درگیری‌های دیرالزور (۲۰۱۱–۲۰۱۴)

اعتراضات ضد حکومتی و درگیری‌های بین معترضان و مأموران دولتی از مارس ۲۰۱۱ در شهر دیرالزور سوریه آغاز شد. از این درگیری به عنوان یکی از عوامل آغاز و شدت گرفتن جنگ داخلی سوریه یاد می‌شود. درگیری بین معترضان و نیروهای حکومتی به صورت جدی از ژوئیه ۲۰۱۱ یعنی زمانی که نیروهای ارتش سوریه به منظور سرکوب اعتراضات وارد شهر شدند آغاز شد. تا اواخر سال ۲۰۱۲ معارضان موفق شدند کنترل اکثر مناطق شهر را در دست بگیرند.

درگیری‌های دیرالزور ۲۰۱۱–۱۴
بخشی از جنگ داخلی سوریه

مواضع گروه‌های مختلف در دیرالزور. مارس ۲۰۱۴

     تحت کنترل دولت سوریه

     تحت کنترل معارضان
تاریخ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱ – ۱۰ آوریل ۲۰۱۴
(۲ سال، ۴ ماه، ۲ هفته و ۱ روز)
موقعیت
دیرالزور، سوریه
نتایج

بن‌بست نظامی و حمله داعش:

  • تصرف مناطق ابوکمال، میادین، بصیره، هجین، الطبنی و الکبار توسط معارضان
  • محاصره فرودگاه دیرالزور توسط معارضان
  • تا می ۲۰۱۳ معارضان کنترل حدود نیمی از شهر دیرالزور را در دست داشتند با این حال هنوز مناطق نظامی و میدان نفتی شهر در دست دولت سوریه بود.[۵]
  • ارتش سوریه در اواخر سال ۲۰۱۳ برای بازپس‌گیری مناطق از دست داده حمله ای را آغاز کرد.[۶]
  • دسامبر ۲۰۱۳ کنترل تمام میدان نفتی دیرالزور به دست معارضا افتاد[۳]
  • ۱۰ فوریه ۲۰۱۳ نیروهای داعش از شهر عقب‌نشینی کردند و دو ماه بعد طی عملیاتی دیرالزور را تصرف کردند
طرف‌های درگیر

سوریه جمهوری عربی سوریه

لوا ابوالفضل العباس (ادعای معارضان)[۱]
پشتیبانی:
حزب‌الله[۲]
اپوزیسیون سوریه ارتش آزاد سوریه (ائتلاف ملی برای انقلاب و نیروهای مخالفین سوریه)[۳]

گروه‌های جهادگرای سلفی

دولت اسلامی در عراق و شام (دولت اسلامی عراق تا سال ۲۰۱۳)
فرماندهان و رهبران
ژنرال. عصام زهرالدین[۳]
ژنرال جامع جامع [۷]
(فرمانده ارتش دیرالزور)
خلیف معلم[۸]
سوریه محمد عبدالله[۳]
(فرمانده ارتش آزاد در شرق سوریه)
اپوزیسیون سوریه فارس البیوش[۹]
سوریه حسین ابوسلطان [۱۰]
ابومحمد جولانی[۱۱]
(رهبر جبهه النصره)
ابو ماریا القحطانی[۱۱][۳]
(رهبر شریعت جبهه النصره)
ابوبکر بغدادی
(رهبر داعش)
عمر الرفدان[۱۱]
(فرمانده داعش در دیرالزور)
قوا
۹٬۰۰۰ سرباز ارتش و مأمور پلیس، ۱۵۰+ تانک ۱۷٬۰۰۰ نفر[۱۲] ۳٬۰۰۰+ نفر

از اواخر سال ۲۰۱۳ داعش رسماً وارد شهر شده بود و برسر تصرف آن با هر دو طرف می‌جنگید اما در فوریه ۲۰۱۴ از دیرالزور عقب‌نشینی کرد. آوریل ۲۰۱۴ بار دیگر نیروهای داعش به دیرالزور حمله کردند و طی عملیات گسترده‌ای موفق به تصرف مناطق تحت کنترل معارضان شدند. پس از آن طی سالیان متمادی داعش با نیروهای دولت سوریه در دیرالزور وارد نبرد شد. طبق گزارش‌ها از آغاز درگیری در دیرالزور تا نوامبر ۲۰۱۶ حدود ۳٬۰۰۰ نفر از معارضان و ۲٬۵۰۰ از حامیان دولت در این شهر کشته شده‌اند.[۱۳]

