ذهن زیبا
ذهن زیبا (به انگلیسی: A Beautiful Mind) فیلمی آمریکایی در سبک درام زندگینامه‌ای است که به زندگی جان نَش ریاضیدان برندهٔ جایزهٔ نوبل اقتصاد می‌پردازد و مسائلی را که او به دلیل بیماری روان‌گسیختگی با آن‌ها مواجه می‌شود، به تصویر می‌کشد.
| ذهن زیبا | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | ران هاوارد |
| تهیه‌کننده | برایان گریزر ران هاوارد |
| نویسنده | آکیوا گلدزمن |
| بر پایه | ذهن زیبا اثر سیلویا ناسار |
| بازیگران | راسل کرو جنیفر کانلی ویوین کاردن اد هریس پل بتانی آدام گلدبرگ جاد هیرش کریستوفر پلامر مایکل اسپر |
| موسیقی | جیمز هورنر |
| فیلم‌بردار | راجر دیکینس |
| تدوین‌گر | دانیال پی. هانلی مایک هیل |
| توزیع‌کننده | یونیورسال استودیوز دریم‌ورکس |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۱۳۵ دقیقه |
| زبان | انگلیسی |
| هزینهٔ فیلم | ۵۸ میلیون دلار |
| فروش گیشه | ۳۱۳٬۶ میلیون دلار |
این فیلم در سال ۲۰۰۱ بر اساس کتابی به همین نام نوشتهٔ سیلویا ناسار و به کارگردانی ران هاوارد ساخته شده‌است. بازیگران اصلی آن راسل کرو در نقش جان فوربز نش و جنیفر کانلی در نقش همسر وی هستند.
خلاصه داستان
ویرایشجان نَش (راسل کرو) پس از کار کردن روی پروژه سختی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده و به سمت استادی برگزیده می‌شود. او توانایی خارق‌العاده‌ای در کشف رابطه بین اشکال و اعداد به هم ریخته دارد. ازدواج با آلیشیا ([جنیفر کانلی]) به زندگی او رنگ و لعابی دیگر می‌دهد تا اینکه ظاهراً ویلیام پارچر (اد هریس) مأمور سیا به سراغش می‌رود و از او می‌خواهد با توجه به استعداد بی‌نظیرش در زمینه فعالیت‌های رمز شکنی به سیا کمک کند اما…
جوایز
ویرایشبرندهٔ جایزهٔ اسکار
ویرایش- جایزهٔ بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی برای آکیوا گلدزمن
- جایزهٔ بهترین فیلم برای برایان گریزر و ران هاوارد
- جایزهٔ بهترین کارگردانی برای ران هوارد
- جایزهٔ بهترین بازیگر زن نقش مکمل برای جنیفر کانلی
نامزد جایزهٔ اسکار
ویرایش- بهترین بازیگر نقش اصلی مرد
- بهترین تدوین
- بهترین چهره‌آرایی
- بهترین موسیقی فیلم
- بهترین بازیگر مرد
- برنده جایزه گلدن گلوب:
- برنده گلدن گلوب بهترین فیلم درام
- برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد فیلم درام
- برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن
- برنده گلدن گلوب بهترین فیلمنامه
- نامزدی جایزه گلدن گلوب:
- نامزد گلدن گلوب بهترین کارگردانی
- برنده جایزه بفتا
- برنده بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد
- برنده بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل زن
- نامزدی جایزه بفتا
- نامزد بفتای بهترین فیلم
- نامزد بفتای بهترین کارگردانی
- نامزد بفتای بهترین فیلمنامه اقتباسی
تفاوت با رویدادهای واقعی
ویرایشروایت فیلم به صورت قابل توجهی با رویدادهای واقعی زندگی جان نش تفاوت دارد و از این جهت، این فیلم مورد نقد بسیاری قرار گرفته‌است؛ اما سازندگان آن می‌گویند که نمی‌خواستند فیلم را به صورت یک ارائه ادبی بسازند.
اولین تفاوت در توصیف استرس و بیماری ذهنی نش است. فیلم، بیماری او را دیداری و شنیداری توصیف می‌کند، درحالی که در واقع آن‌ها تنها شنیداری بوده‌اند.
درخصوص فداکاری بسیار آلیشیا - همسر جان نش - نیز در این فیلم اغراق شده‌است؛ چرا که آلیشیا در سال ۱۹۶۳ از جاننش جدا شد و هفت سال بعد در ۱۹۷۰ تنها به جان اجازه داد تا در خانه وی زندگی کند. بعد از دریافت جایزه نوبل توسط جان آن‌ها رابطه جدیدی شروع کردند. در سال ۲۰۰۱، جان نش برای بار دوم با آلیشیا ازدواج کرد.
مراسم خودنویس در پرینستون - که در فیلم مشاهده می‌شود - ساختگی است.
در فیلم، جان نش در سال ۱۹۹۴ قبل از برگزاری مراسم نوبل، می‌گوید که از داروهای جدیدی استفاده می‌کند، اما در واقع نش از سال ۱۹۷۰ هیچ دارویی استفاده نکرده‌است. کارگردان فیلم در این باره چنین توضیح می‌دهد که این جمله، به این دلیل به سخنان جان اضافه شده‌است که از فیلم، اینطور برداشت نشود که همهٔ بیماران روان‌گسیختگی بدون دارو می‌توانند از پس بیماری خود برآیند.
برخلاف آنچه در فیلم نشان داده می‌شود، نش هیچگاه در مراسم سنتی دریافت جایزهٔ نوبل سخنرانی نکرد و به جای آن، سخنرانی کوتاهی را در سمیناری که به‌عنوان جایگزین آن مراسم برگزار شده بود، انجام داد. در فیلم نشان داده می‌شود که نش در سخنرانی خود پس از دریافت جایزه نوبل، از عشق سخن می‌گوید. در خودزندگی‌نامهٔ کوتاهِ نش، او بی‌پرده دربارهٔ بیماری‌اش سخن می‌گوید اما اشاره‌ای به عشق نمی‌کند.
در فیلم اینطور نمایش داده می‌شود که او یک پسر دارد. اما در زندگی واقعی، او دارای دو فرزند پسر است. فرزند اول او ریاضیدان است و مانند پدرش مبتلا به اسکیزوفرنی پارانوئید است.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ Tunzelmann, Alex von (2012-12-19). "A Beautiful Mind hides ugly truths". the Guardian. Retrieved 2017-01-28.
پیوند به بیرون
ویرایش