در حال‌وهوای عشق

فیلمی از وونگ کار وای
(تغییرمسیر از در حال و هوای عشق)

در حال‌وهوای عشق (به چینی: 花樣年華) فیلمی هنگ کنگی در ژانر درام و رمانتیک محصول سال ۲۰۰۰ میلادی است. کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی این فیلم را وونگ کار وای بر عهده داشته‌است.

در حال‌وهوای عشق
در حال و هوای عشق فیلم.jpg
پوستر فیلم
کارگردانوونگ کار وای
تهیه‌کنندهوونگ کار وای
نویسندهوونگ کار وای
بازیگرانمگی چانگ
تونی لیانگ
جو چیانگ
چین تسی-آنگ
موسیقیمایکل گالاسو
شیگرو اومه بایاشی
فیلم‌بردارکریستوفر دویل
مارک لی پینگ بین
کوان پون لیونگ
تدوین‌گرویلیام چانگ
توزیع‌کنندهیواس‌ای فیلمز
تاریخ‌های انتشار
سپتامبر ۲۰۰۰ در هنگ کنگ
مدت زمان
۹۸ دقیقه
کشورهنگ کنگ
چین
زبانکانتونی

خلاصه داستانویرایش

هنگ کنگ، سال ۱۹۶۲. زنی جوان که منشی یک شرکت تجاری است، اتاقی را در یک خانه برای خود و شوهرش اجاره می کند(شوهر زن بیشتر مواقع در سفر کاری است و در خانه نیست). هم‌زمان مردی روزنامه‌نگار اتاقی را در همان خانهٔ از همسایه کناری برای خود و همسرش اجاره می کند (همسر مرد نیز گویا کارمند هتلی ست، و بیشتر مواقع در خانه نیست).

آن‌ها در یک روز اسباب کشی می‌کنند و گه گاهه به هم برمی‌خورند. تنهایی هایشان کم‌کم آن‌ها را به هم نزدیک می‌کند تا سرانجام، شبی دل به دریا می‌زنند و با هم به یک غذا خوری می‌روند. همان شب است که در می‌یابند که همسرانشان با هم سر و سری دارند و به آن دو خیانت می‌کنند.

از آن پس آن‌ها نیز به خود اجازه می‌دهند که اوقاتی را با هم بگذرانند اما تنها در آن حد که جای خالی همسرانشان را برای هم پر کنند؛ زن حتی اجازه نمی‌دهد که مرد دستش را بگیرد. مرد می‌خواهد روی فیلم‌نامه ای کار کند و از زن می‌خواهد که کمکش کند. زن،دو دل میان ادامه یا قطع ارتباط، عاقبت به او می‌پیوندد؛ به این امید که «ما مثل آن‌ها نمی‌شویم».

آن‌ ها بدون هیچ تماس جسمانی، شبانه روز بر روی فیلم‌نامه کار می‌کنند و ساعات خوشی را می‌گذرانند؛ ولی نگاه‌های مزاحم، دخالت و حرف مردم باعث می‌شود که دوباره زن از مرد دوری گزیند و چندی میانشان فاصله بیفتد.

شبی، زیر باران در گوشهٔ خلوت یک کوچه، مرد به زن می‌گوید: «فکر می‌کردم ما مثل آن‌ها نمی‌شویم، ولی اشتباه می‌کردم.» او می‌گوید که می‌داند زن ، هرگز همسرش را به خاطر او رها نخواهد کرد و می‌گوید که به همین خاطر «چون از حرف مردم خسته است»، برای کار در روزنامه ای به سنگاپور می‌رود؛ و زن می‌ماند با اتاق‌ها، اشیاء و خاطره‌ها.

سال‌ها بعد، هر دو با امید اندکی به آن اتاق‌ها بازمی‌گردند. اشک در چشمانشان حلقه می‌زند و بغض گلویشان را می‌گیرد. اما با آن که تنها دری میانشان فاصله می‌اندازد، می‌گذرند و همدیگر را نمی‌یابند. مرد حالا رازی دارد که آن را، تنها در حفره ای در دل یک دیوار باستانی، نجوا می‌کند.[۱]

منابعویرایش

  1. پوپک راد. «نگاهی به فیلم «در حال و هوای عاشقی»». وبسایت نقد فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۹ مرداد ۱۳۹۲.