دلارس اریوردن
دلارس مری آیلین اریوردن (انگلیسی: Dolores Mary Eileen O'Riordan؛ زادهٔ ۶ سپتامبر ۱۹۷۱ - درگذشتهٔ ۱۵ ژانویه ۲۰۱۸) خواننده-ترانهسرا و موسیقیدان اهل ایرلند بود.[۲] او که بیشتر بهعنوان خوانندهٔ گروه آلترنتیو راک کرنبریز شناخته شده یکی از زنان شاخص موسیقی آلترنتیو راک در اوایل دههٔ ۹۰ میلادی بود.[۳]
دلارس اریوردن | |
---|---|
نام هنگام تولد | Dolores Mary Eileen O'Riordan |
زادهٔ | ۶ سپتامبر ۱۹۷۱ بالیبریکن، شهرستان لیمریک، ایرلند |
درگذشت | ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۱۸ (۴۶ سال) میفر، لندن، انگلستان |
علت مرگ | خفگی در وان حمام در حالت مستی |
مدفن | گورستان Caherelly، بالیبریکن[۱] |
پیشه |
|
همسر(ها) | دان برتون (ا. ۱۹۹۴–۲۰۱۴) |
فرزندان | ۳ |
وبگاه | |
پیشه موسیقی | |
ژانر | |
ساز(ها) |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۹۰–۲۰۱۸ |
ناشر(ان) | |
همکاریهای مرتبط | |
امضاء | |
اریوردن از هجده سالگی تا زمان مرگش بهعنوان خواننده در گروه کرنبریز حضور داشت که حاصل آن آلبومهای شاخصی همچون دیگران انجامش میدهند، پس چرا ما نتوانیم؟ (۱۹۹۳) و نیازی به استدلال نیست (۱۹۹۴) و فروش بیش از ۴۰ میلیون نسخه از آثارشان بود.[۴] همکاری او با کرنبریز از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ با وقفه مواجه شد. در آن سالها او دو آلبوم شخصی با نامهای داری گوش میدی؟ (۲۰۰۷) و بی بار و بنه (۲۰۰۹) منتشر کرد.
از ویژگیهای اریوردن صدای متزوسوپرانو و تحریرهای لطیف و خوش نوایش بود. سبک آوازخوانی او متأثر از موسیقی سلتیک بود که گاهی اوقات با یودلینگ و لهجهٔ غلیظ لیمرکی همراه میشد؛ چیزی که سعی در پنهان کردنش نداشت.[۵] او بهواسطهٔ دستاورهایش در صنعت موسیقی، به نماد افتخار ایرلند و ایرلندیهای دور از وطن تبدیل شده بود.[۶] یونا مولالی در نیویورک تایمز تعیین میزان تأثیر اریوردن بر زنان جوان ایرلندی را دشوار توصیف کردهاست.[۷]
اریوردن در فصل ۲۰۱۳/۱۴ برنامهٔ استعدادیابی the voice of ireland به عنوان داور حضور داشت.
سالهای آغازین ویرایش
اریوردن که کوچکترین فرزند بین هفت خواهر و برادرش بود از ۱۲ سالگی ترانه نوشتن را آغاز کرد.[۸] خانوادهٔ او سختگیر بودند بهشکلی که در دوران نوجوانی اجازه نداشت آرایش کند یا لباسهایی را که دوست داشت بخرد. او در مصاحبهای با آیریش تایمز توضیح داده که چگونه سر صحنهٔ عکاسی با کرنبریز، با پوشیدن یک جفت پوتین دکتر مارتنز ناگهان احساس کرده که یک دختر مستقل است.[۹]
همکاری با جتلَگ ویرایش
در آوریل سال ۲۰۱۴ اریوردن به گروه جتلَگ که بعداً به د.ا.ر.ک. تغییر نام داد پیوست.[۱]
درگذشت ویرایش
اریوردن در روز ۱۵ ژانویه ۲۰۱۸ در سن ۴۶ سالگی در حالی که برای ضبط آهنگی در هتل هیلتون لندن اقامت داشت بر اثر خفگی در وان حمام درگذشت. مایکل دی هیگینز رئیسجمهور ایرلند یکی از اولین افرادی بود که درگذشت او را تسلیت گفت.
منابع ویرایش
- ↑ Raleigh, David (13 January 2019). "Fans continue to make 'pilgrimage' to Dolores O'Riordan's grave one year on from her tragic death". Irish Independent. Archived from the original on 11 September 2020. Retrieved 11 September 2020.
- ↑ "Dolores O'Riordan suddenly dies in London". RTE news. 15 January 2018. Retrieved 15 January 2018.
- ↑ Brown, Marisa. "Dolores O'Riordan". ٰallmusic.com (به انگلیسی). Allmusic. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ Mullally, Una (16 ژانویه 2018). "The Memories in Dolores O'Riordan's Fierce, Fragile Voice". nytimes.com (به انگلیسی). NYTimes. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ Siemaszko, Corky (16 ژانویه 2018). "Dolores O'Riordan, The Cranberries lead singer, dies at 46". nbcnews.com (به انگلیسی). NBCNews. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ Sullivan, Caroline (16 ژانویه 2018). "Dolores O'Riordan obituary". theguardian.com (به انگلیسی). The Guardian. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ "Remembering the Cranberries' Dolores O'Riordan". nytimes.com (به انگلیسی). NYTimes. 19 ژانویه 2018. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ "Dolores O'Riordan: Voice of a rebel". bbc.com (به انگلیسی). BBC. 16 ژانویه 2018. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ Petrusich, Amanda (16 ژانویه 2018). "The Ferocious, Sublime Dolores O'Riordan, of the Cranberries". newyorker.com (به انگلیسی). Newyorker. Retrieved 23 October 2021.