رابطه پاشش(به انگلیسی: dispersion relation)، بیانگر رابطه میان طول موج یا عدد موج با بسامد یا انرژی است. پاشش زمانی روی می‌دهد که سرعت فاز و سرعت گروهِ یک موج دگرسان باشد. پدیده پاشش تنها به فیزیک کلاسیک محدود نمی‌شود و در فیزیک کوانتومی نیز با این پدید روبه‌رو هستیم و می‌توان گفت که این پدیده در فیزیک کوانتومی بسیار پررنگ‌تر است از فیزیک کلاسیک زیرا در کوانتوم بیشتر وقت‌ها سرعت گروه و سرعت فاز برای ذره‌های کوانتومی یکسان نیست.[۱][۲]

پاشش نور به دلیل شکست در گذر از یک منشور

پاشش زمانی رخ می‌دهد که طول موج‌های یک بسته موج هرکدام دارای سرعت انتشار گوناگونی در فضا باشد:

 

منابع

ویرایش
  1. F. A. Jenkins and H. E. White (1957). Fundamentals of optics. New York: McGraw-Hill. p. 223. ISBN 0-07-032330-5.
  2. R. A. Serway, C. J. Moses and C. A. Moyer (1989). Modern Physics. Philadelphia: Saunders. p. 118. ISBN 0-534-49340-8.