درویش پاشا

درویش پاشا (درویش پاشا بایزید آگیچ) متولد موستار در بوسنی و هرزگوین، اواسط قرن دهم هـ .ق در دوره سلطان سلیم دوم به دربار عثمانی راه یافت. شاگرد احمد سودی بوده است.<> از دیوانیان بلندمرتبه عثمانی مقتول به ۱۰۱۲ و اشعار فارسی دارد. در شهر موستار به دنیا آمد و در نزدیک بوداپست کشته شد. دور مهر او این بیت حک شده بود: یارب کرم تو بحر مواج

درویش و غنی به توست محتاج . وی بدست سلطان احمد همان سلیم دوم کشته شد

در آخرین لحظات زندگی در محاصره، این بیت سعدی را خوانده است:

قضا دگر نشود گر هزار ناله و آه

ز روی شکر و شکایت برآید از دهنی<>

منابع

• زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی، محمد امین ریاحی، انتشارات پاژنگ.