حلقه گورنشتاین

در جبر جابجایی، یک حلقه موضعی گورنشتاین (به انگلیسی: Gorenstein Local Ringحلقه جابجایی موضعی نوتری چون است که بعد تزریقی آن به عنوان یک -مدول متناهی است. شرایط معادل زیادی وجود دارد که برخی از آن ها در ادامه فهرست خواهند شد، اغلب آن ها به شکلی می گویند که حلقه گورنشتاین دوگان خودش است.

حلقه‌های گورنشتاین توسط گروتندیک در سمینار ۱۹۶۱ مطرح شد (که در (هارتشورن ۱۹۶۷) چاپ شده است). این نام از خاصیت دوگانیتی نشأت می گیرد که توسط گورنشتاین (۱۹۵۲) (نقل شده که گورنشتاین خود تعریف حلقه گورنشتاین را درک نمی کرد.) هنگام مطالعه بر روی خم های مسطح تکین رؤیت شدند. حالت صفر-بعدی توسط (مکالی ۱۹۳۴) مطالعه شده است. (سر ۱۹۶۱) و (باس ۱۹۶۳) مفهوم حلقه های گورنشتاین را بین ریاضیدانان تبلیغ کرده و عمومیت دادند.

حلقه های فروبنیوس مشابه ناجابجایی حلقه های گورنشتاین صفر-بعدی هستند. اسکیم های گورنشتاین نسخه هندسی حلقه های گورنشتاین هستند.

برای حلقه های موضعی نوتری، زنجیره شمول زیر برقرار است:

حلقه‌های کتناریحلقه‌های کوهن-مکالیحلقه‌های گورنشتاینحلقه‌ها اشتراک کاملحلقه‌های موضعی منظم

پانویس ویرایش

منابع ویرایش