خط صینی
خط سینی یا صینی به نوعی از خوشنویسی اسلامی که در چین مرسوم است گفته میشود. گاهی نیز «خوشنویسی چینی-اسلامی» گفته میشود که منظور تغییر در ضخامت و باریکی خط است. این خط معمولاً در مساجد شرق چین بهکار میرود. از معروفترین خوشنویسان این خط، نور دین می گوانگجیانگ است.
ویژگیها ویرایش
در این خط، معمولاً واژگان بهصورت خمیده و گرد با جریان نوشته میشوند و کلفتی و نازکی را برای زیباتر کردن آنها بهکار میبرند. از این خوشنویسی در نوشتن نام مساجد در ورودی اصلی مساجد استفاده میکنند. برای نحوهٔ نوشتن و ویژگیهای آن تاکنون ساختاری رسمی بیان نشدهاست. میتوان آغاز شکلگیری آن را به دورههایی نسبت داد که خط ثلث بهدست ایلخانان مغول در ایران و آسیای مرکزی استفاده میشد (قرن چهاردهم میلادی).[۱]
نگارخانه ویرایش
-
نامهای الله به عربی و با خط سینی؛ ظاهرِ نوشتهها بسیار به خوشنویسی چینی شباهت دارد، بهطوریکه با زبان چینی اشتباه گرفته میشود. نوشتهشده بهدست حاجی نور دین.
-
نمونهای از خط سینی
-
قرآن بههمراه ترجمهٔ چینی
-
کتابی مذهبی دربارهٔ تشریفات مذهبی دین اسلام با ترجمهٔ چینی، منتشرشده در سال ۱۸۹۹ م
-
قرآنی با ترجمهٔ چینی
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ «خوشنویسی اسلامی در چین». The Australian National University. China Heritage Newsletter. ۵ مارس ۲۰۰۶. دریافتشده در ۳ بهمن ۱۳۹۱.
منابع ویرایش
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Sini_(script)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ بهمن ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون ویرایش
- خوشنویسی اسلامی در چین
- گالری تارنمای رسمی «حاجی نور دین»، از خوشنویسانِ بنام خط سینی بایگانیشده در ۲۰۱۵-۱۰-۳۱ توسط Wayback Machine
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ خط صینی موجود است. |