خیابان آزادی
خیابان آزادی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با نام آیزنهاور شناخته میشد[۱] خیابانی در غرب تهران است که از میدان آزادی در سوی غربی خیابان آغاز شده و در میدان انقلاب پایان مییابد. در دورهٔ پهلوی این خیابان آیزنهاور نام داشت که از نام یکی از رؤسای جمهور آمریکا گرفته شده بود. این خیابان در شمال خیابانهایی چون جیحون، کارون و آذربایجان جای دارد و از خیابانهای مهم و مرکزی تهران بهشمار میآید.
خیابان آزادی | |
---|---|
خیابان آزادی در سال ۱۴۰۱ | |
خیابان آیزنهاور | |
اطلاعات مسیر | |
طول | ۴٫۵ کیلومتر (۲٫۸ مایل) |
تقاطعهای بزرگ | |
انتهای شرقی | میدان انقلاب خیابان انقلاب خیابان کارگر |
انتهای غربی | میدان آزادی بزرگراه جناح بزرگراه سعیدی بزرگراه مخصوص کرج |
موقعیت | |
شهرهای بزرگ | تهران بزرگ |
سامانه بزرگراهی | |
بزرگراههای ایران آزادراهها |
محله آزادی
ویرایشمحله آزادی یکی از محلههای قدیمی و معروف تهران است که به علت همجواری با برج آزادی و میدان انقلاب به عنوان یکی از مهمترین محلههای شهر تهران محسوب میشود. وجود مترو شادمان به عنوان یکی از ایستگاههای مهم مترو تهران اهمیت این محلهٔ تهران را دو چندان کردهاست.
مراکز دولتی
ویرایشمحله آزادی دارای مراکز مهم دولتی از جمله بانک، مخابرات و ادارات مهم دولتی است. معروفترین مراکز دولتی این محله شامل:
- اداره مرکزی سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی
- ساختمان شهرداری منطقه ۱۰
- بیمه تأمین اجتماعی
- وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی
- اداره پست منطقه ۱۰
- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
- سازمان فنی و حرفهای کشور
- سازمان حج و زیارت
- کارخانه زمزم تهران
- ساختمان شهرداری منطقه ۹
تکیهها، مساجد و حسینیههای شاخص
ویرایش- مسجد صاحب الزمان نبش خیابان بهبودی
- حسینیه بزرگ امام حسن در کنار دانشگاه صنعتی شریف
- حسینیه خوئیها در خیابان آذربایجان
اماکن تفریحی و ورزشی
ویرایش- بوستان پارک المهدی
- مجتمع تفریحی ورزشی شهدای جیحون
- باشگاه ورزشی بدنسازی تنومند
تقاطع ها
ویرایشایستگاههای بیآرتی و مترو
ویرایشجستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «انقلاب نام کدام خیابانها را عوض کرد؟». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ بهمن ۱۳۹۲. دریافتشده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۲.