گاهشمار درگیری‌ها ویرایش

ژوئیه ۲۰۱۱ تا می ۲۰۱۲ ویرایش

۳۱ ژوئیه ۲۰۱۱ مصادف با شب آغاز ماه رمضان، ارتش سوریه جهت سرکوب اعتراضات ضد حکومتی به سمت شهرهای معترض به راه افتاد که یکی از این شهرها دیرالزور بود.[۱۴]

تا ۱۳ اوت ۲۰۱۱ حدود ۸۹ نفر از معترضان دیرالزور در این شهر به دست نیروهای حکومتی کشته شدند.[۱۵]

۱۷ اوت ۲۰۱۱ پس از برقراری آرامش نسبی در شهر تانک‌های ارتش مرکز این شهر را به سمت پایگاه‌های خارج از شهر ترک کردند و خبرنگاران نیز به صورت محدود و تحت نظر پلیس شهر اجازه گزارش گرفتن از شهر را به دست آوردند.[۱۶][۱۷]

۳۰ آوریل ۲۰۱۲ طی حمله معارضان به یکی از پایگاه‌های ارتش در شهر ۱۲ سرباز کشته شدند نیروهای ارتش نیز مواضع معارضان را هدف آتش خمپاره قرار دادند که بر اثر آن یک غیرنظامی کشته و یک مدرسه تخریب شد.[۱۸]

منابع ویرایش

  1. "Syrian government closes in on opposition stronghold in Yabroud". Archived from the original on 10 September 2014. Retrieved 3 November 2014.
  2. Aymenn Jawad Al-Tamimi (24 August 2018). "The National Defence Forces in Deir az-Zor: Interview". Retrieved 26 August 2018.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ Leverrier, Ignace (8 December 2013). "Deïr ez-Zor, à l'est de la Syrie. Des islamistes, des tribus et du pétrole…" (به فرانسوی). Le Monde. Retrieved 15 December 2013.
  4. Siddique, Haroon; Whitaker, Brian (31 July 2012). "Syrian rebels 'overrun Aleppo police stations'". The Guardian. London. Retrieved 6 August 2012.
  5. Karouny, Mariam (10 May 2013). "Insight: In eastern Syria oil smugglers benefit from chaos". Reuters. Archived from the original on 6 اكتبر 2015. Retrieved 31 August 2018. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  6. Yacoub, Khaled (20 August 2013). "Assad's forces counter rebel gains in Syria's Deir al-Zor". Reuters. Archived from the original on 10 اكتبر 2015. Retrieved 31 August 2018. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  7. "Top Syrian army general killed in battle". Al Jazeera.
  8. "EUR-Lex – 52011PC0887 – EN". Eur-lex.europa.eu.
  9. "Lieutenant Colonel Fares Al-Baioush: FSA is composed of free men defending their cause". RFS Media Office. 2 February 2017. Archived from the original on 8 February 2017. Retrieved 31 August 2018.
  10. "Series of the torches of freedom in Deir Ezzor (part3): The rebel Abu Ghannam". Deirezzor24. 4 June 2016. Archived from the original on 25 February 2019. Retrieved 31 August 2018.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Abdallah Suleiman Ali (31 March 2014). "War between ISIS, Jabhat al-Nusra splits Deir Ez-Zor tribes". Al-Monitor. Retrieved 4 January 2017.
  12. Ignatius, David (30 November 2012). "Al-Qaeda affiliate playing larger role in Syria rebellion". The Washington Post. Retrieved 1 December 2012.
  13. Soldiers metres away from IS in Syria's Deir Ezzor
  14. Syria's Ramadan massacre. The Washington Post. 2 August 2011
  15. 'Dozens dead' in Syria after Friday protests, Al Jazeera, 12 August 2011
  16. Syrian forces withdraw from flashpoint city بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۲۳ توسط Wayback Machine. Channel NewsAsia.
  17. Syrian troops 'withdraw' from key cities. Al Jazeera. 17 August 2011.
  18. "Nine from one family among 10 killed in Syrian shelling as rebels kill 12 troops". Mar15.info. 1 مه 2012. Archived from the original on 24 October 2013.