غول حواصیل

گونه‌ای از حواصیل حقیقی
(تغییرمسیر از حواصیل بزرگ)

غول حواصیل یا حواصیل بزرگ (نام علمی: Ardea goliath) نام گونه‌ای حواصیل از سرده حواصیل‌های نمادین است که به خاطر جثه بزرگش شناخته شده است. این پرنده در مناطق جنوبی صحرای آفریقا زندگی می‌کند و گاه در جنوب آسیا و جنوب شرق اسیا نیز یافت می‌شود. نام فارسی غول حواصیل بر پایۀ واژه "غول" در نام‍‌های انگلیسی و لاتین این گونه برگزیده شده است. [۲]

غول حواصیل
غول حواصیل، Ardea goliath
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرنده
راسته: پلیکان‌سانان
تیره: حواصیلان
سرده: حواصیل‌های نمادین
گونه: A. goliath
نام دوبخشی
Ardea goliath

ویژگی‌های ریخت‌شناسی ویرایش

غول حواصیل پرنده‌ای بزرگ جثه با ۱۴۵ سانتی‌متر طول است که اندکی همانند حواصیل ارغوانی، ولی بسیار بزرگتر است. این پرنده بیشترین طول و بزرگترین جثه را در میان همه دیگر حواصیل‌ها دارد و در حالت ایستاده قدی برابر با قد یک انسان بالغ دارد. این پرنده دودیسی جنسی ندارد و نر و ماده همانند هم هستند. سر، حاشیه گردن و پهلوهای این پرنده به رنگ قرمز بلوطی و بالای سرش کمی تیره‌تر است. منقار آن بزرگ و سنگین و به رنگ خاکستری مایل به سبز است. چانه و اندکی از زیر گلو سفید رنگ و گردن دارای خط‌های عمودی راه‌راه به رنگ سیاه با زمینهٔ سفید است. روتنه "غول حواصیل" تیرهٔ مایل به آبی، زیرتنه آن بلوطی مایل به خرمایی و پاهایش تیره است. پرواز این پرنده مشخص و سنگین همراه با بال زدن‌های آرام است.[۳]

تغذیه ویرایش

غول حواصیل‌ها پرنده‌هایی تک‌زی و گوشه‌گیر هستند و از قلمرو خود در برابر نزدیک شدن دیگر حواصیل‌ها بالغ دفاع می‌کنند. آن‌ها با پاهای بلند خود در آب‌های کرانه‌ای راه می‌روند و به انتظار ماهی‌ها می‌نشینند. رژیم غذایی آن‌ها را ماهی و قورباغه و برخی دیگر جانوران آبزی تشکیل می‌دهد.

زیستگاه ویرایش

غول حواصیل‌ها اغلب ساکن و بومی هستند و در کنار تالاب‌ها، خورها، خلیج‌ها، کرانه‌های دریاها و دریاچه‌ها زندگی می‌کنند. آن‌ها به ندرت در ایران در مناطق جنوبی خلیج فارس و کرانه‌های دریای عمان دیده می‌شوند.[۳]

منابع ویرایش

  1. BirdLife International (2012), Ardea goliath (به انگلیسی), IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.1, retrieved 8 June 2014
  2. ادهمی، 1384، دانشنامۀ پرندگان
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ منصوری، راهنمای پرندگان ایران، ۵۰
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.
  • ادهمی، علی (۱۳۸۴). دانشنامه پرندگان. فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

پیوند به بیرون ویرایش