزقیال تأثیر زیادی بر روی جنبشهای عرفانی یهودی داشته‌است. بسیاری پیروان عرفان مرکابا و بعداً کابالا به رؤیای حزقیال توجه خاصی داشتند و اعتقاد داشتند که رمز خلقت در کتاب حزقیال نهفته‌است. پیروان عرفان مرکابا تلاش داشتند که رؤیای حزقیال و دیدن عرش خداوند را تجربه کنند. در رؤیا حزقیال دید که عرش خدا توسط چهار حیوت (عبری: חיות) (موجودات زنده) حمل می‌شود که هریک دارای چهار بال و صورت مرد، شیر، گاو و عقاب است. کابالا ارتباطی بین رؤیای حزقیال و چهار دنیا در کابالا برقرار می‌کند. حزقیال در روستای کفل در بین‌النهرین مدفون شد. یهودیان و مسلمانان عراق قبر او را زیارت می‌کنند. قبر دیگری منسوب به وی نیز در ایران و در شهر دزفول قرار دارد که اهالی این شهر به آن بابا حزقیل می‌گویند و مردم برای زیارت به آنجا می‌روند.

پانویس

ویرایش
  1. حزقیال ۳:۱
  2. حزقیال ۱۷:۱۴
  3. حزقیال ۱:۱
  4. حزقیال ۱۸:۲۴
  5. حزقیال ۱۵:۳
  6. حزقیال۲۴:۳؛ ارمیا ۱:۲۹
  7. حزقیال ۱:۸؛۱:۱۴؛۱:۲۰
  8. حزقیال ۱۶:۲۴
  9. حزقیال ۲۱:۲۴
  10. حزقیال ۲:۱
  11. حزقیال ۱۷:۲۹
  12. حزقیال ۱:۱۴
  13. حزقیال ۱۹:۳
  14. حزقیال ۲۵:۳
  15. قاموس کتاب مقدس، ۱۱۴:۲
  16. دانیال ۷:۱
  17. حزقیال ۲۱:۳۳
  18. حزقیال ۲۵:۳۳
  19. حزقیال ۳:۱؛۱:۳۷؛۱۱:۸؛۱۴:۳۷
  20. حزقیال ۶۱:۱۵؛۲۳:۱۹

منابع

ویرایش
  • عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، شابک ‎۹۶۴-۳۰۷-۱۶۳-۴
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