دماغه هورن
دماغه هورن (به انگلیسی: Cape Horn)، (به اسپانیایی: Cabo de Hornos) جنوبی‌ترین نقطه خشکی مجمع‌الجزایر تیرا دل فوئگو (سرزمین آتش) در آمریکای جنوبی است.[۱]
این دماغه جزء کشور شیلی است و در جزیره هورنوس در مقابل سواحل تیرا دل فوئگو واقع شده‌است.
سطح دماغه هورن کاملاً خالی است و تنها محل سکونت در آن یک پاسگاه کوچک است که یک فانوس دریایی، یک کلیسای کوچک، یک خانه و انبار غلات دارد.
دماغه هورن جنوبی‌ترین نقطه خشکی در آمریکای جنوبی نیست بلکه جنوبی‌ترین نقطه در جزایر دیه‌گو رامیرز است. دماغه هورن مرز شمالی آبراه دریک را تشکیل می‌دهد و سال‌های زیادی به عنوان یکی از نقاط مهم و نشانه‌های اصلی در مسیر دریانوردی کشتی‌های تجاری معروف به کشتی‌های بادپا (کلیپر) به حساب می‌آمد. مسیر بادپا مسیر کشتی‌های بادبانی تندرو بود که ادویه و دیگر محصولات را به نقاط زیادی در جهان حمل می‌کردند.[۲]
با این وجود آب‌های پیرامون دماغه هورن پر موج و خطرناکند و کشتی‌ها در این آب‌ها با بادهای تند، جریان تند آب و کوه‌های یخی روبه‌رو می‌شوند که به این خاطر به این آب‌ها لقب «قبر ملوان‌ها» داده شده‌است.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ "Willem Schouten | Dutch explorer | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-16.
- ↑ «Cape Horn». www.cs.mcgill.ca. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۱۶.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cape Horn». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دی ۱۳۹۱.
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |